* Κινέζικη Ιατρική

Από τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Κίνα θεωρείται ότι εμφανίζονται οργανωμένες θεραπευτικές τεχνικές, όπως ο Βελονοθεραπεία, η Μοξοθεραπεία, το Μασάζ, τα Αφεψήματα Βοτάνων και την εφαρμογή Θερμών Επιθεμάτων. Η Ιατρική συστηματικοποιείται και εμφανίζονται τα πρώτα συγγράμματα Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής. Μεταξύ αυτών, εξέχουσα θέση καταλαμβάνει το Νέι Κινγκ Σο Ουέν. Το κείμενο έχει τη μορφή φιλοσοφικού διαλόγου μεταξύ του Κίτρινου Αυτοκράτορα και του υπουργού του Chi Pai. Μέσα από τον διάλογο, τίθεται το φιλοσοφικό υπόστρωμα της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής. Περιγράφονται οι θεωρίες του Γιν-Γιανγκ και των Πέντε Στοιχείων, οι Μεσημβρινοί, η Ζωτική Ενέργεια (Τσι), το Αίμα και τα Σωματικά Υγρά, τα πέντε συναισθήματα και οι εξι εξωγενείς παράγοντες και θεωρούνται ουσιώδεις γνώσεις της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής, ενώ ο Βελονισμός και η Μοξοθεραπεία αποτελούν τις κύριες θεραπευτικές μεθόδους. Επίσης περιγράφεται η φυσιολογία και η παθολογία του ανθρώπινου σώματος, οι βασικές διαγνωστικές τεχνικές και οι μέθοδοι πρόληψης και θεραπείας των ασθενειών.
Αργότερα συνδυάζεται ο Βελονισμός με την Μοξοθεραπεία και την Βοτανοθεραπεία. Τον 3^ο-5^ο μΧ αιώνα περιγράφονται τα 349 σημεία και οι πρώτοι άτλαντες των Μεσημβρινών και των σημείων Βελονισμού. Στους επόμενους αιώνες υπάρχει εξέλιξη. Συγγράφονται νέα βιβλία και κατασκευάζονται οι πρώτοι άτλαντες τριών όψεων (πρόσθια - οπίσθια - πλάγια), που διατηρούνται ως σήμερα. Εμφανίζονται μονογραφίες για τη θεραπεία συγκεκριμένων παθήσεων με Βελονισμό και Μόξα. Αναπτύσσονται νέες απόψεις για το χειρισμό των βελονών, χρησιμοποιείται ο θερμοκαυτηριασμός με τα "πούρα" της μόξας, καταγράφονται για πρώτη φορά σημεία βελονισμού έξω από τα όρια των Μεσημβρινών, ενώ στοιχεία του Βελονισμού κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ευρώπη.

Στον 20^ο αιώνα, αρχίζει επίσημα η βασική έρευνα στο Βελονισμό, με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει η "Δυτική" Ιατρική Επιστήμη. Αρχίζει η προσπάθεια σύζευξης της παράδοσης, με την σύγχρονη γνώση.