Θα συσταθεί εξεταστική επιτροπή στο Ευρωκοινοβούλιο, κι αυτό ξεκίνησε από πρωτοβουλία των Πράσινων στις 9 Μαρτίου με πρόταση έντεκα ευρωβουλευτών, από διάφορες χώρες, από όλο το πολιτικό φάσμα. Συγκεντρώθηκαν 200 υπογραφές ευρωβουλευτών (απαιτούνται 183).
Με επιστολή του στους Έλληνες συναδέλφους του, ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, Μιχάλης Τρεμόπουλος, τονίζει την ιδιαίτερη σημασία του θέματος και για την Ελλάδα, που αναγκάστηκε να δαπανήσει εκατομμύρια ευρώ σε περίοδο οικονομικής κρίσης και ότι μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας οδηγήθηκαν να δεχθούν στον οργανισμό τους εμβόλια που δεν είχαν επαρκώς δοκιμαστεί πριν κυκλοφορήσουν στην αγορά.
«Στις πλάτες των Ευρωπαίων και Ελλήνων πολιτών κηρύχθηκε ένας λανθασμένος συναγερμός πανδημίας, που κόστισε δισεκατομμύρια ευρώ σε όλη την ΕΕ και έκανε τους πολίτες πειραματόζωα, με εμβόλια που κανονικά προορίζονταν μόνο για πειραματικές εφαρμογές. Έχουμε όλοι δικαίωμα να μάθουμε τι δεν πήγε σωστά και να ζητήσουμε ευθύνες. Οι Έλληνες ευρωβουλευτές οφείλουμε να δείξουμε ευαισθησία τουλάχιστον ανάλογη με εκείνη των ευρωβουλευτών από τις υπόλοιπες χώρες».
Πάντως ας είμαστε έτοιμοι, αν ξεκινήσει πάλι άλλο "κύμα γρίπης", κι αρχίσουν πάλι οι εμβολιασμοί!..
19.4.10
1.000.000 Υπογραφές
Αν ανησυχείτε για τις Γενετικά Μεταλλαγμένες τροφές, είναι τώρα ευκαιρία να κάνετε κάτι, πριν είναι πολύ αργά! Ψηφίστε. Χρειάζονται 1.000.000 Υπογραφές.
-----------------------------------------------------------
Το παρακάτω κείμενο κυκλοφορεί για τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών Ευρωπαίων πολιτών για να υποβληθεί επίσημο νόμιμο αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της καλλιέργειας μεταλλαγμένων τροφών στην Ευρώπη.
-------------------------------------------------------------
Η Ευρωπαϊκή Κομισιόν έχει μόλις πρόσφατα εγκρίνει την καλλιέργεια γενετικά μεταλλαγμένων σοδειών (πατάτας της εταιρείας BASF και καλαμποκιού της Μonsanto) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για πρώτη φορά μέσα στα τελευταία 12 χρόνια. Ενδίδοντας στα λόμπι της βιομηχανίας γενετικής τροποποίησης, αγνόησε το 60% των Ευρωπαίων, οι οποίοι αισθάνονται ότι πρέπει πρώτα να έχουν χειροπιαστά στοιχεία (για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων) πριν καλλιεργήσουμε τροφές που μπορούν να αποτελέσουν απειλή για την υγεία μας και για το περιβάλλον.
Τώρα μια νέα διάταξη επιτρέπει σε 1.000.000 πολίτες της ΕΕ να κάνουν επίσημες νόμιμες αιτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ας υψώσουμε 1.000.000 φωνές για μια απαγόρευση των Γενετικά Τροποποιημένων τροφών έως ότου γίνει μια ανεξάρτητη αξιόπιστη έρευνα. Οι υπογραφές θα παραδοθούν στον πρόεδρο Μπαρόζο της Κομισιόν.
Υπογράψτε την αίτηση και προωθείστε αυτό το email σε φίλους!"
"Ομάδες καταναλωτών, φορείς δημόσιας υγείας, περιβαλλοντικές και αγροτικές οργανώσεις, έχουν κάνει μακρούς αγώνες διαμαρτυρίας ως τώρα ενάντια στην σημαντική επιρροή των ολίγων πολυεθνικών GMO στην Ευρωπαϊκή αγροκαλλιέργεια. Οι ανησυχίες για τα μεταλλαγμένα περιλαμβάνουν: Μόλυνση των βιολογικών καλλιεργειών και του περιβάλλοντος- επίπτωση των GMO στο κλίμα, λόγω της εκτεταμένης ανάγκης για χρήση φυτοφαρμάκων- καταστροφή της βιοποικιλότητας και των τοπικών αγροκαλλιεργειών- και τις επιδράσεις των γενετικά τροποποιημένων τροφών στην υγεία του κοινού."
"Κάποια κράτη-μέλη έχουν εκφράσει ισχυρή αντίδραση στην πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν (Ιταλία, Αυστρία) ενώ άλλα ζητούν περισσότερη επιστημονική έρευνα πριν συναινέσουν (πχ.Γαλλία).
"Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει ακόμα συναίνεση διεθνώς ως προς τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των μεταλλαγμένων τροφών. Και είναι οι ίδιες οι βιομηχανίες γενετικής τροποποίησης αυτές που χρηματοδοτούν τις επιστημονικές έρευνες και υπαγορεύουν τα νομοθετικά πλαίσια . Γιαυτό και οι Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια ανεξάρτητη από τις εταιρείες έρευνα και θέσπιση ισχυρών διατάξεων, πριν οι σοδειές εξαπολυθούν στο έδαφός μας."
"Τώρα η Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών δίνει σε 1.000.000 πολίτες τη μοναδική ευκαιρία να αποτρέψουμε την επιρροή των λόμπι στις αποφάσεις της ΕΕ."
--------------------------------------------
***(Σημείωση: Από τις 450.000 υπογραφές που αναφέρει το αρχικό mail στις 14/4/2010, έχουν ήδη ξεπεράσει τις 550.000.)
---------------------------------------------
Κάντε κλικ στην παρακάτω διεύθυνση και θα εμφανιστεί η σελίδα όπου θα ψηφίσετε. Συμπληρώστε τα στοιχεία που ζητάει και πατήστε Send. Είναι πολύ εύκολο.
http://www.avaaz.org/en/eu_health_and_biodiversity/?vl
-----------------------------------------------------------
Το παρακάτω κείμενο κυκλοφορεί για τη συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου υπογραφών Ευρωπαίων πολιτών για να υποβληθεί επίσημο νόμιμο αίτημα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της καλλιέργειας μεταλλαγμένων τροφών στην Ευρώπη.
-------------------------------------------------------------
Η Ευρωπαϊκή Κομισιόν έχει μόλις πρόσφατα εγκρίνει την καλλιέργεια γενετικά μεταλλαγμένων σοδειών (πατάτας της εταιρείας BASF και καλαμποκιού της Μonsanto) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για πρώτη φορά μέσα στα τελευταία 12 χρόνια. Ενδίδοντας στα λόμπι της βιομηχανίας γενετικής τροποποίησης, αγνόησε το 60% των Ευρωπαίων, οι οποίοι αισθάνονται ότι πρέπει πρώτα να έχουν χειροπιαστά στοιχεία (για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων) πριν καλλιεργήσουμε τροφές που μπορούν να αποτελέσουν απειλή για την υγεία μας και για το περιβάλλον.
Τώρα μια νέα διάταξη επιτρέπει σε 1.000.000 πολίτες της ΕΕ να κάνουν επίσημες νόμιμες αιτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ας υψώσουμε 1.000.000 φωνές για μια απαγόρευση των Γενετικά Τροποποιημένων τροφών έως ότου γίνει μια ανεξάρτητη αξιόπιστη έρευνα. Οι υπογραφές θα παραδοθούν στον πρόεδρο Μπαρόζο της Κομισιόν.
Υπογράψτε την αίτηση και προωθείστε αυτό το email σε φίλους!"
"Ομάδες καταναλωτών, φορείς δημόσιας υγείας, περιβαλλοντικές και αγροτικές οργανώσεις, έχουν κάνει μακρούς αγώνες διαμαρτυρίας ως τώρα ενάντια στην σημαντική επιρροή των ολίγων πολυεθνικών GMO στην Ευρωπαϊκή αγροκαλλιέργεια. Οι ανησυχίες για τα μεταλλαγμένα περιλαμβάνουν: Μόλυνση των βιολογικών καλλιεργειών και του περιβάλλοντος- επίπτωση των GMO στο κλίμα, λόγω της εκτεταμένης ανάγκης για χρήση φυτοφαρμάκων- καταστροφή της βιοποικιλότητας και των τοπικών αγροκαλλιεργειών- και τις επιδράσεις των γενετικά τροποποιημένων τροφών στην υγεία του κοινού."
"Κάποια κράτη-μέλη έχουν εκφράσει ισχυρή αντίδραση στην πρόσφατη απόφαση της Κομισιόν (Ιταλία, Αυστρία) ενώ άλλα ζητούν περισσότερη επιστημονική έρευνα πριν συναινέσουν (πχ.Γαλλία).
"Μέχρι τώρα, δεν υπάρχει ακόμα συναίνεση διεθνώς ως προς τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις των μεταλλαγμένων τροφών. Και είναι οι ίδιες οι βιομηχανίες γενετικής τροποποίησης αυτές που χρηματοδοτούν τις επιστημονικές έρευνες και υπαγορεύουν τα νομοθετικά πλαίσια . Γιαυτό και οι Ευρωπαίοι πολίτες ζητούν μια ανεξάρτητη από τις εταιρείες έρευνα και θέσπιση ισχυρών διατάξεων, πριν οι σοδειές εξαπολυθούν στο έδαφός μας."
"Τώρα η Πρωτοβουλία Ευρωπαίων Πολιτών δίνει σε 1.000.000 πολίτες τη μοναδική ευκαιρία να αποτρέψουμε την επιρροή των λόμπι στις αποφάσεις της ΕΕ."
--------------------------------------------
***(Σημείωση: Από τις 450.000 υπογραφές που αναφέρει το αρχικό mail στις 14/4/2010, έχουν ήδη ξεπεράσει τις 550.000.)
---------------------------------------------
Κάντε κλικ στην παρακάτω διεύθυνση και θα εμφανιστεί η σελίδα όπου θα ψηφίσετε. Συμπληρώστε τα στοιχεία που ζητάει και πατήστε Send. Είναι πολύ εύκολο.
http://www.avaaz.org/en/eu_health_and_biodiversity/?vl
10.4.10
Γράμμα από μια φίλη
Μια πληροφορία να σου πω, που δεν είναι ακόμα γνωστή:
Εκτός από τον CODEX που ισχύει από Ιανουάριο 2010/ έχει αλλάξει προ καιρού στην Αμερική η νομοθεσία για τα βιολογικά προϊόντα- και τώρα επιτρέπονται στην ταμπέλα 'Organic'/Βιο, να περιλαμβάνονται και μεταλλαγμένα προϊόντα! Κατάφεραν οι εταιρείες να περάσουν νόμο, όπου: Ενα προϊόν λέγεται 'βιολογικό' όταν δεν έχει απλώς κάποια συγκεκριμένα φυτοφάρμακα. Επιτρέπεται όμως να είναι γενετικά τροποποιημένο (GMO). Και χωρίς να το γράφει αναγκαστικά η ετικέτα.
Αποτέλεσμα= ο μέσος αγοραστής δεν το ξέρει.
Ήμουν ταξίδι το Φεβρουάριο στις ΗΠΑ, και το είδα. Στα ράφια των βιολογικών αγορών είχε ταμπέλες του ίδιου προιόντος (πχ. ζάχαρη, ρυζι, αλεύρι, σε διάφορες μάρκες ΒΙΟ.) κάποιες να γράφουν "μη μεταλλαγμένο" (GMO free), ενώ άλλες όχι. Ρώτησα τον υπάλληλο και μου είπε για τον νέο νόμο- και το διασταύρωσα επειτα από 'ειδικούς'.
Καλομελέτα κι έρχεται στην Ευρώπη, αν δεν ήρθε ήδη ο νόμος. Και κοιμόμαστε.
Κανα περιβολάκι έχει κανείς να φυτέψει; Αλλιώς θα μας κάνουν ζόμπι!
Σημ.: Η φίλη μου αυτή είναι πολύ αξιόπιστο άτομο.
Εκτός από τον CODEX που ισχύει από Ιανουάριο 2010/ έχει αλλάξει προ καιρού στην Αμερική η νομοθεσία για τα βιολογικά προϊόντα- και τώρα επιτρέπονται στην ταμπέλα 'Organic'/Βιο, να περιλαμβάνονται και μεταλλαγμένα προϊόντα! Κατάφεραν οι εταιρείες να περάσουν νόμο, όπου: Ενα προϊόν λέγεται 'βιολογικό' όταν δεν έχει απλώς κάποια συγκεκριμένα φυτοφάρμακα. Επιτρέπεται όμως να είναι γενετικά τροποποιημένο (GMO). Και χωρίς να το γράφει αναγκαστικά η ετικέτα.
Αποτέλεσμα= ο μέσος αγοραστής δεν το ξέρει.
Ήμουν ταξίδι το Φεβρουάριο στις ΗΠΑ, και το είδα. Στα ράφια των βιολογικών αγορών είχε ταμπέλες του ίδιου προιόντος (πχ. ζάχαρη, ρυζι, αλεύρι, σε διάφορες μάρκες ΒΙΟ.) κάποιες να γράφουν "μη μεταλλαγμένο" (GMO free), ενώ άλλες όχι. Ρώτησα τον υπάλληλο και μου είπε για τον νέο νόμο- και το διασταύρωσα επειτα από 'ειδικούς'.
Καλομελέτα κι έρχεται στην Ευρώπη, αν δεν ήρθε ήδη ο νόμος. Και κοιμόμαστε.
Κανα περιβολάκι έχει κανείς να φυτέψει; Αλλιώς θα μας κάνουν ζόμπι!
Σημ.: Η φίλη μου αυτή είναι πολύ αξιόπιστο άτομο.
3.4.10
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης
Ήτανε 23 Αυγούστου του 1973 στη Στοκχόλμη, όταν δύο πρώην κατάδικοι , οπλισμένοι, όρμησαν μέσα στην τράπεζα Sveriges Kreditbank, φωνάζοντας (προφητικά ίσως;) «Το πάρτυ έχει μόλις ξεκινήσει». Κράτησαν σε αιχμαλωσία τέσσερις ομήρους, τρείς άνδρες και μία γυναίκα, σε ένα σκοτεινό υπόγειο για 131 ολόκληρες ώρες - δηλαδή γύρω στις πεντέμιση ημέρες - μέχρι να επέμβει η αστυνομία. Το δεδομένο που τράβηξε όμως το διεθνές επιστημονικό -και όχι μόνο- ενδιαφέρον σ΄αυτή την υπόθεση ήταν αυτό που αποκαλύφθηκε μετά τη σύλληψη των δραστών, από τις συνεντεύξεις και τις πράξεις των θυμάτων της απαγωγής. Οι τελευταίοι δήλωναν ότι χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν το γιατί, ένοιωθαν μία βαθιά έλξη και ταύτιση με τους απαγωγείς τους, ενώ ταυτόχρονα φοβόντουσαν αυτούς που προσπαθούσαν να τους σώσουν. Κατ΄ακρίβεια μάλιστα, βοήθησαν τους δράστες να αντισταθούν στη σύλληψη, ενώ αργότερα δεν δίστασαν να ενισχύσουν οικονομικά τον δικαστικό αγώνα τους (!). Τα άτομα αυτά περιήλθαν -όπως γνωρίζουμε τώρα- σε μία πολύ ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που διαμορφώνεται υπό κάποιες συγκεκριμένες συνθήκες (κυρίως σε θύματα απαγωγής) η οποία ονομάστηκε «σύνδρομο της Στοκχόλμης» και την οποία θα συζητήσουμε σήμερα.
Ο όρος «σύνδρομο της Στοκχόλμης» πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot ο οποίος είχε αναλάβει να βοηθήσει την αστυνομία στο πιο πάνω περιστατικό. Απο τότε έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες από τον χώρο της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας και έχουν βρεθεί πολλά ανάλογα περιστατικά. Τί ακριβώς είναι όμως το σύνδρομο αυτό; Είναι η ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται συνήθως σε θύματα απαγωγής (ή και σε αντίστοιχες περιπτώσεις που θα σχολιάσω πιο κάτω) κατά την οποία ο απαχθής αναπτύσσει και παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και «αγάπης» απέναντι στον απαγωγέα του. Καταλαβαίνετε ότι για να δημιουργηθεί μία τέτοια κατάσταση πρέπει να προϋπάρχουν κάποιες πολύ συγκεκριμένες συνθήκες οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξή του. Οι συνθήκες αυτές έιναι οι ακόλουθες τέσσερις: Πρώτα, πρέπει να υπάρχει σαφής απειλή προς την σωματική ή ψυχολογική επιβίωση του εμπλεκόμενου ενώ επίσης και σοβαρή πεποίθηση - φόβος ότι ο απαγωγέας μπορεί να εκπληρώσει την απειλή. Στη συνέχεια πρέπει να υπάρξουν μικρά δείγματα «ευγενικής» συμπεριφοράς από τον απαγωγέα προς το θύμα. Φυσικά έχετε υπόψη σας ότι ακόμη και το να μην τον σκοτώσει ή το να τον αφήσει να φάει κάτι μπορεί υπό αυτές τις συνθήκες να εκληφθεί σαν ευγενική συμπεριφορά. Επίσης σημαντικό είναι να υπάρχει απομόνωση, με αποτέλεσμα το θύμα να έχει πρόσβαση μόνο στην «οπτική γωνία» του απαγωγέα (δηλ. να είναι απομονωμένος από άλλους ανθρώπους και χωρίς πρόσβαση π.χ. σε μέσα μαζικής ενημέρωσης). Τέλος πρέπει να υπάρχει ανικανότητα του θύματος να δραπετεύσει από τη δεδομένη κατάσταση.
Το πώς εξηγείται ψυχοδυναμικά η τόσο «περίεργη» αυτή ψυχική κατάσταση είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Το θύμα περιέρχεται σε ένα ψυχολογικό στάδιο όπου κυριαρχείται από μία διαρκή και σοβαρή απειλή προς την επιβίωσή του. Ώντας σε απομόνωση, μακρυά από άλλους ανθρώπους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν προστασία, προσπαθεί να αναπληρώσει αυτή του την ανάγκη αναζητώντας την έστω και ασυνείδητα από τον δράστη. Ειδικά στην περίπτωση που ο δράστης δείχνει κάποια μικρά δείγματα «ευγένειας», το θύμα δένεται με αυτή την θεωρούμενη ώς καλή του πλευρά. Εισχωρεί δε σε μία κατάσταση ασυνείδητης «αποσύνδεσης» από την φυσιολογική αντίληψη της κατάστασης, με αποτέλεσμα να αρνείται να συνειδητοποιήσει την αρνητική πλευρά του δράστη, η οποία προκάλεσε και εξ΄ αρχής όλη αυτή την κατάσταση. Με σκοπό να μπορέσει να καταλάβει τα πράγματα που ευχαριστούν τον δράστη (έτσι ώστε να εκπληρώνει τις επιθυμίες του και να εξασφαλίζει την επιβίωσή του) αρχίζει να βλέπει τα πάντα από την οπτική γωνία του δράστη με αποτέλεσμα να υιοθετεί την δική του προοπτική και σταδιακά να ταυτίζεται πλήρως μαζί του. Η δική του προοπτική θεωρείται πλέον ασήμαντη τουλάχιστο ώς προς την ανάγκη της επιβίωσής του. Τελικά, η εικόνα του εαυτού του θύματος ταυτίζεται με τον τρόπο που αντανακλάται μέσα από τα μάτια του δράστη. Εικόνα η οποία στην περίπτωση ενήλικα αντικαθιστά την προηγούμενη εικόνα για τον εαυτό του, ενώ σε περίπτωση παιδιού - θύματος συχνά μπορεί να αποτελεί την μόνη γνωστή εικόνα για τον εαυτό του.
Και αν τα πιο πάνω ακούγονται ιδιαίτερα σπάνια και απόμακρα από την καθημερινότητα, ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι... Σκεφτείτε μόνο πόσο πιο συχνό γίνεται αυτό το σύνδρομο, αν αναλογιστούμε ότι σε πολλές από τις περιπτώσεις οικογενειακής βίας (κυρίως άσκησης βίας από άνδρα σε γυναίκα, αλλά και από γονέα σε παιδί) υποβόσκει στην πραγματικότητα μία ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που είναι στενός συγγενής του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Μια σχέση εξάρτησης όπου η κακοποιημένη γυναίκα ζεί στην αιχμαλωσία μίας σχέσης, δεχόμενη παθητικά συνεχόμενη απειλή (κάτω από τη σκιά σωματικής ή ψυχολογικής βίας), αναγκαζόμενη να «συμμαχήσει» με τον δράστη έτσι ώστε να κερδίσει την εύνοιά του και να επιβιώσει, λαμβάνοντας σαν ανέλπιστο δώρο τα μικροσκοπικά δείγματα αγάπης που της επιδεικνύει σποραδικά, που επιβεβαιώνουν την «αγάπη» του και την αποτρέπουν από το να ξεφύγει απ΄τον παραλογισμό της σχέσης και να επανέλθει στη πραγματικότητα. Και αυτό είναι ενα φαινόμενο δυστυχώς πολύ πιο συχνό απ’ ότι πιστεύουμε ή απ΄ότι θέλουμε να πιστεύουμε...
Ecce Homo http://pantziaras.blogspot.com/
Ο όρος «σύνδρομο της Στοκχόλμης» πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot ο οποίος είχε αναλάβει να βοηθήσει την αστυνομία στο πιο πάνω περιστατικό. Απο τότε έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες από τον χώρο της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας και έχουν βρεθεί πολλά ανάλογα περιστατικά. Τί ακριβώς είναι όμως το σύνδρομο αυτό; Είναι η ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται συνήθως σε θύματα απαγωγής (ή και σε αντίστοιχες περιπτώσεις που θα σχολιάσω πιο κάτω) κατά την οποία ο απαχθής αναπτύσσει και παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και «αγάπης» απέναντι στον απαγωγέα του. Καταλαβαίνετε ότι για να δημιουργηθεί μία τέτοια κατάσταση πρέπει να προϋπάρχουν κάποιες πολύ συγκεκριμένες συνθήκες οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξή του. Οι συνθήκες αυτές έιναι οι ακόλουθες τέσσερις: Πρώτα, πρέπει να υπάρχει σαφής απειλή προς την σωματική ή ψυχολογική επιβίωση του εμπλεκόμενου ενώ επίσης και σοβαρή πεποίθηση - φόβος ότι ο απαγωγέας μπορεί να εκπληρώσει την απειλή. Στη συνέχεια πρέπει να υπάρξουν μικρά δείγματα «ευγενικής» συμπεριφοράς από τον απαγωγέα προς το θύμα. Φυσικά έχετε υπόψη σας ότι ακόμη και το να μην τον σκοτώσει ή το να τον αφήσει να φάει κάτι μπορεί υπό αυτές τις συνθήκες να εκληφθεί σαν ευγενική συμπεριφορά. Επίσης σημαντικό είναι να υπάρχει απομόνωση, με αποτέλεσμα το θύμα να έχει πρόσβαση μόνο στην «οπτική γωνία» του απαγωγέα (δηλ. να είναι απομονωμένος από άλλους ανθρώπους και χωρίς πρόσβαση π.χ. σε μέσα μαζικής ενημέρωσης). Τέλος πρέπει να υπάρχει ανικανότητα του θύματος να δραπετεύσει από τη δεδομένη κατάσταση.
Το πώς εξηγείται ψυχοδυναμικά η τόσο «περίεργη» αυτή ψυχική κατάσταση είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Το θύμα περιέρχεται σε ένα ψυχολογικό στάδιο όπου κυριαρχείται από μία διαρκή και σοβαρή απειλή προς την επιβίωσή του. Ώντας σε απομόνωση, μακρυά από άλλους ανθρώπους που θα μπορούσαν να του προσφέρουν προστασία, προσπαθεί να αναπληρώσει αυτή του την ανάγκη αναζητώντας την έστω και ασυνείδητα από τον δράστη. Ειδικά στην περίπτωση που ο δράστης δείχνει κάποια μικρά δείγματα «ευγένειας», το θύμα δένεται με αυτή την θεωρούμενη ώς καλή του πλευρά. Εισχωρεί δε σε μία κατάσταση ασυνείδητης «αποσύνδεσης» από την φυσιολογική αντίληψη της κατάστασης, με αποτέλεσμα να αρνείται να συνειδητοποιήσει την αρνητική πλευρά του δράστη, η οποία προκάλεσε και εξ΄ αρχής όλη αυτή την κατάσταση. Με σκοπό να μπορέσει να καταλάβει τα πράγματα που ευχαριστούν τον δράστη (έτσι ώστε να εκπληρώνει τις επιθυμίες του και να εξασφαλίζει την επιβίωσή του) αρχίζει να βλέπει τα πάντα από την οπτική γωνία του δράστη με αποτέλεσμα να υιοθετεί την δική του προοπτική και σταδιακά να ταυτίζεται πλήρως μαζί του. Η δική του προοπτική θεωρείται πλέον ασήμαντη τουλάχιστο ώς προς την ανάγκη της επιβίωσής του. Τελικά, η εικόνα του εαυτού του θύματος ταυτίζεται με τον τρόπο που αντανακλάται μέσα από τα μάτια του δράστη. Εικόνα η οποία στην περίπτωση ενήλικα αντικαθιστά την προηγούμενη εικόνα για τον εαυτό του, ενώ σε περίπτωση παιδιού - θύματος συχνά μπορεί να αποτελεί την μόνη γνωστή εικόνα για τον εαυτό του.
Και αν τα πιο πάνω ακούγονται ιδιαίτερα σπάνια και απόμακρα από την καθημερινότητα, ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι... Σκεφτείτε μόνο πόσο πιο συχνό γίνεται αυτό το σύνδρομο, αν αναλογιστούμε ότι σε πολλές από τις περιπτώσεις οικογενειακής βίας (κυρίως άσκησης βίας από άνδρα σε γυναίκα, αλλά και από γονέα σε παιδί) υποβόσκει στην πραγματικότητα μία ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που είναι στενός συγγενής του συνδρόμου της Στοκχόλμης. Μια σχέση εξάρτησης όπου η κακοποιημένη γυναίκα ζεί στην αιχμαλωσία μίας σχέσης, δεχόμενη παθητικά συνεχόμενη απειλή (κάτω από τη σκιά σωματικής ή ψυχολογικής βίας), αναγκαζόμενη να «συμμαχήσει» με τον δράστη έτσι ώστε να κερδίσει την εύνοιά του και να επιβιώσει, λαμβάνοντας σαν ανέλπιστο δώρο τα μικροσκοπικά δείγματα αγάπης που της επιδεικνύει σποραδικά, που επιβεβαιώνουν την «αγάπη» του και την αποτρέπουν από το να ξεφύγει απ΄τον παραλογισμό της σχέσης και να επανέλθει στη πραγματικότητα. Και αυτό είναι ενα φαινόμενο δυστυχώς πολύ πιο συχνό απ’ ότι πιστεύουμε ή απ΄ότι θέλουμε να πιστεύουμε...
Ecce Homo http://pantziaras.blogspot.com/
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
