ΥΠΕΡΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ (H2O2)
Η απαγορευμένη πανάκεια
---------------------------------
Το γνωστό οξυζενέ φαίνεται να συμβάλλει σημαντικά στην αποτελεσματική αντιμετώπιση ενός ευρέος φάσματος ασθενειών. Παρόλο όμως, που αρκετοί επιστήμονες πραγματοποιούν αποκαλυπτικές μελέτες για τις ιαματικές του ιδιότητες, τα συμπεράσματά τους υποβαθμίζονται συστηματικά απο το ιατροφαρμακευτικό σύστημα...
-------------------------
Πριν από 170 χρόνια, όταν η Ινδία ήταν ακόμα βρετανική αποικία, οι αυτόχθονες έπιναν νερό, μέσα στο οποίο διέλυαν μικρές ποσότητες υπεροξειδίου του υδρογόνου για να αντιμετωπίσουν μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών - από πιο ήπιες, όπως η γρίπη, έως σοβαρότερες ασθένειες, όπως η χολέρα και η μαλάρια. Τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου θεραπείας ήταν τόσο θετικά, ώστε θεωρήθηκε ότι η διάδοση της θα επηρέαζε το εμπόριο χημικών φαρμάκων που είχε αρχίσει τότε να καθιερώνεται και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
-------------------------
Για να αντιμετωπίσουν την απειλή, οι βρετανικές Αρχές προσέλαβαν έναν ρεπόρτερ, ο οποίος -προσποιούμενος τον γιατρό- «κατασκεύασε» μια ιστορία για ένα παιδί που πέθανε εξαιτίας εγκεφαλικής βλάβης, ύστερα από τη λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου.
-------------------------
Το γεγονός ότι η είδηση προήλθε από έναν «ειδικό» επηρέασε καθοριστικά τους Ινδούς, με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν τη χρήση του Η2Ο2 και να στραφούν στα βρετανικά φαρμακευτικά σκευάσματα (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
-------------------------
Επρόκειτο για το πρώτο χτύπημα εναντίον μιας πολλά υποσχόμενης θεραπευτικής μεθόδου, η οποία από τότε καταπιέζεται συστηματικά από το φαρμακοκεντρικό ιατρικό μοντέλο.
Πολλοί επιστήμονες (Willhelm, Warburg, Oliver, Holman, Farr, Barnard, Palthe, McCabe, Cummings) υποστηρίζουν ότι τα θεραπευτικά οφέλη της είναι πολύ σημαντικά για όλες σχεδόν τις ασθένειες, μετατρέποντας τη σε πανάκεια χωρίς προηγούμενο και, μάλιστα, με μηδενικό κόστος!
Μεταξύ αυτών, κάποιοι την εφαρμόζουν ως εναλλακτική μέθοδο θεραπείας αφού η κλασική Ιατρική αρνείται να τη συμπεριλάβει στις καθιερωμένες πρακτικές της και η επιστημονική κοινότητα δεν χρηματοδοτεί επίσημες έρευνες για την αποτελεσματικότητα της.
-------------------------
Οξυγόνο: το κλειδί για έναν υγιή οργανισμό
Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 70%-80% από νερό, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου (89%) είναι οξυγόνο. Σχεδόν όλη η βιολογική ενέργεια του ανθρώπου πηγάζει από αυτό το δομικό στοιχείο, χάρη στο οποίο ο οργανισμός παραμένει ζωντανός και σε καλή κατάσταση. Και απόδειξη είναι το ότι ένας άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει εβδομάδες χωρίς φαγητό, αρκετές μέρες χωρίς νερό, αλλά μόνο λίγα λεπτά χωρίς οξυγόνο.
Ο θεμελιώδης ρόλος του για τη διατήρηση της ζωής οδήγησε πολλούς επιστήμονες να μελετήσουν το ίδιο το οξυγόνο, καθώς και τη σχέση που μπορεί να έχει η έλλειψη του με την εμφάνιση ασθενειών, αλλά και την πιθανή αξιοποίηση του για την ανάκτηση της υγείας.
-------------------------
Το γενικότερο συμπέρασμα που προκύπτει από το σύνολο των μελετών είναι ότι η πρωταρχική αιτία των περισσότερων ασθενειών συνδέεται -σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό- με την ανεπαρκή παρουσία του, κυρίως σε κυτταρικό επίπεδο, και ότι η ενίσχυση του οργανισμού με επιπλέον οξυγόνο δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την πρόληψη ή καταπολέμηση της παθογένειας (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
Μια από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις για τη δύναμη του οξυγόνου στη θεραπευτική διαδικασία πραγματοποιήθηκε το 1931.
-------------------------
Ο δρ. Otto Warburg κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη Φυσιολογία και Ιατρική, όταν απέδειξε ότι οι ιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο, επειδή είναι αναεροβικοί. Επιπλέον, ο Warburg μέσω των πειραμάτων του διαπίστωσε ότι η αφαίρεση οξυγό νου από το κύτταρο κατά 35%, το μετατρέπει σε καρκινικό.
-------------------------
Υποστήριξε ότι η βασική αιτία του καρκίνου είναι η ανεπαρκής οξυγόνωση των κυττάρων και ότι, αν αντιστρέψουμε αυτό το δεδομένο, ο καρκίνος θα μπορούσε να νικηθεί (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer, 30/6/1966).
-------------------------
Μετέπειτα μελέτες του ίδιου του Warburg και άλλων επιστημόνων συμπέραναν ότι σχεδόν όλες οι τοξίνες και τα βακτήρια εξουδετερώνονται σε περιβάλλοντα πλούσια σε οξυγόνο (Otto Warburg, The prime cause and prevention of cancer).. Κάποιες από τις θεραπείες που αναπτύχθηκαν με κεντρικό γνώμονα την παραπάνω διαπίοτωοη ονομάστηκαν «οξειδωτικές» γιατί, από τη μια, προκαλούν οξείδωση των προσβεβλημένων από βλαβερούς μικροοργανισμούς κυττάρων και, από την άλλη, θωρακίζουν τα υγιή κύτταρα οξυγονώνοντας τα.
-------------------------
Το υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2O2) συγκαταλέγεται σε αυτές και, μαζί με το όζον (Ο2), συνιστούν τις βιο-οξειδωτικές θεραπείες. Ο μηχανισμός δράσης τους είναι παρόμοιος: όταν διαλύονται μέσα στο σώμα, απελευθερώνουν το επιπλέον άτομο οξυγόνου που εμπεριέχεται στη μοριακή τους σύνθεση, δημιουργώντας ένα καλά οξυγονωμένο περιβάλλον που έχει διπλή αποστολή: την πρόληψη και τη θεραπεία.
-------------------------
Το Υπεροξείδιο του Υδρογόνου (Η2Ο2) -η πιο φιλική στο περιβάλλον οξειδωτική ουσία, μετά το Οξυγόνο του αέρα- παρασκευάστηκε το 1818 από τον Γάλλο χημικό Louis Jaques Thenard με αντίδραση Υπεροξειδίου του Βαρίου (ΒαΟ2) με Θειικό οξύ. Ο Thenard διαπίστωσε ότι το Η2Ο2 διασπάται εκλύοντας Οξυγόνο και το ονόμασε "Οξυγονούχο Ύδωρ". Η ονομασία αυτή (Οξυζενέ) χρησιμοποιείται και σήμερα και περιγράφει το αραιό υδατικό του διάλυμα (3%), που διατίθεται στα φαρμακεία ως ήπιο αντισηπτικό.
-------------------------
Ωστόσο, η ιατρική και φαρμακευτική βιομηχανία επιμένουν να μην εκμεταλλεύονται αυτές τις θεραπευτικές λύσεις - προφανώς επειδή δεν τους δίνεται κανένα οικονομικό κίνητρο. Τόσο το όζον όσο και το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι ουσίες που δεν μπορούν να πατενταριστούν και το κόστος παρασκευής τους είναι εξαιρετικά χαμηλό.
-------------------------
Επιπλέον, αν η θεραπευτική δράση τους αφορά όντως στο σύνολο των ασθενειών, τις μετατρέπει σε απειλή για την καθιερωμένη βιομηχανία ακριβών συμπτωματικών φαρμάκων και πολυδάπανων ιατρικών πρακτικών. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που το σύστημα δεν χρηματοδοτεί και επίσημες έρευνες που θα αποδείκνυαν την αξία τους (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
-------------------------
Μια παντοδύναμη θεραπευτική λύση με άγνωστη ιστορία
Πρωτοπόρος στην εκμετάλλευση αυτής της θεραπείας, της οποίας θεωρείται και πατέρας, υπήρξε ο δρ. Richard Willhelm. Κατά τη δεκαετία του 1940, ίδρυσε, τον οργανισμό Επιμορφωτικού Ενδιαφέροντος για το Υπεροξείδιο του Υδρογόνου (ECHO) θέλοντας να διαδώσει τα θεραπευτικά οφέλη του. Ο ίδιος το χρησιμοποίησε σε ασθενείς, βλέποντας πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα σε δερματικά προβλήματα, πολιομυελίτιδα και διανοητικές ανωμαλίες που προκύπτουν από βακτηριακές μολύνσεις.
Προτού το ανακαλύψει ο Willhelm, ο βρετανός γιατρός Τ. Η. Oliver το είχε χορηγήσει πρώτος με ενδοφλέβιες ενέσεις σε 25 ασθενείς που έπασχαν από πνευμονία. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: το ποσοστό θνησιμότητας από την ασθένεια έπεσε από το 80% στο 48% και η ενδοφλέβια έγχυση υπεροξειδίου του υδρογόνου έγινε το μυστικό όπλο αντιμετώπισης της επιδημίας πνευμονίας που ξέσπασε λίγο μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
-------------------------
Κυριολεκτικά με το σταγονόμετρο θα πρέπει να προστεθούν οι σταγόνες Η2Ο2 στην ανάλογη ποσότητα νερού, για να καταναλωθούν από τον ασθενή. Σύμφωνα με τον M. Cavanaugh και όσους συστήνουν την θεραπεία, είναι πιθανόν οι χρήστες να εμφανίσουν κάποια δυσάρεστα συμπτώματα (ναυτία, διάρροια, κούραση, κρυάδες). Το γεγονός αυτό αποτελεί ένδειξη ότι ο οργανισμός καταπολεμά τους βλαβερούς παράγοντες.
-------------------------
Το 1950, ο δρ. Reginald Holman διεξήγαγε πειράματα, στα οποία χορηγούσε υπεροξείδιο του υδρογόνου 0,45%, διαλυμένο στο νερό, το οποίο στη συνέχεια έπιναν ποντίκια με καρκινικούς όγκους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του, οι όγκοι εξαφανίστηκαν τελείως εντός ενός διαστήματος μεταξύ 15 και 60 ημερών (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
-------------------------
Πρόκειται για ελάχιστες περιπτώσεις της άγνωστης ιστορίας της θεραπευτικής δύναμης της ουσίας, οι οποίες αναφέρονται στο βιβλίο της Madison Cavanaugh The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases (Η θεραπεία του ενός λεπτού: το μυστικό για να γιατρέψεις σχεδόν όλες τις ασθένειες). Στο ίδιο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί και οι γνώμες ειδικών επιστημόνων που υποστηρίζουν τις εκπληκτικές ιδιότητες του υπεροξειδίου του υδρογόνου και γενικότερα των βιο-οξειδωτικών θεραπειών σε όλο το φάομα των ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης, και της τριπλής μάστιγας: AIDS, καρκίνος και καρδιακά προβλήματα.
-------------------------
Το 1993, ο Αμερικανός ερευνητής δρ. Charles H. Farr προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ στην Ιατρική, για την εργασία του σχετικά με την ευεργετική δράση του Υπεροξειδίου του Υδρογόνου στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Συμφωνά με την έρευνα του, τα κοκκιοκύτταρα (είδος λευκών αιμοσφαιρίων) παράγουν την ουσία που αμύνεται εναντίον βακτηρίων, παρασίτων και ζυμομυκήτων που προσβάλουν τον οργανισμό, ρυθμίζει τις ορμόνες και το σάκχαρο του αίματος, και αποτελεί απολυμαντικό, αντισηπτικό και οξειδωτικό παράγοντα (C. Η. Farr, The therapeutic use of H2O2, Townsend letter for Doctors, 1987).
-------------------------
Ο δρ. David G. Williams, ένας από τους κορυφαίους επι στήμονες φυσικών θεραπειών, αναφέρει: « Ο αρχικός σκεπτικισμός μου για τη θεραπευτική λήψη υπεροξειδίου του υδρογόνου με οδήγησε σε ενδελεχή έρευνα, κλινική εργασία και πειραματισμό. Καταλαβαίνω ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων πιθανότατα δεν θα πειστεί ποτέ, ωστόσο εγώ είμαι πεπεισμένος ότι το H2O2 είναι ασφαλές, διαθέσιμο και με εξωφρενικά μικρό κόστος. Αλλά το καλύτερο απ' όλα είναι ότι λειτουργεί!»
-------------------------
(David G. Williams, The many benefits of hydrogen peroxide, 17/7/2003)
Ο παθολόγος William C. Douglas προσθέτει ότι η ουσία «μπορεί να χορηγηθεί σχεδόν σε κάθε παθολογική περίπτωση, συχνά με εξαιρετικά αποτελέσματα» (William C. Douglas, MD, Hydrogen Peroxide: Medical Miracle, Second opinion publishing, 1996).
-------------------------
Ασθένειες που μπορούν να αντιμετωπιστούν με Η2Ο2 σύμφωνα με τη Madison Cavanaugh.
AIDS, Ακμή, Αλλεργίες, Αλτσχάιμερ, Αναιμία, Στηθάνχη, Αρυθμία, Αρτηριοσκλήρωση, Άσθμα, Αρθρίτιδα, Βακτηριακές μολύνσεις, Βρχογχίτιδα, Εγκαύματα, Καρκίνος, Άφθες, Καρδιαγγειακές παθήσεις, Χοληστερόλη, Χρόνιος πόνος, Κύρωση Ήπατος, Πονοκέφαλος, Ημικρανίες, Κολίτιδα, Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια, Κυστίτιδα, Διαβήτης τύπου Β', Γάγγραινα, Παθήσεις αμφιβληστροειδούς, Έκζεμα, Εμφύσημα, Σύνδρομο Επστέιν-Μπαρ, Μυκητιάσεις, Ουλίτιδα, Τερηδόνα, Ηπατίτιδα, Έρπις, Γρίπη, Έλκος, Λευχαιμία, Ερηθυματικός Λύκος, Λέμφωμα, Μεταστατικό Καρκίνωμα, Μονοπυρήνωση, Σκλήρυνση κατά Πλάκας, Ανοιχτές πληγές, Παρασιτικές μολύνσεις, Πάρκινσον, Περιοδοντικές παθήσεις, Προστάτης, Ρευματοειδής αρθρίτιδα, Λειχήνες, Ιγμορίτιδα, Φαρυγγίτιδα, Σπίλοι, Προβλήματα Πέψης, Μολύνσεις από ιούς.
-------------------------
Ο δρ. Kurt Donsbach γράφει σε άρθρο του στο περιοδικό Alternatives ότι μια ουγκιά υπεροξειδίου του υδρογόνου 35%, διαλυμένη σε ένα γαλόνι νερό, βοηθά στην καλύτερη αναπνοή όσων πάσχουν από εμφύσημα και καρκίνο του λάρυγγα, αν ψεκάζεται στον χώρο που διαβιούν (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases). Ο ίδιος αναφέρεται με ενθουσιασμό και στην αξιοποίηση της θεραπείας με H2O2 για την καταπολέμηση του καρκίνου (www. alkalizeforhealth.net/oxygen.htm).
-------------------------
Το 1986, ο γνωστός καρδιοχειρουργός Christiaan Barnard, φημισμένος για το γεγονός ότι πραγματοποίησε την πρώτη μεταμόσχευση καρδιάς, άρχισε να συστήνει τη θεραπεία με υπεροξείδιο του υδρογόνου σε ασθενείς, αφού πρώτα την εφάρμοσε ο ίδιος για να θεραπεύσει την αρθρίτιδα και άλλες ασθένειες που συνοδεύουν το γήρας και έμεινε έκπληκτος με το αποτέλεσμα. Ωστόσο, ο Barnard γελοιοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό από την ιατρική κοινότητα, ώστε αναγκάστηκε να εγκαταλείψει κάθε σχέση του με τη θεραπεία για να διασώσει τη φήμη και τη δουλειά του (Madison Cavanaugh, The one-minute cure: The secret to healing virtually all diseases).
-------------------------
http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/
23.3.10
Βότανα (Συμπλήρωμα 2)
Παρθενούλι (βασκαντήρα)
Το παρθενούλι, μέλος της οικογένειας των αστήρων, προέρχεται από ένα θαμνώδες πολυετές φυτό που ενδημεί στη Μικρά Ασία. Η χρήση του ως βοτανική θεραπεία τοποθετείται στους αρχαίους χρόνους.
Χρησιμοποιούμε τα φύλλα.
Δράση: Πρόληψη ημικρανιών, ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Δοσολογία: 50-114 mg Κονιορτοποιημένων φύλλων καθημερινά
Πιθανές παρενέργειες: Φλεγμονή και εξέλκωση στόματος, πρήξιμο χειλιών, απώλεια γεύσης, εξάνθημα, αυξημένος καρδιακός παλμός, δυσπεψία, ναυτία, αερισμός, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός, καύσος, στερητικά συμπτώματα, ανησυχία, κόπωση, μυϊκή δυσκαμψία και αρθραλγία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης του.
Πεύκο
Χρησιμοποιούμε αποξηραμένα τα ανοιξιάτικα βλαστάρια, τη ρητίνη και το αιθέριο έλαιο.
Δράση: Βρογχικό κυττάρου (Βράζουμε τα αποξηραμένα βλαστάρια και πίνουμε), Κρυολόγημα (Βράζουμε φρέσκα βλαστάρια και εισπνέουμε τους ατμούς), Πληγές που αργούν να επουλωθούν (Βράζουμε μια χούφτα φρέσκα βλαστάρια σε 2 λίτρα νερό και πλένουμε την πληγή).
Πιπερόριζα (Ginger)
Το ginger, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας και των Ινδιών από το 1500.
Χρησιμοποιούμε το ρίζωμα και το μίσχο.
Δράση: Χημειοθεραπεία (κατά της επαγόμενης ναυτίας). Εγκυμοσύνη (κατά της επαγόμενης ναυτίας και εμετού), Μετεγχειρητική ναυτία και εμετός, Ρευματικές παθήσεις.
Δοσολογία: Ως κάψουλες, δισκία ή σκόνη, 1-4 g ανά ημέρα σε μικρότερες δόσεις, από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Αιμορραγία, εξάνθημα, άσχημη γεύση στο στόμα, ερυγή, μετεωρισμός, αέρια, απόφραξη εντέρου, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, καούρα, ναυτία, μειωμένα επίπεδα σακχάρου.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης της.
Πριμουλέλαιο
Το πριμουλέλαιο περιέχει το γ-λινολενικό οξύ, ένα απαραίτητο ω-6 λιπαρό οξύ το οποίο θεωρείται δραστική ουσία.
Το πριμουλέλαιο ως παρασκεύασμα από φυτά της οικογένειας Onagraceae, χρησιμοποιείται για έκζεμα και ατοπική δερματίτιδα, κατά του καρκίνου του μαστού, κατά της μασταλγίας (έχει επισήμως εγκριθεί για τη θεραπεία της σε αρκετές χώρες), κατά του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης, κατά της παχυσαρκίας, κατά της προεκλαμψίας, άσθμα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, συμπτώματα εμμηνόπαυσης, προεμμηνοροϊκό σύνδρομο, ψωρίαση και σχιζοφρένεια.
Δοσολογία: 3 g καθημερινά από το στόμα, διαιρεμένα σε αρκετές μικρότερες δόσεις. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,5 g ανά κιλό σωματικού βάρους (για παιδιά)
Πιθανές παρενέργειες: Πονοκέφαλος, κοιλιακός πόνος, ναυτία, μειωμένη πίεση, υδαρή κόπρανα.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Ρίγανη
Κοκύτης, Βήχας, Διάρροια (Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένη ρίγανη και πίνουμε).
Στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις (Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες).
Πληγές (Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή).
Ροδοδάφνη
Η ροδοδάφνη είναι ένας αειθαλής θάμνος που ενδημεί στη Μεσόγειο και είναι η Nerium oleander (κοινή ροδοδάφνη) και η Thevetia peruviana (κίτρινη ροδοδάφνη). Και τα δύο είδη περιέχουν καρδιακές γλυκοσίδες, ουσίες με επιδράσεις παρόμοιες της διγοξίνης.
Υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για τη δράση της. Θεωρείται ότι δρα κατά του καρκίνου και κατά της Συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας. Προσοχή όμως. Εξαιτίας του σημαντικού βαθμού τοξικότητας, η ροδοδάφνη καλό είναι να αποφεύγεται.
Πιθανές παρενέργειες: Εξάνθημα, ναυτία, εμετός, εφίδρωση, στομαχόπονος, κόπωση, υπνηλία, διάρροια με αίμα, επιληπτική κρίση, πονοκέφαλος, στομαχικοί σπασμοί, σύγχυση, διαταραχές στην όραση, συσταλμένες κόρες, περιφερική νευροπάθεια, αδυναμία, κατάθλιψη, μυϊκοί σπασμοί, νεφρική ανεπάρκεια, αρρυθμία, αναισθησία, ευερεθιστότητα, ταχύπνοια, θάνατος.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Σκόρδο
Υπέρταση, Καρδιά, Πυρετός, Αρτηριοσκλήρωση, Εντερικές διαταραχές, Βρογχική καταρροή.
Σίγουρα το καλλίτερο είναι να τρώγεται σκέτο και ωμό, λόγο όμως της δυσάρεστης οσμής του, μπορεί να τριφτεί και να ανακατευτεί με φρέσκο γάλα ώστε να μην μυρίζει τόσο έντονα.
Τριφύλλι (Κόκκινο)
Το κόκκινο τριφύλλι είναι όσπριο που περιέχει φυτοοιστρογόνα (φυτικές χημικές ουσίες που μοιάζουν στα οιστρογόνα και στο ανθρώπινο σώμα μπορεί είτε να έχουν παρόμοια είτε αντίθετη δράση από αυτά), ισοφλαβόνες.
Δρα κατά της υψηλής χοληστερόλης, μετεμμηνοπαυσιακή ορμονική θεραπεία, κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης, κατά της οστεοπόρωσης, κατά του καρκίνου του προστάτη, κατά της καλοηθούς υπερπλασίας του προστάτη.
Δοσολογία: Τα παρακσευάσματα συνήθως περιέχουν 40 mg ισοφλαβόνες ανά δισκίο... Ένα σύνηθες δοσολογικό σχήμα είναι 28,5-160 mg ισοφλαβόνων κόκκινου τριφυλλιού ανά ημέρα, από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Αύξηση βάρους, ευαισθησία στους μαστούς, στειρότητα, αιμορραγία, μεταβολές στην εμμηνορρυσία, αύξηση κυττάρων της μήτρας (υπερπλασία ενδομητρίου).
Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Τσαγιέλαιο
Το τέιον (Melaleuca alternifolia) είναι ένα μικρό δέντρο με λεπτά, μαλακά φύλλα και κιτρινωπά άνθη. Μέλος της οικογένειας της μυρτιάς, είναι ένα από τα περισσότερα από 30 δέντρα με φλοιό χαρτιού που ανθίζουν στην Αυστραλία.
Το έλαιό του εξάγεται με απόσταξη ατμών από τα φύλλα.
Δρα κατά της ακμής, κατά των μυκητιασικών μολύνσεων των νυχιών, κατά του staphylococcus aureus ανθεκτικού στην μεθυκιλλίνη, κατά της έρπης γεννητικών οργάνων, κατά της μυκητιασικής στοματίτιδας (Candida albicans), κατά των κολπικών μολύνσεων.
Δοσολογία: Για την ακμή (Γέλη 5% τσαγιέλαιου εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή καθημερινά). Για μυκητιασικές μολύνσεις νυχιών (100% τσαγιέλαιο εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή δύο φορές την ημέρα για έξι μήνες).
Πιθανές παρενέργειες: Σοβαρό εξάνθημα, κοκκίνισμα, κνησμός, φλύκαινες, μειωμένη λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος, κοιλιακός πόνος, διάρροια, λήθαργος, υπνηλία, αργό ή ασταθές βάδισμα, σύγχυση, κώμα, μειωμένη ακοή.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Τριαντάφυλλο
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα τα πέταλα των μπουμπουκιών (σχεδόν ανθισμένα) από ροζ ή κόκκινα διπλά ρόδα.
Λόγω της ήπιας δράσης του, συνιστάται ιδιαίτερα για παιδιά.
Για Διάρροια (Βράζουμε μια χούφτα σε μισό λίτρο νερό, αφήνουμε να κρυώσει και πίνουμε). Για Πόνους του βλεννογόνου του στόματος (Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες, ενώ για Πληγές και εγκαύματα πλένουμε την προβληματική περιοχή).
Χαμομήλι
Είναι αντιφλεγμονικό, αντισηπτικό, ήπιο αντισπασμωδικό και εφιδρωτικό.
Για στομαχικές διαταραχές, διάρροια, ναυτία (Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένα άνθη και πίνουμε), για μολύνσεις του στόματος και του λάρυγγα (με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες), για πληγές που αργούν να επουλωθούν, δερματικά εξανθήματα, εγκαύματα, έρπη, αιμορροΐδες, μολύνσεις των ματιών (με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν ίλιγγο και εμετό).
Το παρθενούλι, μέλος της οικογένειας των αστήρων, προέρχεται από ένα θαμνώδες πολυετές φυτό που ενδημεί στη Μικρά Ασία. Η χρήση του ως βοτανική θεραπεία τοποθετείται στους αρχαίους χρόνους.
Χρησιμοποιούμε τα φύλλα.
Δράση: Πρόληψη ημικρανιών, ρευματοειδής αρθρίτιδα.
Δοσολογία: 50-114 mg Κονιορτοποιημένων φύλλων καθημερινά
Πιθανές παρενέργειες: Φλεγμονή και εξέλκωση στόματος, πρήξιμο χειλιών, απώλεια γεύσης, εξάνθημα, αυξημένος καρδιακός παλμός, δυσπεψία, ναυτία, αερισμός, δυσκοιλιότητα, διάρροια, κοιλιακός πόνος, μετεωρισμός, καύσος, στερητικά συμπτώματα, ανησυχία, κόπωση, μυϊκή δυσκαμψία και αρθραλγία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης του.
Πεύκο
Χρησιμοποιούμε αποξηραμένα τα ανοιξιάτικα βλαστάρια, τη ρητίνη και το αιθέριο έλαιο.
Δράση: Βρογχικό κυττάρου (Βράζουμε τα αποξηραμένα βλαστάρια και πίνουμε), Κρυολόγημα (Βράζουμε φρέσκα βλαστάρια και εισπνέουμε τους ατμούς), Πληγές που αργούν να επουλωθούν (Βράζουμε μια χούφτα φρέσκα βλαστάρια σε 2 λίτρα νερό και πλένουμε την πληγή).
Πιπερόριζα (Ginger)
Το ginger, έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιατρική της Κίνας, της Ιαπωνίας και των Ινδιών από το 1500.
Χρησιμοποιούμε το ρίζωμα και το μίσχο.
Δράση: Χημειοθεραπεία (κατά της επαγόμενης ναυτίας). Εγκυμοσύνη (κατά της επαγόμενης ναυτίας και εμετού), Μετεγχειρητική ναυτία και εμετός, Ρευματικές παθήσεις.
Δοσολογία: Ως κάψουλες, δισκία ή σκόνη, 1-4 g ανά ημέρα σε μικρότερες δόσεις, από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Αιμορραγία, εξάνθημα, άσχημη γεύση στο στόμα, ερυγή, μετεωρισμός, αέρια, απόφραξη εντέρου, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, καούρα, ναυτία, μειωμένα επίπεδα σακχάρου.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης της.
Πριμουλέλαιο
Το πριμουλέλαιο περιέχει το γ-λινολενικό οξύ, ένα απαραίτητο ω-6 λιπαρό οξύ το οποίο θεωρείται δραστική ουσία.
Το πριμουλέλαιο ως παρασκεύασμα από φυτά της οικογένειας Onagraceae, χρησιμοποιείται για έκζεμα και ατοπική δερματίτιδα, κατά του καρκίνου του μαστού, κατά της μασταλγίας (έχει επισήμως εγκριθεί για τη θεραπεία της σε αρκετές χώρες), κατά του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης, κατά της παχυσαρκίας, κατά της προεκλαμψίας, άσθμα, σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής, συμπτώματα εμμηνόπαυσης, προεμμηνοροϊκό σύνδρομο, ψωρίαση και σχιζοφρένεια.
Δοσολογία: 3 g καθημερινά από το στόμα, διαιρεμένα σε αρκετές μικρότερες δόσεις. Η μέγιστη ημερήσια δόση δεν πρέπει να ξεπερνά τα 0,5 g ανά κιλό σωματικού βάρους (για παιδιά)
Πιθανές παρενέργειες: Πονοκέφαλος, κοιλιακός πόνος, ναυτία, μειωμένη πίεση, υδαρή κόπρανα.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Ρίγανη
Κοκύτης, Βήχας, Διάρροια (Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένη ρίγανη και πίνουμε).
Στοματικές και λαρυγγικές μολύνσεις (Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες).
Πληγές (Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή).
Ροδοδάφνη
Η ροδοδάφνη είναι ένας αειθαλής θάμνος που ενδημεί στη Μεσόγειο και είναι η Nerium oleander (κοινή ροδοδάφνη) και η Thevetia peruviana (κίτρινη ροδοδάφνη). Και τα δύο είδη περιέχουν καρδιακές γλυκοσίδες, ουσίες με επιδράσεις παρόμοιες της διγοξίνης.
Υπάρχουν ανεπαρκείς πληροφορίες για τη δράση της. Θεωρείται ότι δρα κατά του καρκίνου και κατά της Συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας. Προσοχή όμως. Εξαιτίας του σημαντικού βαθμού τοξικότητας, η ροδοδάφνη καλό είναι να αποφεύγεται.
Πιθανές παρενέργειες: Εξάνθημα, ναυτία, εμετός, εφίδρωση, στομαχόπονος, κόπωση, υπνηλία, διάρροια με αίμα, επιληπτική κρίση, πονοκέφαλος, στομαχικοί σπασμοί, σύγχυση, διαταραχές στην όραση, συσταλμένες κόρες, περιφερική νευροπάθεια, αδυναμία, κατάθλιψη, μυϊκοί σπασμοί, νεφρική ανεπάρκεια, αρρυθμία, αναισθησία, ευερεθιστότητα, ταχύπνοια, θάνατος.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Σκόρδο
Υπέρταση, Καρδιά, Πυρετός, Αρτηριοσκλήρωση, Εντερικές διαταραχές, Βρογχική καταρροή.
Σίγουρα το καλλίτερο είναι να τρώγεται σκέτο και ωμό, λόγο όμως της δυσάρεστης οσμής του, μπορεί να τριφτεί και να ανακατευτεί με φρέσκο γάλα ώστε να μην μυρίζει τόσο έντονα.
Τριφύλλι (Κόκκινο)
Το κόκκινο τριφύλλι είναι όσπριο που περιέχει φυτοοιστρογόνα (φυτικές χημικές ουσίες που μοιάζουν στα οιστρογόνα και στο ανθρώπινο σώμα μπορεί είτε να έχουν παρόμοια είτε αντίθετη δράση από αυτά), ισοφλαβόνες.
Δρα κατά της υψηλής χοληστερόλης, μετεμμηνοπαυσιακή ορμονική θεραπεία, κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης, κατά της οστεοπόρωσης, κατά του καρκίνου του προστάτη, κατά της καλοηθούς υπερπλασίας του προστάτη.
Δοσολογία: Τα παρακσευάσματα συνήθως περιέχουν 40 mg ισοφλαβόνες ανά δισκίο... Ένα σύνηθες δοσολογικό σχήμα είναι 28,5-160 mg ισοφλαβόνων κόκκινου τριφυλλιού ανά ημέρα, από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Αύξηση βάρους, ευαισθησία στους μαστούς, στειρότητα, αιμορραγία, μεταβολές στην εμμηνορρυσία, αύξηση κυττάρων της μήτρας (υπερπλασία ενδομητρίου).
Δεν υπάρχουν ξεκαθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Τσαγιέλαιο
Το τέιον (Melaleuca alternifolia) είναι ένα μικρό δέντρο με λεπτά, μαλακά φύλλα και κιτρινωπά άνθη. Μέλος της οικογένειας της μυρτιάς, είναι ένα από τα περισσότερα από 30 δέντρα με φλοιό χαρτιού που ανθίζουν στην Αυστραλία.
Το έλαιό του εξάγεται με απόσταξη ατμών από τα φύλλα.
Δρα κατά της ακμής, κατά των μυκητιασικών μολύνσεων των νυχιών, κατά του staphylococcus aureus ανθεκτικού στην μεθυκιλλίνη, κατά της έρπης γεννητικών οργάνων, κατά της μυκητιασικής στοματίτιδας (Candida albicans), κατά των κολπικών μολύνσεων.
Δοσολογία: Για την ακμή (Γέλη 5% τσαγιέλαιου εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή καθημερινά). Για μυκητιασικές μολύνσεις νυχιών (100% τσαγιέλαιο εφαρμόζεται στην πάσχουσα περιοχή δύο φορές την ημέρα για έξι μήνες).
Πιθανές παρενέργειες: Σοβαρό εξάνθημα, κοκκίνισμα, κνησμός, φλύκαινες, μειωμένη λειτουργία ανοσοποιητικού συστήματος, κοιλιακός πόνος, διάρροια, λήθαργος, υπνηλία, αργό ή ασταθές βάδισμα, σύγχυση, κώμα, μειωμένη ακοή.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Τριαντάφυλλο
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα τα πέταλα των μπουμπουκιών (σχεδόν ανθισμένα) από ροζ ή κόκκινα διπλά ρόδα.
Λόγω της ήπιας δράσης του, συνιστάται ιδιαίτερα για παιδιά.
Για Διάρροια (Βράζουμε μια χούφτα σε μισό λίτρο νερό, αφήνουμε να κρυώσει και πίνουμε). Για Πόνους του βλεννογόνου του στόματος (Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες, ενώ για Πληγές και εγκαύματα πλένουμε την προβληματική περιοχή).
Χαμομήλι
Είναι αντιφλεγμονικό, αντισηπτικό, ήπιο αντισπασμωδικό και εφιδρωτικό.
Για στομαχικές διαταραχές, διάρροια, ναυτία (Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένα άνθη και πίνουμε), για μολύνσεις του στόματος και του λάρυγγα (με το ίδιο αφέψημα κάνουμε γαργάρες), για πληγές που αργούν να επουλωθούν, δερματικά εξανθήματα, εγκαύματα, έρπη, αιμορροΐδες, μολύνσεις των ματιών (με το ίδιο αφέψημα κάνουμε κομπρέσες στην προβληματική περιοχή.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Οι μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν ίλιγγο και εμετό).
22.3.10
Βότανα (Συμπλήρωμα 1)
Βότανα (Συμπληρωματικός Κατάλογος 1)
Αλόη (aloe vera)
Χρησιμοποιούμενα μέρη:
-η διαφανής γέλη των φύλλων της
-το ξηρό ελαστικό κόμμι (ο γαλακτώδης χυμός) από την εσωτερική στιβάδα
Δράση:
-Χρησιμοποιείται κυρίως κατά της δυσκοιλιότητας (υπακτικό - λήψη από το στόμα)
-κατά της πιτυρίδας, της έρπης των γεννητικών οργάνων και της ψωρίασης
-μολύνσεις, εγκαύματα και άλλες δερματολογικές παθήσεις (όχι σε χειρουργικές πληγές)
Δοσολογία:
40-170 mg κόμμι αλόης - λήψη από το στόμα - ανά ημέρα (μέχρι 7 ημέρες).
Πιθανές παρενέργειες:
Όταν εφαρμόζεται στο δέρμα: καθυστερημένη επούλωση πληγών, κοκκίνισμα ή καύσος
Για λήψη από το στόμα σπάνια έχουν αναφερθεί: διάρροια, χαμηλό σάκχαρο αίματος, προσωρινή παράλυση του εντέρου, καρκίνος του ορθού, κνίδωση, εξανθήματα κ.α.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Βελανιδιά
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Αποξηραμένος ο φλοιός από τα νεαρά κλαδιά
Δράση:
- Πονόλαιμο, Στοματικούς ερεθισμούς – Βράζουμε για 10 λεπτά 1 κουτάλι της σούπας σε 1 λίτρο νερό και κάνουμε γαργάρες.
- Κολπικές πλύσεις – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε.
- Εγκαύματα, Χιονίστρες, Αιμορροΐδες – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε την προβληματική περιοχή.
Βαλεριανή
Η βαλεριανή, μέλος της οικογένειας Valerianaceae, χρησιμοποιείται ευρέως για να θεραπεύσει την αϋπνία και την ανησυχία. Καλύτερα αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί σε όσους δεν κοιμούνται καλά.
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Η ρίζα ως εκχύλισμα (ως παρασκεύασμα)
Δράση:
-κατά της αϋπνίας και της ανησυχίας
-υπάρχουν ικανοποιητικά στοιχεία κατά της χρήσης της για την καταστολή.
Δοσολογία:
Τα προϊόντα βαλεριανής προτυποποιούνται ως προς το βαλερινικό ή το βαλερικό οξύ.
-Εκχύλισμα - 400-900 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος (αντίστοιχο με 1,5-3 g βοτάνου), 30 με 60 λεπτά πριν τον ύπνο.
- 100 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος πριν από μια αγχογόνο κατάσταση
-τσάι - 1,5-3 g ρίζας εμποτισμένης για 5-10 λεπτά σε 150 ml βρασμένου νερού.
Πιθανές παρενέργειες:
-πονοκέφαλος, διέγερση, στομαχική διαταραχή, ανησυχία, ζάλη, υποθερμία, αϋπνία (μπορεί να παρατηρηθεί με χρήση μεγαλύτερη από δυο έως τέσσερις μήνες), μειωμένη συγκέντρωση, καταστολή, συμπτώματα μέθης
σημείωση: τα συμπτώματα στέρησης της βαλεριανής περιλαμβάνουν σύγχυση και ταχυκαρδία και μπορεί να προκληθούν με την απότομη διακοπή της χρήσης της.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Boswellia
Ρητίνη και εκχύλισμα ρητίνης από το ιθαγενές δέντρο της Ινδίας Boswellia Serrata με κύριο δραστικό στοιχείο το boswellic acid. Παρουσιάζει αντιφλεμονώδεις και αντιαρθριτικές ιδιότητες. Προστατεύει ιδιαίτερα τις αρθρώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα έπειτα από παρατεταμένη φλεγμονή.
Χρησιμοποιούμε το εκχυλίσματα ρητίνης.
Δράση κατά:
-του άσθματος (!)
-της νόσου του Crohn
-της οστεοαρθρίτιδας
-της ελκωτικής κολίτιδας
-της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Δοσολογία: Τα προιόντα της Boswellia συνήθως προτυποποιούνται ώστε να περιέχουν 37,5% boswellic οξέων ανά δόση. Το ρετσίνι περιέχει συνήθως 30% boswellic οξέα. Τα εκχυλίσματα αλκοόλης περιέχουν 43% boswellic οξέα, ενώ κάποια παρασκευάσματα μπορεί να περιέχουν έως και 65% boswellic οξέα.
-Συνήθης δοσολογία - 200-1200 mg από το στόμα, τρεις φορές την ημέρα και έως 8 εβδομάδες.
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική διαταραχή, παλινδρόμηση γαστρικού οξέος, εξάνθημα, πόνος ή καούρα, ναυτία, διάρροια, διαταραχή επιπέδων χοληστερόλης, αυξημένη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση, αποβολή κυήματος.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Βρωμελαϊνη
Φυσικό ένζυμο που απαντάται στον ανανά και υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά δεδομένα, όσον αφορά την χρήση της στις φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Βρίσκεται στον ανανά
Δράση:
-Κατά της φλεγμονής (!)
-Κατά της ιγμορίτιδας (!)
-κατά του καρκίνου
-κατά της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας
-κατά της ανεπάρκειας πεπτικών ενζύμων / παγκρέατος
-κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
-κατά των μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος
-συμπλήρωμα διατροφής
Δοσολογία:
Η βρωμελαΐνη μπορεί να προτυποποιηθεί σε μονάδες πήγματος γάλακτος (milk clotting units, MCU), μονάδες πεπτόμενης ζελατίνης (gelatin digesting units, GDU), μονάδες FIP ή μονάδες Rorer (RU) ανά γραμμάριο. Κάποιες πηγές συνιστούν ένα εύρος από 1200-2000 MCU ανά γραμμάριο.
-Δισκία - 120-240 mg από δισκία συμπυκνωμένης βρωμελαΐνης την ημέρα (Traumanase ή Ananase 2500 RU/ mg) σε τρεις ή τέσσερι,ς δόσεις μέχρι μία εβδομάδα για τη θεραπεία φλεγμονών, ή 80-320 mg (200-800 μονά-δες FIP) δύο με τρεις φορές την ημέρα, ή 500-1000 mg βρωμελαΐνης τρεις φορές την ημέρα (πολλοί κατασκευαστές διαθέτουν προϊόντα προτυποποιημένα στα 2000 GDU σε δισκία των 500 mg).
-Αλοιφή - Αλοιφή που περιέχει 35% βρωμελαίνη διαλυμένη σε έλαιο έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό τραυμάτων.
Πιθανές παρενέργειες:
-στομαχική διαταραχή, πρήξιμο στον λαιμό, δύσπνοια, διάρροια, ναυτία, εμετός, ερεθισμός βλεννογόνων, αιμορραγία μήτρας, υπνηλία, καταστολή
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Γαϊδουράγκαθο (Μilk thistle)
Το Γαϊδουράγκαθο, μέλος της οικογένειας των αστήρων, έχει χρησιμοποιηθεί ιατρικά για περισσότερα από 2000 χρόνια, κυρίως για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος και της χοληδόχου κύστεως.
Χρησιμοποιούμενα μέρη, οι σπόροι .
Σημείωση: Από τους σπόρους του μπορεί να εξαχθεί ένα φλαβονοειδές σύμπλεγμα, η σιλυμαρίνη, η οποία θεωρείται το βιολογικά δραστικό συστατικό.
Δράση: Κατά της κίρρωσης, κατά της οξείας ηπατίτιδας, κατά της δηλητηρίασης, από το μανιτάρι Amanita phalloides. Πρόληψη καρκίνου, κατά της χρόνιας ηπατίτιδας Γ, κατά του διαβήτη (σε ασθενείς με κίρρωση), κατά της υψηλής χοληστερόλης και κατά της ηπατικής βλάβης από φάρμακα και τοξίνες.
Δοσολογία: Το milk thistle προτυποποιείται συνήθως, ώστε να περιέχει 70-80% σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη είναι ένα μείγμα τριών φλαβονολιγνανών: σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυχριστίνη. Δοσολογίες για τη σιλυμαρίνη - 230-420 mg ανά ημέρα, διαιρεμένα σε δύο ή τρεις δόσεις (έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι και 8000 mg, με άγνωστη όμως ασφάλεια). Το silipide (IdB 1016) είναι ένα ειδικό προιόν του milk thistle σχεδιασμένο να απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό. Οι δόσεις του μετρώνται με ισοδύναμα σιλυβίνης. Δόσεις για το silipide - 160-480 mg ανά ημέρα σε ισοδύναμα σιλυβίνης
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική διαταραχή, πονοκέφαλος, κνησμός, απώλεια όρεξης, αέρια, καούρα, διάρροια, αρθραλγία, σεξουαλική ανικανότητα, μειωμένα επίπεδα σακχάρου. Έχει αναφερθεί και αναφυλακτικό σοκ.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Γλυκάνισος
Χρησιμοποιούμε τους αποξηραμένους οι καρπούς
Δράση:
- Βήχας, στομαχικές διαταραχές, ήπιο καθαρτικό – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένους καρπούς και πίνουμε.
Γλυκοπατάτα (άγρια)
Στην άγρια γλυκοπατάτα (Dioscorea villosa και άλλα είδη της οικογένειας Dioscorea) έχουν λαθεμένα αποδοθεί ορμονικές ιδιότητες παρόμοιες της δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA). Η λαθεμένη αυτή πεποίθηση πρέπει να έχει βασιστεί στο ότι η άγρια γλυκοπατάτα έχει χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανική παρασκευή ορμονών.
Δράση: Κατά της υψηλής χοληστερόλης και κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης .
Δοσολογία: Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες.
-Κάψουλες - 250 mg ως κάψουλες, μια έως τρεις φορές την ημέρα από το στόμα
-Αποξηραμένη ρίζα - 2-4 g ή 1-2 κ.γ. σε δύο ή τρεις δόσεις από το στόμα, καθημερινά.
- 450-900 mg εκχυλίσματος Dioscorea ανά ημέρα.
-Βάμμα - 2-4 ml βάμματος (1:1 σε 45% αλκοόλης) σε τρεις δόσεις από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες: Δερματικό εξάνθημα, δύσπνοια, συσπάσεις μήτρας, χαμηλά επίπεδα σακχάρου, στομαχική διαταραχή.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Δεντρολίβανο
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα φύλλα
Δράση: Είναι αντισηπτικό, διουρητικό και εφιδρωτικό.
- Για αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, Για έκκριση πεπτικών υγρών και χολής, για ημικρανίες – Βράζουμε μια χούφτα αποξηραμένα φύλλα σε μισό λίτρο νερό, το αφήνουμε για λίγο και πίνουμε.
- Πληγές και ρευματισμούς – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.
Προσοχή. Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο και σπασμούς.
Δυόσμος
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα τα φύλλα.
Δράση: Διάρροια από κρύωμα, ίκτερο, ασθένειες του ύπατος.
Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας κομμένα τα φύλλα και πίνουμε.
- Στοματικές ασθένειες και μολύνσεις – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε πλύσεις του στόματος.
Ευκάλυπτος
[Ευκαλυπτέλαιο, Ευκαλυπτόλη (ουσία που εξάγεται από τον ευκάλυπτο)]
Δράση: Αποσυμφορητικό / αντιβηχικό, κατά της οδοντικής πλάκας / ουλίτιδας (ως στοματικό διάλυμα), πονοκέφαλος (τοπικά)
Δοσολογία:
-Αρωματοθεραπεία ή εισπνοές - 2-4 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου από ψεκαστήρα ή βάμμα που περιέχει 5-10% ευκαλυπτέλαιο
Τοπική χρήση - φόρμουλα βασισμένη στο λίπος που περιέχει 5-20% ευκάλυπτο, ή αλκοολούχα φόρμουλα με 5-10% ευκάλυπτο. (Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό στο δέρμα)
Προσοχή: Ο ευκάλυπτος και το ευκαλυπτέλαιο δε θα πρέπει να λαμβάνονται από το στόμα (εκτός κι αν υπάρχει αυστηρή ιατρική παρακολούθηση), διότι έχουν αναφερθεί θανατηφόρες παρενέργειες
Πιθανές παρενέργειες:
-κοιλιακός πόνος, ναυτία, εμετός, διάρροια, ζάλη, μυική αδυναμία, συσταλμένες κόρες, δύσπνοια, βήχας, παραλήρημα, σπασμοί, υπνηλία, υπερκινητικότητα, χαμηλό σάκχαρο, δυσκολία στο περπάτημα, μπερδεμένος λόγος, πυρετός, πνευμονία, πονοκέφαλος, επιληπτικές κρίσεις, κώμα, ολοκληρωτική διαταραχή της λειτουργίας της καρδιάς και της κυκλοφορίας, επιβράδυνση του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Θυμάρι
Χρησιμοποιούμε αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό
Δράση: Κοκύτης, Βρογχίτιδα, Βήχα, Διάρροια –Σε μισό λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένο αγριοθυμάρι, το αφήνουμε για λίγες ώρες (δεν βράζουμε) και πίνουμε.
( Πληγές. Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή. )
Ιτιά
Χρησιμοποιούμε τον αποξηραμένο ο φλοιό νεαρού δέντρου.
Δράση: Αντισηπτικό, Αντιβιοτικό, Ήπιο παυσίπονο, Ελαττώνει την θερμοκρασία του σώματος.
- Ρευματισμούς και Κρυώματα – Βράζουμε 2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο αποξηραμένο φλοιό σε 1 λίτρο νερό και πίνουμε.
- Αντισηψία σε πληγές – Παρασκευάζουμε με τον ίδιο τρόπο αφέψημα και πλένουμε την πληγή.
Καλανδή (κατηφές ή καλεντούλα)
Επίσης γνωστή ως κατηφές ή καλεντούλα, είναι ενδημική στις μεσογειακές χώρες, επίσης μέλος της οικογένειας Asteraceae.
Δράση: Κατά της μέσης ωτίτιδας (ως σταγόνες), κατά της φλεγμονής δέρματος (τοπική χρήση), επούλωση τραυμάτων και εγκαυμάτων
Δοσολογία:
-Αλοιφή - συγκέντρωση 2%-5%, εφαρμογή στην πάσχουσα περιοχή του δέρματος
-Βάμμα - παρασκεύασμα 1:1 σε 40% αλκοόλη ή 1:5 σε 90% αλκοόλη, διαλυμένο κατά τουλάχιστον 1:3 με βρασμένο νερό, εφαρμογή στο δέρμα ως επίθεμα, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα
Πιθανές παρενέργειες:
-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ) ή υπνηλία, όταν λαμβάνεται από το στόμα
Προσοχή: Η καλανδή δεν πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα!
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Κανέλλα
Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Ο φλοιός
Δράση:
- Πόνοι περιόδου – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και πίνουμε.
- Πονόδοντο – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και μια χούφτα «κεφάλια» γαρύφαλλου και πλένουμε το στόμα.
Κάστανο (άγριο)
Η αγριοκαστανιά (ή ιπποκαστανιά ή αίσκουλος) ενδημεί στην Ασία και τη Βόρεια Ελλάδα και παράγει καρπούς με ακανθώδες περικάρπιο με έναν έως τρεις σπόρους εντός τους.
Χρησιμοποιούμενα μέρη τα εκχυλίσματα σπόρων.
Δράση:
-Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για την θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας
Δοσολογία:
- 300 mg ξηρού εκχυλίσματος σπόρου αγριοκάστανου κάθε 12 ώρες έως 12 εβδομάδες, λήψη από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες:
-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ), παράλυση, κώμα, στομαχική διαταραχή, εμετός, διάρροια, σύγχυση, αδυναμία, κνησμός, ναυτία, ζάλη, χαμηλό σάκχαρο, αιμορραγία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήση του.
Κολλιτσίδα (πλατομαντίλα)
Η κολλιτσίδα είναι ένα διετές ή πολυετές βότανο, ενδημικό της Ευρώπης και της Βόρειας Ασίας, μέλος της οικογένειας Asteraceae (Compositae).
Χρησιμοποιούμε τη ρίζα του.
Δράση: Κατά του διαβήτη
Δοσολογία: Κάψουλες - δυο κάψουλες των 425-475 mg τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα)
-Αποξηραμένη ρίζα - 2-6 g τρεις φορές την ημέρα
-Βάμμα - 8-12 ml (1:5) βάμματος τρεις φορές την ημέρα, 2-8 ml (1:10 σε 25% αλκοόλης) τρεις φορές την ημέρα
-τσάι - 2-6 g αποξηραμένης ρίζας σε 500 ml νερού, τρεις φορές την ημέρα
-τοπική χρήση - μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα ως επίθεμα, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για συνιστώμενη δοσολογία.
Πιθανές παρενέργειες: Αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα, ξηροστομία, στομαχική διαταραχή, καρκίνος, αφυδάτωση, επιβραδυμένος καρδιακός ρυθμός
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της .
Κράταιγος (μπερκιά)
Ο Κράταιγος, ένα θαμνώδες άνθος της οικογένειας των ρόδων, έχει μακρόχρονο ιστορικό χρήσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα, ήδη από τον 1ο αιώνα. Χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για τη θεραπεία της καρδιαγγειακής ανεπάρκειας. Η έρευνα σε αυτό τον τομέα είναι σε εξέλιξη.
Χρησιμοποιούμε εκχύλισμα άνθους
Δράση: Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του κατά της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας
-κατά των καρδιαγγειακών παθήσεων
-κατά της στεφανιαίας νόσου / στηθάγχης
Δοσολογία:
-ξηρό εκχύλισμα, 160-900 mg ανά ημέρα, διαιρεμένο σε δύο ή τρεις δόσεις από το στόμα
(Καλό είναι να χρησιμοποιείται υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση)
Πιθανές παρενέργειες:
-στομαχική δυσφορία, ταχυκαρδία, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, αϋπνία, αναστάτωση, δύσπνοια, πονοκέφαλος, ζάλη, κόπωση, εφίδρωση, ήπιο δερματικό εξάνθημα
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης του.
Κριθάρι
Δημητριακό της οικογένειας των ποών, χρησιμοποιείται ως τρόφιμο και κατά την παρασκευή βύνης για μπύρα ή ουίσκι.
Χρησιμοποιούμε το έλαιό του, ολόκληρο το κριθάρι σε μορφή τροφής (δημητριακά)
Δράση: Δρα κατά της υψηλής χοληστερόλης, κατά της δυσκοιλιότητας και της ελκώδους κολίτιδας (δεν υπάρχουν βέβαια ξεκάθαρα στοιχεία για τη χρήση σε αυτές τις δυο παθήσεις)
Δοσολογία: Δημητριακά: 9-10 g GBF (Germinated barley foodstuffs), 1-3 φορές ημερησίως
Έλαιο: 3 ml ημερησίως, σε δυο ίσες δόσεις
Πίτουρο: 30 g αλεύρου ημερησίως
Πιθανές παρενέργειες:
Στομαχική διαταραχή, αϋπνία, δερματικό εξάνθημα, ερεθισμός ματιού, αυξημένος καρδιακός ρυθμός
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Κυπαρίσσι
Χρησιμοποιούμενα Μέρη: Αποξηραμένοι οι καρποί, το ξυλώδες μέρος και οι βλαστοί με τα φύλλα.
Δράση:
- Μολύνσεις της ουροδόχου κύστης, Ανορεξία, Καθαρτικό, Διουρητικό – βάζουμε σε νερό τους καρπούς ή το ξυλώδες μέρος (δεν βράζουμε) αφήνουμε για λίγο και πίνουμε. Για την ίδια Δράση:, μασάμε τους καρπούς (3-4 την ημέρα).
- Πληγές που αργούν να επουλωθούν – με το ίδιο παρασκεύασμα που αναφέρετε παραπάνω, πλένουμε τις πληγές.
Λεβάντα
Η λεβάντα ενδημεί στη Μεσόγειο, στην Αραβική χερσόνησο, τη Ρωσία και την Αφρική.
Χρησιμοποιούμε το άνθος και το έλαιό του, παρασκευάσματα (αρώματα, σαπούνια, τσάι, απορρυπαντικά, καλλυντικά, ζελέδες, κεριά, ψημένα τρόφιμα, κτλ...)
Δράση: Κατά της ανησυχίας! (με αρωματοθεραπεία), Αντιβιοτικό (τοπικά), κατά του καρκίνου (από το στόμα). Υπνωτικό (αρωματοθεραπεία), κατά της δυσφορίας στην περιοχή του περινέου μετά τον τοκετό (πλύσιμο), ανακούφιση σπασμών (από το στόμα)
Δοσολογία: Αρωματοθεραπεία - 2-4 σταγόνες ελαίου λεβάντα σε 2-3 φλ. βρασμένου νερού και εισπνοή των ατμών μια φορά την ημέρα. 6 σταγόνες ελαίου λεβάντας στο μπάνιο.
- 1-4 σταγόνες προστίθενται σε βάση ελαίου και χρησιμοποιείται για μασάζ.
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική δυσφορία, ήπιο εξάνθημα, κόπωση, αιμορραγία, μεταβολές στα επίπεδα χοληστερόλης, ναυτία, εμετός, απώλεια όρεξης, διαταραχές αίματος
Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Λιναρόσπορος / λιναροσπορέλαιο
Ο λιναρόσπορος και το παραγώμενο λιναροσπορέλαιο, είναι μέλη της οικογένειας Linaceae, του γένους Linum.
Δράση:
-κατά της δυσκοιλιότητας! (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά του καρκίνου του μαστού (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά του διαβήτη (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της καρδιακής νόσου
-κατά της υπέρτασης (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της υψηλής χοληστερόλης ή τριγλυκεριδίων
-κατά του HIV/AIDS
-κατά της νευροπάθειας / lupus nephritis (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της μασταλγίας λόγω εμμηνορρυσίας (μόνο ο λιναρόσπορος)
-Υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη
Δοσολογία:
Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για το λιναρόσπορο, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες.
-Υγρό - 1 κ.σ. χτυπημένου (όχι αλεσμένου) λιναρόσπορου σε 180-360 ml υγρού, τρεις φορές την ημέρα, λήψη από το στόμα
-Σκόνη, αλεύρι, διαλυτές ίνες - 50 g καθημερινά αλεσμένου ωμού λιναρόσπορου (ισοδυναμούν με 250 mg λιναροσποράλευρου) μέχρι τέσσερις εβδομάδες
-Για δυσκοιλιότητα χρησιμοποιούμε 3 κ.σ. σπόρων σε 10πλάσια ποσότητα νερού.
Πιθανές παρενέργειες:
-εξάνθημα, αδυναμία, ασταθές βάδισμα, κνησμός, δακρύρροια, ρινική συμφόρηση, φτέρνισμα, παράλυση, επιληπτικές κρίσεις, βραχύπνοια, μειωμένη πίεση, ναυτία, εμετός, στομαχικός πόνος, παρατεταμένη διάρροια, μανία ή υπομανία, αυξημένα επίπεδα σακχάρου, καρκίνος του προστάτη, γαστρεντερική δυσφορία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Μαϊντανός
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα φύλλα, ρίζα και καρπούς.
Δράση: Διουρητικό, Μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, εμμηνοροή – Σε μισό λίτρο νερό ρίχνουμε μια κουταλιά της σούπας κομμένα φύλλα ή 1 κουταλάκι του γλυκού κομμένη τη ρίζα, αφήνουμε για μερικές ώρες και πίνουμε.
Προσοχή! Μεγάλες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν ιλίγγους και αιμορραγίες, ΔΕΝ πρέπει να λαμβάνεται καθόλου από εγκύους.
Μανδραγόρας (Mandragora officinarum)
Δικότυλο της οικογένει¬ας των Σολανιδών (Solanaseae). Πολυε¬τής πόα, χωρίς βλαστό ή με βλαστό, ρίζα σαρκώδη, πασσαλώδη – γογγυλώδη απλή ή διακλαδισμένη συνήθως δισχιδή στη βάση.
Φυτό τοξικό με υπόγλυκο καρπό, περιέχει μικρό ποσοστό αλκαλοειδών με πολύτιμα φαρμακευτικά προϊόντα, συχνά δηλητη¬ριώδη σε κακή χρήση, την σκολοπαμίνη, υοκυαμίνη, ψευδοϋοκυαμίνη μανδρα¬γορίνη και αποατροπίνη, τα οποία το έφεραν στο πλουσιότερο σε φαρμακευ¬τικές ουσίες και περιζήτητο φάρμακο στην αρχαιότητα. Τα αλκαλοειδή αυτά αρχικά δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) και γι αυτό το πρώτο σύμπτωμα είναι η απώλεια της όρασης, ακολουθεί παραλή¬ρημα, καταστολή και τελικά ο θάνατος.
Μανιτάρι Maitake
Ο όρος Maitake είναι το ιαπωνικό όνομα του εδώδιμου μύκητα Grifola frondosa, με χαρακτηριστικά μεγάλο καρπώδες σώμα και υπερδιπλωμένα φύλλα.
Δράση: Κατά του καρκίνου, κατά του διαβήτη, ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος.
Δοσολογία: Τα προτυποποιημένα προϊόντα maitake δεν είναι ευρέως διαθέσιμα. Για κάψουλες, δισκία ή υγρό εκχύλισμα, οι δόσεις κυμαίνονται από 0,5-1 mg β-γλυκάνης ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα, σε μικρότερες δόσεις.
Πιθανές παρενέργειες: Μειωμένη αρτηριακή πίεση, μειωμένα επίπεδα σακχάρου.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Μάραθος
Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Τα φρέσκα φύλλα
Δράση:
- Κατάπλασμα σε πληγές – Κοπανισμένα τα φρέσκα φύλλα εφαρμόζονται σε πληγές για να ενισχύσουν την θεραπεία τους.
Μέντα
Χρησιμοποιούμε τη ρίζα και τα φύλλα.
Δράση: Ατονία στομάχου και εντέρου, σπασμούς, φούσκωμα, ίκτερο, χολικούς λίθους – Σε ζεστό (όχι βραστό) νερό βάζουμε αρκετά φύλλα, αφήνουμε για 1-2 ώρες και πίνουμε.
- Μολύνσεις του λάρυγγα, κρύωμα – Σε νερό που αχνίζει (όχι βραστό) ρίχνουμε μερικά φύλλα και εισπνέουμε.
- Πληγές – με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την πληγή.
Μολόχα
Σημείωση: Τα λευκά σπογγώδη ζαχαρωτά της Althaea officianlis (είδος στο οποίο ανήκει και η μολόχα) που υπάρχουν στην αγορά, δεν περιέχουν το βότανο και είναι κυρίως φτιαγμένα από ζάχαρη.
Χρησιμοποιούμε τα φύλλα και τις ρίζες.
Δράση: Κατά των φλεγμονωδών καταστάσεων του δέρματος (έκζεμα, ψωρίαση)
Δοσολογία: Αλοιφή - 5-10 g αλοιφής ή κρέμας ή 5% φύλλων σε σκόνη εφαρμόζονται στο δέρμα τρεις φορές την ημέρα.
-καθημερινές δόσεις 5 g φύλλων μολόχας ή 6 g ρίζας ή 2 g μολόχας σε ένα φλ. κρύο νερό χρησιμοποιούνται για γαργάρες αφού αφεθούν για 2 ώρες, λήψη από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Μειωμένα επίπεδα σακχάρου, αλλεργικές αντιδράσεις
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση της.
Μπελαντόνα (ευθαλεία)
Η μπελαντόνα είναι ένα βότανο που περιέχει ενεργά συστατικά που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και ανταγωνίζονται το νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη, δρώντας όπως τα αντιχολινεργικά φάρμακα.
[Βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη (ως παρασκεύασμα)]
Δράση: Απόφραξη αναπνευστικών οδών. Κατά των διαταραχών του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Κατά των μολύνσεων αυτιών (μέση ωτίτιδα), κατά του πονοκεφάλου, κατά της ραδιοδερματίτιδας (ακτινοδερματίτιδα).
Δοσολογία: 10 g, μια φορά την ημέρα - λήψη από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες: Ξηροστομία, μειωμένα ούρα, μυδρίαση, δυσκοιλιότητα, σύγχυση, εξάνθημα δέρματος, κνίδωση, πονοκέφαλος, παραισθήσεις, ζαλάδα, αστάθεια, έμφραγμα, ψύχωση.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση της.
Μύρτιλλος
Φτιάχνεται από τα ρικνά βατόμουρα ενός μικρού φυλλοβόλου θάμνου
-Χρησιμοποιείται στην Παρασκευή μαρμελάδας, γλυκισμάτων, σιροπιών και ποτών
Δράση κατά της αθηροσκλήρυνσης / περιφερικής αγγειοπάθειας, του καταρράκτη, της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας, της διάρροιας, του ινοκυστικού μαστού, της δυσμηνόρροιας, του έλκους στομάχου, της αμφιβληστροειδοπάθειας, του διαβήτη τύπου 2.
Δοσολογία: Φρέσκοι καρποί - 55-115 g τρεις φορές την ημέρα
-Υγρό εκχύλισμα - 80-160 g τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα)
-Ξηροί καρποί - 4-8 g με νερό, δυο φορές την ημέρα
-Αφέψημα ξηρών καρπών - τρεις φορές την ημέρα (βράζουμε 5-10 g αποξηραμένους καρπούς σε 150 ml νερού για 10 λεπτά και στραγγίζουμε ενώ είναι ζεστό)
-στοματικό διάλυμα για γαργάρες με 10% αφέψημα ξηρών καρπών κατ’ ανάγκην
-κρύο μούλιασμα των ξηρών καρπών, τρεις φορές την ημέρα (εμποτίζουμε αποξηραμένους λιωμένους καρπούς σε 150 ml νερού για αρκετές ώρες)
Πιθανές παρενέργειες: Αιμορραγία, στομαχική διαταραχή, διάρροια, χαμηλό σάκχαρο αίματος, δηλητηρίαση, χαμηλή αρτηριακή πίεση
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση του.
Αλόη (aloe vera)
Χρησιμοποιούμενα μέρη:
-η διαφανής γέλη των φύλλων της
-το ξηρό ελαστικό κόμμι (ο γαλακτώδης χυμός) από την εσωτερική στιβάδα
Δράση:
-Χρησιμοποιείται κυρίως κατά της δυσκοιλιότητας (υπακτικό - λήψη από το στόμα)
-κατά της πιτυρίδας, της έρπης των γεννητικών οργάνων και της ψωρίασης
-μολύνσεις, εγκαύματα και άλλες δερματολογικές παθήσεις (όχι σε χειρουργικές πληγές)
Δοσολογία:
40-170 mg κόμμι αλόης - λήψη από το στόμα - ανά ημέρα (μέχρι 7 ημέρες).
Πιθανές παρενέργειες:
Όταν εφαρμόζεται στο δέρμα: καθυστερημένη επούλωση πληγών, κοκκίνισμα ή καύσος
Για λήψη από το στόμα σπάνια έχουν αναφερθεί: διάρροια, χαμηλό σάκχαρο αίματος, προσωρινή παράλυση του εντέρου, καρκίνος του ορθού, κνίδωση, εξανθήματα κ.α.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Βελανιδιά
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Αποξηραμένος ο φλοιός από τα νεαρά κλαδιά
Δράση:
- Πονόλαιμο, Στοματικούς ερεθισμούς – Βράζουμε για 10 λεπτά 1 κουτάλι της σούπας σε 1 λίτρο νερό και κάνουμε γαργάρες.
- Κολπικές πλύσεις – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε.
- Εγκαύματα, Χιονίστρες, Αιμορροΐδες – Παρασκευάζουμε το ίδιο αφέψημα και πλένουμε την προβληματική περιοχή.
Βαλεριανή
Η βαλεριανή, μέλος της οικογένειας Valerianaceae, χρησιμοποιείται ευρέως για να θεραπεύσει την αϋπνία και την ανησυχία. Καλύτερα αποτελέσματα έχουν παρατηρηθεί σε όσους δεν κοιμούνται καλά.
Χρησιμοποιούμενα μέρη: Η ρίζα ως εκχύλισμα (ως παρασκεύασμα)
Δράση:
-κατά της αϋπνίας και της ανησυχίας
-υπάρχουν ικανοποιητικά στοιχεία κατά της χρήσης της για την καταστολή.
Δοσολογία:
Τα προϊόντα βαλεριανής προτυποποιούνται ως προς το βαλερινικό ή το βαλερικό οξύ.
-Εκχύλισμα - 400-900 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος (αντίστοιχο με 1,5-3 g βοτάνου), 30 με 60 λεπτά πριν τον ύπνο.
- 100 mg υδατικού ή υδατικού-αιθανολικού εκχυλίσματος πριν από μια αγχογόνο κατάσταση
-τσάι - 1,5-3 g ρίζας εμποτισμένης για 5-10 λεπτά σε 150 ml βρασμένου νερού.
Πιθανές παρενέργειες:
-πονοκέφαλος, διέγερση, στομαχική διαταραχή, ανησυχία, ζάλη, υποθερμία, αϋπνία (μπορεί να παρατηρηθεί με χρήση μεγαλύτερη από δυο έως τέσσερις μήνες), μειωμένη συγκέντρωση, καταστολή, συμπτώματα μέθης
σημείωση: τα συμπτώματα στέρησης της βαλεριανής περιλαμβάνουν σύγχυση και ταχυκαρδία και μπορεί να προκληθούν με την απότομη διακοπή της χρήσης της.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Boswellia
Ρητίνη και εκχύλισμα ρητίνης από το ιθαγενές δέντρο της Ινδίας Boswellia Serrata με κύριο δραστικό στοιχείο το boswellic acid. Παρουσιάζει αντιφλεμονώδεις και αντιαρθριτικές ιδιότητες. Προστατεύει ιδιαίτερα τις αρθρώσεις από εκφυλιστικά φαινόμενα έπειτα από παρατεταμένη φλεγμονή.
Χρησιμοποιούμε το εκχυλίσματα ρητίνης.
Δράση κατά:
-του άσθματος (!)
-της νόσου του Crohn
-της οστεοαρθρίτιδας
-της ελκωτικής κολίτιδας
-της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Δοσολογία: Τα προιόντα της Boswellia συνήθως προτυποποιούνται ώστε να περιέχουν 37,5% boswellic οξέων ανά δόση. Το ρετσίνι περιέχει συνήθως 30% boswellic οξέα. Τα εκχυλίσματα αλκοόλης περιέχουν 43% boswellic οξέα, ενώ κάποια παρασκευάσματα μπορεί να περιέχουν έως και 65% boswellic οξέα.
-Συνήθης δοσολογία - 200-1200 mg από το στόμα, τρεις φορές την ημέρα και έως 8 εβδομάδες.
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική διαταραχή, παλινδρόμηση γαστρικού οξέος, εξάνθημα, πόνος ή καούρα, ναυτία, διάρροια, διαταραχή επιπέδων χοληστερόλης, αυξημένη απώλεια αίματος κατά την έμμηνο ρύση, αποβολή κυήματος.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Βρωμελαϊνη
Φυσικό ένζυμο που απαντάται στον ανανά και υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά δεδομένα, όσον αφορά την χρήση της στις φλεγμονώδεις καταστάσεις.
Βρίσκεται στον ανανά
Δράση:
-Κατά της φλεγμονής (!)
-Κατά της ιγμορίτιδας (!)
-κατά του καρκίνου
-κατά της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας
-κατά της ανεπάρκειας πεπτικών ενζύμων / παγκρέατος
-κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
-κατά των μολύνσεων του ουροποιητικού συστήματος
-συμπλήρωμα διατροφής
Δοσολογία:
Η βρωμελαΐνη μπορεί να προτυποποιηθεί σε μονάδες πήγματος γάλακτος (milk clotting units, MCU), μονάδες πεπτόμενης ζελατίνης (gelatin digesting units, GDU), μονάδες FIP ή μονάδες Rorer (RU) ανά γραμμάριο. Κάποιες πηγές συνιστούν ένα εύρος από 1200-2000 MCU ανά γραμμάριο.
-Δισκία - 120-240 mg από δισκία συμπυκνωμένης βρωμελαΐνης την ημέρα (Traumanase ή Ananase 2500 RU/ mg) σε τρεις ή τέσσερι,ς δόσεις μέχρι μία εβδομάδα για τη θεραπεία φλεγμονών, ή 80-320 mg (200-800 μονά-δες FIP) δύο με τρεις φορές την ημέρα, ή 500-1000 mg βρωμελαΐνης τρεις φορές την ημέρα (πολλοί κατασκευαστές διαθέτουν προϊόντα προτυποποιημένα στα 2000 GDU σε δισκία των 500 mg).
-Αλοιφή - Αλοιφή που περιέχει 35% βρωμελαίνη διαλυμένη σε έλαιο έχει χρησιμοποιηθεί για τον καθαρισμό τραυμάτων.
Πιθανές παρενέργειες:
-στομαχική διαταραχή, πρήξιμο στον λαιμό, δύσπνοια, διάρροια, ναυτία, εμετός, ερεθισμός βλεννογόνων, αιμορραγία μήτρας, υπνηλία, καταστολή
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Γαϊδουράγκαθο (Μilk thistle)
Το Γαϊδουράγκαθο, μέλος της οικογένειας των αστήρων, έχει χρησιμοποιηθεί ιατρικά για περισσότερα από 2000 χρόνια, κυρίως για τη θεραπεία παθήσεων του ήπατος και της χοληδόχου κύστεως.
Χρησιμοποιούμενα μέρη, οι σπόροι .
Σημείωση: Από τους σπόρους του μπορεί να εξαχθεί ένα φλαβονοειδές σύμπλεγμα, η σιλυμαρίνη, η οποία θεωρείται το βιολογικά δραστικό συστατικό.
Δράση: Κατά της κίρρωσης, κατά της οξείας ηπατίτιδας, κατά της δηλητηρίασης, από το μανιτάρι Amanita phalloides. Πρόληψη καρκίνου, κατά της χρόνιας ηπατίτιδας Γ, κατά του διαβήτη (σε ασθενείς με κίρρωση), κατά της υψηλής χοληστερόλης και κατά της ηπατικής βλάβης από φάρμακα και τοξίνες.
Δοσολογία: Το milk thistle προτυποποιείται συνήθως, ώστε να περιέχει 70-80% σιλυμαρίνη. Η σιλυμαρίνη είναι ένα μείγμα τριών φλαβονολιγνανών: σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυχριστίνη. Δοσολογίες για τη σιλυμαρίνη - 230-420 mg ανά ημέρα, διαιρεμένα σε δύο ή τρεις δόσεις (έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι και 8000 mg, με άγνωστη όμως ασφάλεια). Το silipide (IdB 1016) είναι ένα ειδικό προιόν του milk thistle σχεδιασμένο να απορροφάται καλύτερα από τον οργανισμό. Οι δόσεις του μετρώνται με ισοδύναμα σιλυβίνης. Δόσεις για το silipide - 160-480 mg ανά ημέρα σε ισοδύναμα σιλυβίνης
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική διαταραχή, πονοκέφαλος, κνησμός, απώλεια όρεξης, αέρια, καούρα, διάρροια, αρθραλγία, σεξουαλική ανικανότητα, μειωμένα επίπεδα σακχάρου. Έχει αναφερθεί και αναφυλακτικό σοκ.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Γλυκάνισος
Χρησιμοποιούμε τους αποξηραμένους οι καρπούς
Δράση:
- Βήχας, στομαχικές διαταραχές, ήπιο καθαρτικό – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας αποξηραμένους καρπούς και πίνουμε.
Γλυκοπατάτα (άγρια)
Στην άγρια γλυκοπατάτα (Dioscorea villosa και άλλα είδη της οικογένειας Dioscorea) έχουν λαθεμένα αποδοθεί ορμονικές ιδιότητες παρόμοιες της δεϋδροεπιανδροστερόνης (DHEA). Η λαθεμένη αυτή πεποίθηση πρέπει να έχει βασιστεί στο ότι η άγρια γλυκοπατάτα έχει χρησιμοποιηθεί στη βιομηχανική παρασκευή ορμονών.
Δράση: Κατά της υψηλής χοληστερόλης και κατά των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης .
Δοσολογία: Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες.
-Κάψουλες - 250 mg ως κάψουλες, μια έως τρεις φορές την ημέρα από το στόμα
-Αποξηραμένη ρίζα - 2-4 g ή 1-2 κ.γ. σε δύο ή τρεις δόσεις από το στόμα, καθημερινά.
- 450-900 mg εκχυλίσματος Dioscorea ανά ημέρα.
-Βάμμα - 2-4 ml βάμματος (1:1 σε 45% αλκοόλης) σε τρεις δόσεις από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες: Δερματικό εξάνθημα, δύσπνοια, συσπάσεις μήτρας, χαμηλά επίπεδα σακχάρου, στομαχική διαταραχή.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Δεντρολίβανο
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα φύλλα
Δράση: Είναι αντισηπτικό, διουρητικό και εφιδρωτικό.
- Για αύξηση της κυκλοφορίας του αίματος, Για έκκριση πεπτικών υγρών και χολής, για ημικρανίες – Βράζουμε μια χούφτα αποξηραμένα φύλλα σε μισό λίτρο νερό, το αφήνουμε για λίγο και πίνουμε.
- Πληγές και ρευματισμούς – Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή.
Προσοχή. Σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο και σπασμούς.
Δυόσμος
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα τα φύλλα.
Δράση: Διάρροια από κρύωμα, ίκτερο, ασθένειες του ύπατος.
Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 1 κουταλιά της σούπας κομμένα τα φύλλα και πίνουμε.
- Στοματικές ασθένειες και μολύνσεις – Με το ίδιο αφέψημα κάνουμε πλύσεις του στόματος.
Ευκάλυπτος
[Ευκαλυπτέλαιο, Ευκαλυπτόλη (ουσία που εξάγεται από τον ευκάλυπτο)]
Δράση: Αποσυμφορητικό / αντιβηχικό, κατά της οδοντικής πλάκας / ουλίτιδας (ως στοματικό διάλυμα), πονοκέφαλος (τοπικά)
Δοσολογία:
-Αρωματοθεραπεία ή εισπνοές - 2-4 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου από ψεκαστήρα ή βάμμα που περιέχει 5-10% ευκαλυπτέλαιο
Τοπική χρήση - φόρμουλα βασισμένη στο λίπος που περιέχει 5-20% ευκάλυπτο, ή αλκοολούχα φόρμουλα με 5-10% ευκάλυπτο. (Μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μπορούν να προκαλέσουν ερεθισμό στο δέρμα)
Προσοχή: Ο ευκάλυπτος και το ευκαλυπτέλαιο δε θα πρέπει να λαμβάνονται από το στόμα (εκτός κι αν υπάρχει αυστηρή ιατρική παρακολούθηση), διότι έχουν αναφερθεί θανατηφόρες παρενέργειες
Πιθανές παρενέργειες:
-κοιλιακός πόνος, ναυτία, εμετός, διάρροια, ζάλη, μυική αδυναμία, συσταλμένες κόρες, δύσπνοια, βήχας, παραλήρημα, σπασμοί, υπνηλία, υπερκινητικότητα, χαμηλό σάκχαρο, δυσκολία στο περπάτημα, μπερδεμένος λόγος, πυρετός, πνευμονία, πονοκέφαλος, επιληπτικές κρίσεις, κώμα, ολοκληρωτική διαταραχή της λειτουργίας της καρδιάς και της κυκλοφορίας, επιβράδυνση του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Θυμάρι
Χρησιμοποιούμε αποξηραμένο το ανθισμένο φυτό
Δράση: Κοκύτης, Βρογχίτιδα, Βήχα, Διάρροια –Σε μισό λίτρο νερό 1-2 κουταλιές της σούπας αποξηραμένο αγριοθυμάρι, το αφήνουμε για λίγες ώρες (δεν βράζουμε) και πίνουμε.
( Πληγές. Με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την προβληματική περιοχή. )
Ιτιά
Χρησιμοποιούμε τον αποξηραμένο ο φλοιό νεαρού δέντρου.
Δράση: Αντισηπτικό, Αντιβιοτικό, Ήπιο παυσίπονο, Ελαττώνει την θερμοκρασία του σώματος.
- Ρευματισμούς και Κρυώματα – Βράζουμε 2-3 κουταλιές ψιλοκομμένο αποξηραμένο φλοιό σε 1 λίτρο νερό και πίνουμε.
- Αντισηψία σε πληγές – Παρασκευάζουμε με τον ίδιο τρόπο αφέψημα και πλένουμε την πληγή.
Καλανδή (κατηφές ή καλεντούλα)
Επίσης γνωστή ως κατηφές ή καλεντούλα, είναι ενδημική στις μεσογειακές χώρες, επίσης μέλος της οικογένειας Asteraceae.
Δράση: Κατά της μέσης ωτίτιδας (ως σταγόνες), κατά της φλεγμονής δέρματος (τοπική χρήση), επούλωση τραυμάτων και εγκαυμάτων
Δοσολογία:
-Αλοιφή - συγκέντρωση 2%-5%, εφαρμογή στην πάσχουσα περιοχή του δέρματος
-Βάμμα - παρασκεύασμα 1:1 σε 40% αλκοόλη ή 1:5 σε 90% αλκοόλη, διαλυμένο κατά τουλάχιστον 1:3 με βρασμένο νερό, εφαρμογή στο δέρμα ως επίθεμα, τρεις με τέσσερις φορές την ημέρα
Πιθανές παρενέργειες:
-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ) ή υπνηλία, όταν λαμβάνεται από το στόμα
Προσοχή: Η καλανδή δεν πρέπει να λαμβάνεται από το στόμα!
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της.
Κανέλλα
Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Ο φλοιός
Δράση:
- Πόνοι περιόδου – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και πίνουμε.
- Πονόδοντο – Βράζουμε σε μισό λίτρο νερό 2-3 ξυλαράκια κανέλλας και μια χούφτα «κεφάλια» γαρύφαλλου και πλένουμε το στόμα.
Κάστανο (άγριο)
Η αγριοκαστανιά (ή ιπποκαστανιά ή αίσκουλος) ενδημεί στην Ασία και τη Βόρεια Ελλάδα και παράγει καρπούς με ακανθώδες περικάρπιο με έναν έως τρεις σπόρους εντός τους.
Χρησιμοποιούμενα μέρη τα εκχυλίσματα σπόρων.
Δράση:
-Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του για την θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας
Δοσολογία:
- 300 mg ξηρού εκχυλίσματος σπόρου αγριοκάστανου κάθε 12 ώρες έως 12 εβδομάδες, λήψη από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες:
-Σοβαρή αλλεργική αντίδραση (αναφυλακτικό σοκ), παράλυση, κώμα, στομαχική διαταραχή, εμετός, διάρροια, σύγχυση, αδυναμία, κνησμός, ναυτία, ζάλη, χαμηλό σάκχαρο, αιμορραγία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήση του.
Κολλιτσίδα (πλατομαντίλα)
Η κολλιτσίδα είναι ένα διετές ή πολυετές βότανο, ενδημικό της Ευρώπης και της Βόρειας Ασίας, μέλος της οικογένειας Asteraceae (Compositae).
Χρησιμοποιούμε τη ρίζα του.
Δράση: Κατά του διαβήτη
Δοσολογία: Κάψουλες - δυο κάψουλες των 425-475 mg τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα)
-Αποξηραμένη ρίζα - 2-6 g τρεις φορές την ημέρα
-Βάμμα - 8-12 ml (1:5) βάμματος τρεις φορές την ημέρα, 2-8 ml (1:10 σε 25% αλκοόλης) τρεις φορές την ημέρα
-τσάι - 2-6 g αποξηραμένης ρίζας σε 500 ml νερού, τρεις φορές την ημέρα
-τοπική χρήση - μπορεί να εφαρμοστεί στο δέρμα ως επίθεμα, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για συνιστώμενη δοσολογία.
Πιθανές παρενέργειες: Αλλεργικές αντιδράσεις στο δέρμα, ξηροστομία, στομαχική διαταραχή, καρκίνος, αφυδάτωση, επιβραδυμένος καρδιακός ρυθμός
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για την χρήση της .
Κράταιγος (μπερκιά)
Ο Κράταιγος, ένα θαμνώδες άνθος της οικογένειας των ρόδων, έχει μακρόχρονο ιστορικό χρήσης στα καρδιαγγειακά νοσήματα, ήδη από τον 1ο αιώνα. Χρησιμοποιείται ευρέως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, για τη θεραπεία της καρδιαγγειακής ανεπάρκειας. Η έρευνα σε αυτό τον τομέα είναι σε εξέλιξη.
Χρησιμοποιούμε εκχύλισμα άνθους
Δράση: Υπάρχουν ισχυρά επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του κατά της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας
-κατά των καρδιαγγειακών παθήσεων
-κατά της στεφανιαίας νόσου / στηθάγχης
Δοσολογία:
-ξηρό εκχύλισμα, 160-900 mg ανά ημέρα, διαιρεμένο σε δύο ή τρεις δόσεις από το στόμα
(Καλό είναι να χρησιμοποιείται υπό αυστηρή ιατρική παρακολούθηση)
Πιθανές παρενέργειες:
-στομαχική δυσφορία, ταχυκαρδία, ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός, αϋπνία, αναστάτωση, δύσπνοια, πονοκέφαλος, ζάλη, κόπωση, εφίδρωση, ήπιο δερματικό εξάνθημα
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχειά υπέρ της χρήσης του.
Κριθάρι
Δημητριακό της οικογένειας των ποών, χρησιμοποιείται ως τρόφιμο και κατά την παρασκευή βύνης για μπύρα ή ουίσκι.
Χρησιμοποιούμε το έλαιό του, ολόκληρο το κριθάρι σε μορφή τροφής (δημητριακά)
Δράση: Δρα κατά της υψηλής χοληστερόλης, κατά της δυσκοιλιότητας και της ελκώδους κολίτιδας (δεν υπάρχουν βέβαια ξεκάθαρα στοιχεία για τη χρήση σε αυτές τις δυο παθήσεις)
Δοσολογία: Δημητριακά: 9-10 g GBF (Germinated barley foodstuffs), 1-3 φορές ημερησίως
Έλαιο: 3 ml ημερησίως, σε δυο ίσες δόσεις
Πίτουρο: 30 g αλεύρου ημερησίως
Πιθανές παρενέργειες:
Στομαχική διαταραχή, αϋπνία, δερματικό εξάνθημα, ερεθισμός ματιού, αυξημένος καρδιακός ρυθμός
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Κυπαρίσσι
Χρησιμοποιούμενα Μέρη: Αποξηραμένοι οι καρποί, το ξυλώδες μέρος και οι βλαστοί με τα φύλλα.
Δράση:
- Μολύνσεις της ουροδόχου κύστης, Ανορεξία, Καθαρτικό, Διουρητικό – βάζουμε σε νερό τους καρπούς ή το ξυλώδες μέρος (δεν βράζουμε) αφήνουμε για λίγο και πίνουμε. Για την ίδια Δράση:, μασάμε τους καρπούς (3-4 την ημέρα).
- Πληγές που αργούν να επουλωθούν – με το ίδιο παρασκεύασμα που αναφέρετε παραπάνω, πλένουμε τις πληγές.
Λεβάντα
Η λεβάντα ενδημεί στη Μεσόγειο, στην Αραβική χερσόνησο, τη Ρωσία και την Αφρική.
Χρησιμοποιούμε το άνθος και το έλαιό του, παρασκευάσματα (αρώματα, σαπούνια, τσάι, απορρυπαντικά, καλλυντικά, ζελέδες, κεριά, ψημένα τρόφιμα, κτλ...)
Δράση: Κατά της ανησυχίας! (με αρωματοθεραπεία), Αντιβιοτικό (τοπικά), κατά του καρκίνου (από το στόμα). Υπνωτικό (αρωματοθεραπεία), κατά της δυσφορίας στην περιοχή του περινέου μετά τον τοκετό (πλύσιμο), ανακούφιση σπασμών (από το στόμα)
Δοσολογία: Αρωματοθεραπεία - 2-4 σταγόνες ελαίου λεβάντα σε 2-3 φλ. βρασμένου νερού και εισπνοή των ατμών μια φορά την ημέρα. 6 σταγόνες ελαίου λεβάντας στο μπάνιο.
- 1-4 σταγόνες προστίθενται σε βάση ελαίου και χρησιμοποιείται για μασάζ.
Πιθανές παρενέργειες: Στομαχική δυσφορία, ήπιο εξάνθημα, κόπωση, αιμορραγία, μεταβολές στα επίπεδα χοληστερόλης, ναυτία, εμετός, απώλεια όρεξης, διαταραχές αίματος
Υπάρχουν επιστημονικα στοιχεία υπέρ της χρήσης της.
Λιναρόσπορος / λιναροσπορέλαιο
Ο λιναρόσπορος και το παραγώμενο λιναροσπορέλαιο, είναι μέλη της οικογένειας Linaceae, του γένους Linum.
Δράση:
-κατά της δυσκοιλιότητας! (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά του καρκίνου του μαστού (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά του διαβήτη (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της καρδιακής νόσου
-κατά της υπέρτασης (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της υψηλής χοληστερόλης ή τριγλυκεριδίων
-κατά του HIV/AIDS
-κατά της νευροπάθειας / lupus nephritis (μόνο ο λιναρόσπορος)
-κατά της μασταλγίας λόγω εμμηνορρυσίας (μόνο ο λιναρόσπορος)
-Υπάρχουν ικανοποιητικά επιστημονικά στοιχεία κατά της χρήσης του για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη
Δοσολογία:
Δεν υπάρχουν προτυποποιημένα ή καλά μελετημένα δοσολογικά σχήματα για το λιναρόσπορο, ενώ παραδοσιακά έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες δοσολογίες.
-Υγρό - 1 κ.σ. χτυπημένου (όχι αλεσμένου) λιναρόσπορου σε 180-360 ml υγρού, τρεις φορές την ημέρα, λήψη από το στόμα
-Σκόνη, αλεύρι, διαλυτές ίνες - 50 g καθημερινά αλεσμένου ωμού λιναρόσπορου (ισοδυναμούν με 250 mg λιναροσποράλευρου) μέχρι τέσσερις εβδομάδες
-Για δυσκοιλιότητα χρησιμοποιούμε 3 κ.σ. σπόρων σε 10πλάσια ποσότητα νερού.
Πιθανές παρενέργειες:
-εξάνθημα, αδυναμία, ασταθές βάδισμα, κνησμός, δακρύρροια, ρινική συμφόρηση, φτέρνισμα, παράλυση, επιληπτικές κρίσεις, βραχύπνοια, μειωμένη πίεση, ναυτία, εμετός, στομαχικός πόνος, παρατεταμένη διάρροια, μανία ή υπομανία, αυξημένα επίπεδα σακχάρου, καρκίνος του προστάτη, γαστρεντερική δυσφορία
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία υπέρ της χρήσης του.
Μαϊντανός
Χρησιμοποιούμε τα αποξηραμένα φύλλα, ρίζα και καρπούς.
Δράση: Διουρητικό, Μολύνσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, εμμηνοροή – Σε μισό λίτρο νερό ρίχνουμε μια κουταλιά της σούπας κομμένα φύλλα ή 1 κουταλάκι του γλυκού κομμένη τη ρίζα, αφήνουμε για μερικές ώρες και πίνουμε.
Προσοχή! Μεγάλες ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν ιλίγγους και αιμορραγίες, ΔΕΝ πρέπει να λαμβάνεται καθόλου από εγκύους.
Μανδραγόρας (Mandragora officinarum)
Δικότυλο της οικογένει¬ας των Σολανιδών (Solanaseae). Πολυε¬τής πόα, χωρίς βλαστό ή με βλαστό, ρίζα σαρκώδη, πασσαλώδη – γογγυλώδη απλή ή διακλαδισμένη συνήθως δισχιδή στη βάση.
Φυτό τοξικό με υπόγλυκο καρπό, περιέχει μικρό ποσοστό αλκαλοειδών με πολύτιμα φαρμακευτικά προϊόντα, συχνά δηλητη¬ριώδη σε κακή χρήση, την σκολοπαμίνη, υοκυαμίνη, ψευδοϋοκυαμίνη μανδρα¬γορίνη και αποατροπίνη, τα οποία το έφεραν στο πλουσιότερο σε φαρμακευ¬τικές ουσίες και περιζήτητο φάρμακο στην αρχαιότητα. Τα αλκαλοειδή αυτά αρχικά δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) και γι αυτό το πρώτο σύμπτωμα είναι η απώλεια της όρασης, ακολουθεί παραλή¬ρημα, καταστολή και τελικά ο θάνατος.
Μανιτάρι Maitake
Ο όρος Maitake είναι το ιαπωνικό όνομα του εδώδιμου μύκητα Grifola frondosa, με χαρακτηριστικά μεγάλο καρπώδες σώμα και υπερδιπλωμένα φύλλα.
Δράση: Κατά του καρκίνου, κατά του διαβήτη, ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος.
Δοσολογία: Τα προτυποποιημένα προϊόντα maitake δεν είναι ευρέως διαθέσιμα. Για κάψουλες, δισκία ή υγρό εκχύλισμα, οι δόσεις κυμαίνονται από 0,5-1 mg β-γλυκάνης ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα, σε μικρότερες δόσεις.
Πιθανές παρενέργειες: Μειωμένη αρτηριακή πίεση, μειωμένα επίπεδα σακχάρου.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση του.
Μάραθος
Χρησιμοποιούμενα Μέρη:
- Τα φρέσκα φύλλα
Δράση:
- Κατάπλασμα σε πληγές – Κοπανισμένα τα φρέσκα φύλλα εφαρμόζονται σε πληγές για να ενισχύσουν την θεραπεία τους.
Μέντα
Χρησιμοποιούμε τη ρίζα και τα φύλλα.
Δράση: Ατονία στομάχου και εντέρου, σπασμούς, φούσκωμα, ίκτερο, χολικούς λίθους – Σε ζεστό (όχι βραστό) νερό βάζουμε αρκετά φύλλα, αφήνουμε για 1-2 ώρες και πίνουμε.
- Μολύνσεις του λάρυγγα, κρύωμα – Σε νερό που αχνίζει (όχι βραστό) ρίχνουμε μερικά φύλλα και εισπνέουμε.
- Πληγές – με το ίδιο αφέψημα πλένουμε την πληγή.
Μολόχα
Σημείωση: Τα λευκά σπογγώδη ζαχαρωτά της Althaea officianlis (είδος στο οποίο ανήκει και η μολόχα) που υπάρχουν στην αγορά, δεν περιέχουν το βότανο και είναι κυρίως φτιαγμένα από ζάχαρη.
Χρησιμοποιούμε τα φύλλα και τις ρίζες.
Δράση: Κατά των φλεγμονωδών καταστάσεων του δέρματος (έκζεμα, ψωρίαση)
Δοσολογία: Αλοιφή - 5-10 g αλοιφής ή κρέμας ή 5% φύλλων σε σκόνη εφαρμόζονται στο δέρμα τρεις φορές την ημέρα.
-καθημερινές δόσεις 5 g φύλλων μολόχας ή 6 g ρίζας ή 2 g μολόχας σε ένα φλ. κρύο νερό χρησιμοποιούνται για γαργάρες αφού αφεθούν για 2 ώρες, λήψη από το στόμα.
Πιθανές παρενέργειες: Μειωμένα επίπεδα σακχάρου, αλλεργικές αντιδράσεις
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχειά για την χρήση της.
Μπελαντόνα (ευθαλεία)
Η μπελαντόνα είναι ένα βότανο που περιέχει ενεργά συστατικά που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα και ανταγωνίζονται το νευροδιαβιβαστή ακετυλοχολίνη, δρώντας όπως τα αντιχολινεργικά φάρμακα.
[Βουτυλοβρωμιούχος υοσκίνη (ως παρασκεύασμα)]
Δράση: Απόφραξη αναπνευστικών οδών. Κατά των διαταραχών του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Κατά των μολύνσεων αυτιών (μέση ωτίτιδα), κατά του πονοκεφάλου, κατά της ραδιοδερματίτιδας (ακτινοδερματίτιδα).
Δοσολογία: 10 g, μια φορά την ημέρα - λήψη από το στόμα
Πιθανές παρενέργειες: Ξηροστομία, μειωμένα ούρα, μυδρίαση, δυσκοιλιότητα, σύγχυση, εξάνθημα δέρματος, κνίδωση, πονοκέφαλος, παραισθήσεις, ζαλάδα, αστάθεια, έμφραγμα, ψύχωση.
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση της.
Μύρτιλλος
Φτιάχνεται από τα ρικνά βατόμουρα ενός μικρού φυλλοβόλου θάμνου
-Χρησιμοποιείται στην Παρασκευή μαρμελάδας, γλυκισμάτων, σιροπιών και ποτών
Δράση κατά της αθηροσκλήρυνσης / περιφερικής αγγειοπάθειας, του καταρράκτη, της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας, της διάρροιας, του ινοκυστικού μαστού, της δυσμηνόρροιας, του έλκους στομάχου, της αμφιβληστροειδοπάθειας, του διαβήτη τύπου 2.
Δοσολογία: Φρέσκοι καρποί - 55-115 g τρεις φορές την ημέρα
-Υγρό εκχύλισμα - 80-160 g τρεις φορές την ημέρα (λήψη από το στόμα)
-Ξηροί καρποί - 4-8 g με νερό, δυο φορές την ημέρα
-Αφέψημα ξηρών καρπών - τρεις φορές την ημέρα (βράζουμε 5-10 g αποξηραμένους καρπούς σε 150 ml νερού για 10 λεπτά και στραγγίζουμε ενώ είναι ζεστό)
-στοματικό διάλυμα για γαργάρες με 10% αφέψημα ξηρών καρπών κατ’ ανάγκην
-κρύο μούλιασμα των ξηρών καρπών, τρεις φορές την ημέρα (εμποτίζουμε αποξηραμένους λιωμένους καρπούς σε 150 ml νερού για αρκετές ώρες)
Πιθανές παρενέργειες: Αιμορραγία, στομαχική διαταραχή, διάρροια, χαμηλό σάκχαρο αίματος, δηλητηρίαση, χαμηλή αρτηριακή πίεση
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα επιστημονικά στοιχεία για τη χρήση του.
Στοιχεία καλής διατροφής
Σίδηρος 10mg
Tofu (5-10mg), (Το τοφού είναι παράγωγο σόγιας και συγκεκριμένα στερεοποιημένη μορφή πρωτεΐνης σόγιας. Μοιάζει με λευκό τυρί.)
Αγκινάρα ωμή (3.9),
Φακές (3.2),
Ρεβίθια (1-2)
Πατάτα με φλούδι (2-5),
Αλεύρι μάραθου (8-9),
Βερίκοκα (5 ξερά) (1.6),
Σύκα ξερά (2)
Κολοκυθόσποροι (άψητοι) (4mg),
Σταφίδες (1.5)
Ασβέστιο 800mg
Τofu (250 mg),
Σπανάκι (136),
Αγκινάρα (135),
Ρεβίθια / Γλυκοπατάτα (30-50mg),
Γιαούρτι 1 κούπα άπαχο (450),
Γάλα 1 κούπα (300),
Cottage cheese (σαν την ελληνική μυζήθρα) (155),
Σαρδέλες (100 γρμ) (371),
Σύκα (πέντε) (135)
Σησάμι άψητο (280),
Μπρόκολο (μισή κούπα) (47)
Πρωτεΐνες 16 -14 gr
Ψάρι
Γαλακτοκομικά
Σόγια
Φακές
Φασόλια
Cottage cheese
Tofu
Κορνφλέικς και μια κούπα γάλα (6-8gr)
Μακαρόνια (7 gr)
Ψωμί ολικής (3-9 gr)
Τα καλύτερα λαχανικά από άποψη πρωτεϊνών
Τόφου
Φακές
Φασόλια μαυρομάτικα (6-7gr),
Αγκινάρα (10 gr)
Ρεβίθια
Μπρόκολο
Σπανάκι
Σπαράγγια
Ψευδάργυρος 10 mg
Τοφού (2 mg),
Αγκινάρα (1.47 mg),
Ρεβίθια (1.25),
Φασόλια (0.75)
Βιταμίνες (και καθημερινή ποσότητα)
Α = καρότα, γλυκοπατάτες, βερίκοκα
Β beta carotene 6mg =Πορτοκαλοκίτρινα όπως γλυκοπατάτα, κολοκύθα(1,8 mg), καρότο,(4,4mg) σπαράγγι (2,5mg)
B1 0,9mg=Καρποί, βρώμη(κουάκερ) όσπρια, tofu, αγκινάρες
B2 1,1mg=αυγά, ψωμί ολικής, αμύγδαλα, τοφου, αγκινάρες, σπανάκι, γλυκοπατάτες, quinoa, αμάραθος
B3 12 mg=Σολωμός, φιστίκια, σίκαλη, άγριο ρύζι, ηλιόσπορος, αβοκάντο, πατάτες
B12 1mg=Γιαούρτι, γάλα, τυρί, αυγά
C 45 mg= Πιπεριές(170mg), μπρόκολο(41), αγκινάρα(30),γλυκοπατάτα(28),τομάτα /πατάτα(20-25),Πεπόνι, παπάγια, ακτινίδιο, φράουλες, χυμό πορτοκάλι
D 400mg=έκθεση στον Ήλιο.
E 7 mg=Μπρόκολο (1mg), έλαια, αμύγδαλα, αβοκάντο, ροδάκινο, κουάκερ, ηλιόσποροι
K 20mg= φύλλα παντζαριού, πρασινάδες, μπρόκολο, κρεμμύδια
Φολικό οξύ 400 mg= αγκινάρα (153 mg), σπαράγγι (131), Φακές (118), σπανάκι (105) ρεβίθια (80 mg)
Ωμέγα 3
Λιναρόσπορος (σε γιαούρτι), Καρύδια, Λάχανο, Μπρόκολο, Τόφου ωμό, Κολοκυθόσπορος
Ωμέγα 6
Λιναρόσπορος, Ηλιέλαιο( ψυχρής πίεσης), Καρύδια, Ηλιόσποροι, Κουκουνάρια, Σουσάμι
Υδατάνθρακες
Ρεβίθια, Φακές, Φασόλια, Αρακάς, Κουάκερ, Μακαρόνια (ολικής), Σόγια, Γλυκοπατάτα, Ρύζι μαύρο.
Φρούτα
Αβοκάντο, Παπάγια, Γκουάβα, Πεπόνι, Πορτοκάλι, Βερίκοκα ξερά
Τα καλύτερα λαχανικά (στο σύνολο Βιταμινών, Σιδηρού κλπ)
Αγκινάρα, Φασόλια, Μπρόκολο, Ρεβίθια, Φακές, Σπανάκι, Γλυκοπατάτα, Τόφου, Τομάτα, Πιπεριά
Οι Καλύτερες Τροφές
Αβοκάντο, Ρεβίθια, Αυγά, Ψάρι, Λιναρόσπορος, Φασολιά Μαυρομάτικα, Φακές, Γλυκοπατάτες, Τόφου, Τομάτες, Μάραθος, Σίκαλη, Ρύζι μαύρο, Κεχρί, Γιαούρτι άπαχο, Αμύγδαλα, Αγκινάρες, Μπρόκολο, Πεπόνι, Σκόρδο, Πορτοκάλι, Παπάγια, Πιπεριές, Γκρέιπφρουτ, Ηλιόσπορος.
Tofu (5-10mg), (Το τοφού είναι παράγωγο σόγιας και συγκεκριμένα στερεοποιημένη μορφή πρωτεΐνης σόγιας. Μοιάζει με λευκό τυρί.)
Αγκινάρα ωμή (3.9),
Φακές (3.2),
Ρεβίθια (1-2)
Πατάτα με φλούδι (2-5),
Αλεύρι μάραθου (8-9),
Βερίκοκα (5 ξερά) (1.6),
Σύκα ξερά (2)
Κολοκυθόσποροι (άψητοι) (4mg),
Σταφίδες (1.5)
Ασβέστιο 800mg
Τofu (250 mg),
Σπανάκι (136),
Αγκινάρα (135),
Ρεβίθια / Γλυκοπατάτα (30-50mg),
Γιαούρτι 1 κούπα άπαχο (450),
Γάλα 1 κούπα (300),
Cottage cheese (σαν την ελληνική μυζήθρα) (155),
Σαρδέλες (100 γρμ) (371),
Σύκα (πέντε) (135)
Σησάμι άψητο (280),
Μπρόκολο (μισή κούπα) (47)
Πρωτεΐνες 16 -14 gr
Ψάρι
Γαλακτοκομικά
Σόγια
Φακές
Φασόλια
Cottage cheese
Tofu
Κορνφλέικς και μια κούπα γάλα (6-8gr)
Μακαρόνια (7 gr)
Ψωμί ολικής (3-9 gr)
Τα καλύτερα λαχανικά από άποψη πρωτεϊνών
Τόφου
Φακές
Φασόλια μαυρομάτικα (6-7gr),
Αγκινάρα (10 gr)
Ρεβίθια
Μπρόκολο
Σπανάκι
Σπαράγγια
Ψευδάργυρος 10 mg
Τοφού (2 mg),
Αγκινάρα (1.47 mg),
Ρεβίθια (1.25),
Φασόλια (0.75)
Βιταμίνες (και καθημερινή ποσότητα)
Α = καρότα, γλυκοπατάτες, βερίκοκα
Β beta carotene 6mg =Πορτοκαλοκίτρινα όπως γλυκοπατάτα, κολοκύθα(1,8 mg), καρότο,(4,4mg) σπαράγγι (2,5mg)
B1 0,9mg=Καρποί, βρώμη(κουάκερ) όσπρια, tofu, αγκινάρες
B2 1,1mg=αυγά, ψωμί ολικής, αμύγδαλα, τοφου, αγκινάρες, σπανάκι, γλυκοπατάτες, quinoa, αμάραθος
B3 12 mg=Σολωμός, φιστίκια, σίκαλη, άγριο ρύζι, ηλιόσπορος, αβοκάντο, πατάτες
B12 1mg=Γιαούρτι, γάλα, τυρί, αυγά
C 45 mg= Πιπεριές(170mg), μπρόκολο(41), αγκινάρα(30),γλυκοπατάτα(28),τομάτα /πατάτα(20-25),Πεπόνι, παπάγια, ακτινίδιο, φράουλες, χυμό πορτοκάλι
D 400mg=έκθεση στον Ήλιο.
E 7 mg=Μπρόκολο (1mg), έλαια, αμύγδαλα, αβοκάντο, ροδάκινο, κουάκερ, ηλιόσποροι
K 20mg= φύλλα παντζαριού, πρασινάδες, μπρόκολο, κρεμμύδια
Φολικό οξύ 400 mg= αγκινάρα (153 mg), σπαράγγι (131), Φακές (118), σπανάκι (105) ρεβίθια (80 mg)
Ωμέγα 3
Λιναρόσπορος (σε γιαούρτι), Καρύδια, Λάχανο, Μπρόκολο, Τόφου ωμό, Κολοκυθόσπορος
Ωμέγα 6
Λιναρόσπορος, Ηλιέλαιο( ψυχρής πίεσης), Καρύδια, Ηλιόσποροι, Κουκουνάρια, Σουσάμι
Υδατάνθρακες
Ρεβίθια, Φακές, Φασόλια, Αρακάς, Κουάκερ, Μακαρόνια (ολικής), Σόγια, Γλυκοπατάτα, Ρύζι μαύρο.
Φρούτα
Αβοκάντο, Παπάγια, Γκουάβα, Πεπόνι, Πορτοκάλι, Βερίκοκα ξερά
Τα καλύτερα λαχανικά (στο σύνολο Βιταμινών, Σιδηρού κλπ)
Αγκινάρα, Φασόλια, Μπρόκολο, Ρεβίθια, Φακές, Σπανάκι, Γλυκοπατάτα, Τόφου, Τομάτα, Πιπεριά
Οι Καλύτερες Τροφές
Αβοκάντο, Ρεβίθια, Αυγά, Ψάρι, Λιναρόσπορος, Φασολιά Μαυρομάτικα, Φακές, Γλυκοπατάτες, Τόφου, Τομάτες, Μάραθος, Σίκαλη, Ρύζι μαύρο, Κεχρί, Γιαούρτι άπαχο, Αμύγδαλα, Αγκινάρες, Μπρόκολο, Πεπόνι, Σκόρδο, Πορτοκάλι, Παπάγια, Πιπεριές, Γκρέιπφρουτ, Ηλιόσπορος.
21.3.10
Δίαιτες
Οι δίαιτες έχουν σαν στόχο την απώλεια βάρους θέτοντας περιορισμούς στην πρόσληψη τροφής. Ως μέθοδος θεραπείας, η δίαιτα ενδείκνυται περισσότερο στη μέτρια παχυσαρκία, όταν δηλαδή το πλεονάζον βάρος δεν ξεπερνά τα 20 με 25 κιλά. Είναι επίσης κατάλληλη για την αντιμετώπιση και τον έλεγχο ορισμένων παθήσεων του μεταβολισμού, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση ή η υπερλιπιδαιμία.
Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τις δίαιτες σε δύο κύριες κατηγορίες: α) αυτές που βασίζονται στη μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων και λιπών (ολιγοθερμιδικές ή υποθερμιδικές και άλιπες) και β) σ’ εκείνες που βασίζονται στην εκλεκτική στέρηση ή υπερκατανάλωση ορισμένων από τα βασικά διατροφικά συστατικά (λίπος, πρωτεΐνη ή υδατάνθρακες).
Μια από τις πιο γνωστές μη ισορροπημένες δίαιτες της τελευταίας κατηγορίας είναι η δίαιτα Atkins που βασίζεται στον περιορισμό των υδατανθράκων. Επιτρέπει σχεδόν ελεύθερα την κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λίπος (κρέας, αυγά, γαλακτοκομικά), περιορίζοντας την κατανάλωση των υδατανθράκων στα 20 με 30 γραμμάρια την ημέρα. Μια τέτοια διαιτητική αγωγή μπορεί πράγματι να πετυχαίνει φαινομενικά μεγάλη απώλεια βάρους, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά τελικά το μόνο που προσφέρει είναι μια σύντομη κυκλική μεταβολή του βάρους, που αποδιοργανώνει το μεταβολισμό δημιουργώντας ταυτόχρονα προβλήματα στην υγεία. Αβιταμίνωση, υψηλή χοληστερίνη, σωματική καταβολή, ζάλη, αφυδάτωση, διάρροιες, πονοκέφαλοι και αίσθημα κόπωσης, είναι μερικά από τα συμπτώματα μιας τέτοιας αγωγής, ενώ όταν διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην καρδιά, δυσλειτουργία των νεφρών και διαβήτη.
Οι υποθερμιδικές δίαιτες διακρίνονται ανάλογα με το ποσοστό μείωσης της θερμιδικής πρόσληψης που επιβάλλουν.
Σε μια εξαιρετικά ολιγοθερμιδική δίαιτα (λιγότερο από 800 Kcal/ ημέρα), ο ρυθμός καύσης του λίπους αυξάνεται σταδιακά τις 2-3 πρώτες εβδομάδες, μέχρι περίπου το 1 κιλό ανά εβδομάδα. Με τις δίαιτες αυτές παρατηρείται αρχικά ταχεία απώλεια βάρους που οφείλεται στις συγκριτικά μεγάλες απώλειες νερού και σκελετικής πρωτεΐνης. Η απώλεια βάρους επιβραδύνεται όμως μετά την 4η εβδομάδα, όταν αρχίσει να εμφανίζεται το φαινόμενο της αντίστασης. Το φαινόμενο αυτό, δεν είναι παρά η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στην ελαττωμένη πρόσληψη τροφής, που αποσκοπεί στην εξοικονόμηση ενέργειας που προκαλεί η μείωση των καύσεων.
Οι καύσεις του οργανισμού μας ρυθμίζονται από τον θερμοστάτη που βρίσκεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Το όργανο αυτό είναι σε θέση να αυξομειώνει τις καύσεις με σκοπό να αποτρέψει τις αυξομειώσεις του βάρους. Όταν κανείς προσπαθεί να μειώσει το βάρος του κάνοντας αυστηρή (εξαιρετικά υποθερμιδική) δίαιτα, ο θερμοστάτης αντιδρά μειώνοντας τις καύσεις και την κατανάλωση ενέργειας. Οι μεταβολές του θερμοστάτη είναι υπεύθυνες για το φαινόμενο της αντίστασης, που συνοδεύεται από εξάντληση, νευρικότητα αλλά και απογοήτευση για την γρήγορη ανάκτηση του βάρους. Το βάρος, παρά την προσπάθεια που καταβάλλαμε, ανακτάται σύντομα μετά την διακοπή της δίαιτας, καθώς ο οργανισμός παραμένει σε κατάσταση μειωμένων καύσεων για αρκετό καιρό (περίπου ένα μήνα μετά).
Ωστόσο οι περισσότεροι δείχνουν προτίμηση σε αυτού του είδους τις δίαιτες, γιατί εξαπατούνται από τα υποσχόμενα γρήγορα αποτελέσματα, την επίτευξη δηλαδή τής όσο το δυνατό ταχύτερης καύσης του λίπους, γεγονός που στην πράξη αποδεικνύεται αδύνατο. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι επαναλαμβανόμενες εξαιρετικά ολιγοθερμιδικές δίαιτες καθώς και οι συχνές διακυμάνσεις του βάρους (φαινόμενο γιο-γιο ή ασανσέρ), απορρυθμίζουν τελικά το μεταβολισμό και δημιουργούν μια νοσηρή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από χρόνιες θρεπτικές διαταραχές, μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του σπλαχνικού λίπους. Με άλλα λόγια, με τις συχνές δίαιτες κινδυνεύουμε να προκαλέσουμε χαλάρωση του σώματος μας αλλά και μια επίμονη τάση για αύξηση του βάρους.
Οι συχνές δίαιτες δημιουργούν θρεπτικές και μεταβολικές διαταραχές, μείωση της μυϊκής μάζας, ελάττωση του βασικού μεταβολισμού και αυξημένη αντίσταση του οργανισμού στην απώλεια βάρους.
Αντίθετα, οι ισορροπημένες ολιγοθερμιδικές δίαιτες (800-1400 Kcal/ ημέρα) που βασίζονται στον περιορισμό του λίπους και των επεξεργασμένων υδατανθράκων (όπως η ζάχαρη) με ταυτόχρονη αύξηση των φυτικών ινών είναι υγιεινές και παρέχουν μακροχρόνια αποτελέσματα.
Ο ιατρικώς ενδεδειγμένος ρυθμός απώλειας βάρους είναι περίπου 3-4 κιλά το μήνα. Ένα ιατρικώς αποδεκτό πρόγραμμα απώλειας βάρους διαρκεί περίπου 12 εβδομάδες και έχει στόχο να βελτιώσει τη διατροφική μας συμπεριφορά. Στην αρχή μιας δίαιτας η ημερήσια θερμιδική πρόσληψη δεν πρέπει να μειώνεται περισσότερο από το 15-20%. Το θερμιδικό έλλειμμα αυξάνεται σταδιακά μέχρι την επίτευξη του στόχου. Μετά το πέρας των πρώτων 12 εβδομάδων ακολουθεί συνήθως πρόγραμμα συντήρησης διάρκειας τριών επιπλέον μηνών. Οι ισορροπημένες μέτρια υποθερμιδικές όπως και οι άλιπες δίαιτες, 800-1400 θερμίδων, έχουν τα καλύτερα μακροχρόνια αποτελέσματα, λιγότερες παρενέργειες και επιτρέπουν καλύτερη κοινωνική ζωή και ποικιλία στη διατροφή.
Όλοι μας όμως θέλουμε να χάσουμε τα επιπλέον κιλά εδώ και τώρα, όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Να διορθώσουμε κάτι σε μερικές μέρες ή βδομάδες που πήρε μήνες ή και χρόνια για να δημιουργηθεί. Φτάσαμε να αξιολογούμε θετικά μια δίαιτα ή μια μέθοδο αδυνατίσματος, ανάλογα με την ταχύτητα απώλειας βάρους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχει στον οργανισμό μας. Όπως προκύπτει και από τα παραπάνω, όσο πιο γρήγορα χάσουμε βάρος τόσο πιο γρήγορα αυτό θα επανέλθει και μάλιστα ακόμη περισσότερο λόγω της απώλειας υγρών και πολύτιμου για τον μεταβολικό μας ρυθμό μυϊκού ιστού, ενώ το λίπος μένει και μάλιστα αυξάνεται.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Καμία προσπάθεια απώλειας βάρους δεν πρόκειται να αντέξει στο χρόνο αν δεν συνοδεύεται από μόνιμες αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες και επιλογές μας. Κανείς δεν πρόκειται να αδυνατίσει αν δεν αποφασίσει να ζει και να τρέφεται πιο υγιεινά. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το 80-90% των ατόμων που χάνουν βάρος με δίαιτες, ανακτούν σύντομα τα χαμένα κιλά.
Γνωρίζετε ότι…
• Το 91% των γυναικών που φοιτούν σε κάποιο πανεπιστήμιο/κολέγιο έχει επιχειρήσει να ελέγξει το βάρος του μέσω μιας δίαιτας, ενώ το 22% είναι σε δίαιτα συχνά ή πάντοτε;
• Το 95% όλων όσων κάνουν δίαιτα θα πάρει πίσω μέσα σε 1 έως 5 χρόνια το βάρος που έχασε;
• 25% των αντρών και 45% των γυναικών είναι σε δίαιτα σε μια οποιαδήποτε μέρα;
• Οι Αμερικανοί ξοδεύουν περισσότερα από 40 δις δολάρια σε δίαιτες και διαιτητικά προϊόντα;
• Το 50% των Αμερικανών και το 33% των Αυστραλών ακολουθούν δίαιτες αδυνατίσματος κάθε χρόνο. Ο μέσος όρος διάρκειας της δίαιτας είναι 42 ημέρες και μόνον 5-10% διατηρούν ένα ουσιαστικό ποσοστό απώλειας βάρους (10% από το αρχικό βάρος).
Συμβουλές για μία αποτελεσματική δίαιτα
Κάντε μικρές σταδιακές αλλαγές
Οι ξαφνικές και μεγάλες αλλαγές συνήθως δεν διατηρούνται επί μακρόν. Σταδιακή μείωση της ζάχαρης, των μερίδων, των φαγητών με πολλά λιπαρά, σταδιακή αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, περπάτημα και …υπομονή είναι η καλύτερη συνταγή για μια καλή αρχή με σταθερό και μακροχρόνιο αποτέλεσμα.
Κινητοποιηθείτε
Τρώμε συνήθως όταν μένουμε πολλές ώρες μέσα στο σπίτι, και συχνά τσιμπολογάμε από ανία. Η πολύωρη αδράνεια και η παραμονή στο σπίτι είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των κιλών. Βγείτε έξω, ξεκινήστε ένα χόμπι, γραφτείτε σε ένα σύλλογο, βρείτε απασχόληση.
Αποφύγετε τους πειρασμούς
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να εκτίθεστε σε λιπαρούς πειρασμούς – fast food, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες, φούρνους, super markets, γι’ αυτό αποφύγετέ τα. Όμοια αποφύγετε παρέες, φίλους και γνωστούς που σας ωθούν σε τέτοιου είδους πειρασμούς.
Κόψτε τις κακές συνήθειες
Αποφύγετε να τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή. Όταν συνδυάζουμε το φαγητό με άλλες δραστηριότητες χάνουμε το μέτρο και τον έλεγχο του πόσο τρώμε. Αποφύγετε όσο μπορείτε τα ανθυγιεινά σνακ, ποπ κορν, σοκολάτες, αλατισμένους ξηρούς καρπούς, που από συνήθεια και όχι απαραίτητα από αίσθημα πείνας, καταναλώνουμε μπροστά από τη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη. Εφοδιάστε το ψυγείο και τα ντουλάπια σας με υγιεινές τροφές, φρούτα, λαχανικά, χυμούς, γιαούρτια, δημητριακά κλπ. και όταν νιώσετε πείνα, ετοιμάστε ένα υγιεινό σνακ.
Αποφύγετε το φαγητό έξω
Όταν τρώμε εκτός σπιτιού, ξεχνάμε κάθε απόφαση για δίαιτα και υγιεινή διατροφή και …του δίνουμε και καταλαβαίνει. Αυτό αποδεικνύει μία νέα Αμερικανική μελέτη, που έδειξε ότι φαγητό εκτός σπιτιού σημαίνει τουλάχιστον 200 έως 300 θερμίδες επιπλέον – αλλά και 10 έως 16 έξτρα γραμμάρια λίπους.
Επιπλέον…
• Ελαττώστε τις μερίδες και αποφύγετε το δεύτερο πιάτο.
• Αποφύγετε τα τηγανητά, τα πλούσια επιδόρπια, τις σοκολάτες και τα ζαχαρωτά (φαγητά με πολλά λίπη και πολλές άχρηστες θερμίδες) και αντικαταστήστε τα με πιο ελαφρά γεύματα (κρέας χωρίς λίπος, στη σχάρα, χωρίς άσπρες κρεμώδεις σάλτσες).
• Εμπλουτίστε τη διατροφή σας με περισσότερα φρούτα και λαχανικά.
• Διαβάζετε τις επιγραφές των τροφίμων προσεκτικά, ώστε να ξέρετε τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται. Η επιγραφή στο προϊόν μπορεί να μας βοηθήσει να καταναλώσουμε λιγότερα λίπη και νάτριο, λιγότερες θερμίδες και περισσότερες φυτικές ίνες.
• Περιορίστε το αλκοόλ
Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τις δίαιτες σε δύο κύριες κατηγορίες: α) αυτές που βασίζονται στη μείωση των προσλαμβανόμενων θερμίδων και λιπών (ολιγοθερμιδικές ή υποθερμιδικές και άλιπες) και β) σ’ εκείνες που βασίζονται στην εκλεκτική στέρηση ή υπερκατανάλωση ορισμένων από τα βασικά διατροφικά συστατικά (λίπος, πρωτεΐνη ή υδατάνθρακες).
Μια από τις πιο γνωστές μη ισορροπημένες δίαιτες της τελευταίας κατηγορίας είναι η δίαιτα Atkins που βασίζεται στον περιορισμό των υδατανθράκων. Επιτρέπει σχεδόν ελεύθερα την κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λίπος (κρέας, αυγά, γαλακτοκομικά), περιορίζοντας την κατανάλωση των υδατανθράκων στα 20 με 30 γραμμάρια την ημέρα. Μια τέτοια διαιτητική αγωγή μπορεί πράγματι να πετυχαίνει φαινομενικά μεγάλη απώλεια βάρους, χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά τελικά το μόνο που προσφέρει είναι μια σύντομη κυκλική μεταβολή του βάρους, που αποδιοργανώνει το μεταβολισμό δημιουργώντας ταυτόχρονα προβλήματα στην υγεία. Αβιταμίνωση, υψηλή χοληστερίνη, σωματική καταβολή, ζάλη, αφυδάτωση, διάρροιες, πονοκέφαλοι και αίσθημα κόπωσης, είναι μερικά από τα συμπτώματα μιας τέτοιας αγωγής, ενώ όταν διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην καρδιά, δυσλειτουργία των νεφρών και διαβήτη.
Οι υποθερμιδικές δίαιτες διακρίνονται ανάλογα με το ποσοστό μείωσης της θερμιδικής πρόσληψης που επιβάλλουν.
Σε μια εξαιρετικά ολιγοθερμιδική δίαιτα (λιγότερο από 800 Kcal/ ημέρα), ο ρυθμός καύσης του λίπους αυξάνεται σταδιακά τις 2-3 πρώτες εβδομάδες, μέχρι περίπου το 1 κιλό ανά εβδομάδα. Με τις δίαιτες αυτές παρατηρείται αρχικά ταχεία απώλεια βάρους που οφείλεται στις συγκριτικά μεγάλες απώλειες νερού και σκελετικής πρωτεΐνης. Η απώλεια βάρους επιβραδύνεται όμως μετά την 4η εβδομάδα, όταν αρχίσει να εμφανίζεται το φαινόμενο της αντίστασης. Το φαινόμενο αυτό, δεν είναι παρά η φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στην ελαττωμένη πρόσληψη τροφής, που αποσκοπεί στην εξοικονόμηση ενέργειας που προκαλεί η μείωση των καύσεων.
Οι καύσεις του οργανισμού μας ρυθμίζονται από τον θερμοστάτη που βρίσκεται στον υποθάλαμο του εγκεφάλου. Το όργανο αυτό είναι σε θέση να αυξομειώνει τις καύσεις με σκοπό να αποτρέψει τις αυξομειώσεις του βάρους. Όταν κανείς προσπαθεί να μειώσει το βάρος του κάνοντας αυστηρή (εξαιρετικά υποθερμιδική) δίαιτα, ο θερμοστάτης αντιδρά μειώνοντας τις καύσεις και την κατανάλωση ενέργειας. Οι μεταβολές του θερμοστάτη είναι υπεύθυνες για το φαινόμενο της αντίστασης, που συνοδεύεται από εξάντληση, νευρικότητα αλλά και απογοήτευση για την γρήγορη ανάκτηση του βάρους. Το βάρος, παρά την προσπάθεια που καταβάλλαμε, ανακτάται σύντομα μετά την διακοπή της δίαιτας, καθώς ο οργανισμός παραμένει σε κατάσταση μειωμένων καύσεων για αρκετό καιρό (περίπου ένα μήνα μετά).
Ωστόσο οι περισσότεροι δείχνουν προτίμηση σε αυτού του είδους τις δίαιτες, γιατί εξαπατούνται από τα υποσχόμενα γρήγορα αποτελέσματα, την επίτευξη δηλαδή τής όσο το δυνατό ταχύτερης καύσης του λίπους, γεγονός που στην πράξη αποδεικνύεται αδύνατο. Επιπλέον, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι επαναλαμβανόμενες εξαιρετικά ολιγοθερμιδικές δίαιτες καθώς και οι συχνές διακυμάνσεις του βάρους (φαινόμενο γιο-γιο ή ασανσέρ), απορρυθμίζουν τελικά το μεταβολισμό και δημιουργούν μια νοσηρή κατάσταση που χαρακτηρίζεται από χρόνιες θρεπτικές διαταραχές, μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του σπλαχνικού λίπους. Με άλλα λόγια, με τις συχνές δίαιτες κινδυνεύουμε να προκαλέσουμε χαλάρωση του σώματος μας αλλά και μια επίμονη τάση για αύξηση του βάρους.
Οι συχνές δίαιτες δημιουργούν θρεπτικές και μεταβολικές διαταραχές, μείωση της μυϊκής μάζας, ελάττωση του βασικού μεταβολισμού και αυξημένη αντίσταση του οργανισμού στην απώλεια βάρους.
Αντίθετα, οι ισορροπημένες ολιγοθερμιδικές δίαιτες (800-1400 Kcal/ ημέρα) που βασίζονται στον περιορισμό του λίπους και των επεξεργασμένων υδατανθράκων (όπως η ζάχαρη) με ταυτόχρονη αύξηση των φυτικών ινών είναι υγιεινές και παρέχουν μακροχρόνια αποτελέσματα.
Ο ιατρικώς ενδεδειγμένος ρυθμός απώλειας βάρους είναι περίπου 3-4 κιλά το μήνα. Ένα ιατρικώς αποδεκτό πρόγραμμα απώλειας βάρους διαρκεί περίπου 12 εβδομάδες και έχει στόχο να βελτιώσει τη διατροφική μας συμπεριφορά. Στην αρχή μιας δίαιτας η ημερήσια θερμιδική πρόσληψη δεν πρέπει να μειώνεται περισσότερο από το 15-20%. Το θερμιδικό έλλειμμα αυξάνεται σταδιακά μέχρι την επίτευξη του στόχου. Μετά το πέρας των πρώτων 12 εβδομάδων ακολουθεί συνήθως πρόγραμμα συντήρησης διάρκειας τριών επιπλέον μηνών. Οι ισορροπημένες μέτρια υποθερμιδικές όπως και οι άλιπες δίαιτες, 800-1400 θερμίδων, έχουν τα καλύτερα μακροχρόνια αποτελέσματα, λιγότερες παρενέργειες και επιτρέπουν καλύτερη κοινωνική ζωή και ποικιλία στη διατροφή.
Όλοι μας όμως θέλουμε να χάσουμε τα επιπλέον κιλά εδώ και τώρα, όσο το δυνατό πιο γρήγορα. Να διορθώσουμε κάτι σε μερικές μέρες ή βδομάδες που πήρε μήνες ή και χρόνια για να δημιουργηθεί. Φτάσαμε να αξιολογούμε θετικά μια δίαιτα ή μια μέθοδο αδυνατίσματος, ανάλογα με την ταχύτητα απώλειας βάρους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που έχει στον οργανισμό μας. Όπως προκύπτει και από τα παραπάνω, όσο πιο γρήγορα χάσουμε βάρος τόσο πιο γρήγορα αυτό θα επανέλθει και μάλιστα ακόμη περισσότερο λόγω της απώλειας υγρών και πολύτιμου για τον μεταβολικό μας ρυθμό μυϊκού ιστού, ενώ το λίπος μένει και μάλιστα αυξάνεται.
Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Καμία προσπάθεια απώλειας βάρους δεν πρόκειται να αντέξει στο χρόνο αν δεν συνοδεύεται από μόνιμες αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες και επιλογές μας. Κανείς δεν πρόκειται να αδυνατίσει αν δεν αποφασίσει να ζει και να τρέφεται πιο υγιεινά. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι το 80-90% των ατόμων που χάνουν βάρος με δίαιτες, ανακτούν σύντομα τα χαμένα κιλά.
Γνωρίζετε ότι…
• Το 91% των γυναικών που φοιτούν σε κάποιο πανεπιστήμιο/κολέγιο έχει επιχειρήσει να ελέγξει το βάρος του μέσω μιας δίαιτας, ενώ το 22% είναι σε δίαιτα συχνά ή πάντοτε;
• Το 95% όλων όσων κάνουν δίαιτα θα πάρει πίσω μέσα σε 1 έως 5 χρόνια το βάρος που έχασε;
• 25% των αντρών και 45% των γυναικών είναι σε δίαιτα σε μια οποιαδήποτε μέρα;
• Οι Αμερικανοί ξοδεύουν περισσότερα από 40 δις δολάρια σε δίαιτες και διαιτητικά προϊόντα;
• Το 50% των Αμερικανών και το 33% των Αυστραλών ακολουθούν δίαιτες αδυνατίσματος κάθε χρόνο. Ο μέσος όρος διάρκειας της δίαιτας είναι 42 ημέρες και μόνον 5-10% διατηρούν ένα ουσιαστικό ποσοστό απώλειας βάρους (10% από το αρχικό βάρος).
Συμβουλές για μία αποτελεσματική δίαιτα
Κάντε μικρές σταδιακές αλλαγές
Οι ξαφνικές και μεγάλες αλλαγές συνήθως δεν διατηρούνται επί μακρόν. Σταδιακή μείωση της ζάχαρης, των μερίδων, των φαγητών με πολλά λιπαρά, σταδιακή αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, περπάτημα και …υπομονή είναι η καλύτερη συνταγή για μια καλή αρχή με σταθερό και μακροχρόνιο αποτέλεσμα.
Κινητοποιηθείτε
Τρώμε συνήθως όταν μένουμε πολλές ώρες μέσα στο σπίτι, και συχνά τσιμπολογάμε από ανία. Η πολύωρη αδράνεια και η παραμονή στο σπίτι είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι των κιλών. Βγείτε έξω, ξεκινήστε ένα χόμπι, γραφτείτε σε ένα σύλλογο, βρείτε απασχόληση.
Αποφύγετε τους πειρασμούς
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να εκτίθεστε σε λιπαρούς πειρασμούς – fast food, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες, φούρνους, super markets, γι’ αυτό αποφύγετέ τα. Όμοια αποφύγετε παρέες, φίλους και γνωστούς που σας ωθούν σε τέτοιου είδους πειρασμούς.
Κόψτε τις κακές συνήθειες
Αποφύγετε να τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή. Όταν συνδυάζουμε το φαγητό με άλλες δραστηριότητες χάνουμε το μέτρο και τον έλεγχο του πόσο τρώμε. Αποφύγετε όσο μπορείτε τα ανθυγιεινά σνακ, ποπ κορν, σοκολάτες, αλατισμένους ξηρούς καρπούς, που από συνήθεια και όχι απαραίτητα από αίσθημα πείνας, καταναλώνουμε μπροστά από τη μικρή ή τη μεγάλη οθόνη. Εφοδιάστε το ψυγείο και τα ντουλάπια σας με υγιεινές τροφές, φρούτα, λαχανικά, χυμούς, γιαούρτια, δημητριακά κλπ. και όταν νιώσετε πείνα, ετοιμάστε ένα υγιεινό σνακ.
Αποφύγετε το φαγητό έξω
Όταν τρώμε εκτός σπιτιού, ξεχνάμε κάθε απόφαση για δίαιτα και υγιεινή διατροφή και …του δίνουμε και καταλαβαίνει. Αυτό αποδεικνύει μία νέα Αμερικανική μελέτη, που έδειξε ότι φαγητό εκτός σπιτιού σημαίνει τουλάχιστον 200 έως 300 θερμίδες επιπλέον – αλλά και 10 έως 16 έξτρα γραμμάρια λίπους.
Επιπλέον…
• Ελαττώστε τις μερίδες και αποφύγετε το δεύτερο πιάτο.
• Αποφύγετε τα τηγανητά, τα πλούσια επιδόρπια, τις σοκολάτες και τα ζαχαρωτά (φαγητά με πολλά λίπη και πολλές άχρηστες θερμίδες) και αντικαταστήστε τα με πιο ελαφρά γεύματα (κρέας χωρίς λίπος, στη σχάρα, χωρίς άσπρες κρεμώδεις σάλτσες).
• Εμπλουτίστε τη διατροφή σας με περισσότερα φρούτα και λαχανικά.
• Διαβάζετε τις επιγραφές των τροφίμων προσεκτικά, ώστε να ξέρετε τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται. Η επιγραφή στο προϊόν μπορεί να μας βοηθήσει να καταναλώσουμε λιγότερα λίπη και νάτριο, λιγότερες θερμίδες και περισσότερες φυτικές ίνες.
• Περιορίστε το αλκοόλ
Μύκητας Candida
Ζει μέσα μας, μας αρρωσταίνει, μας χειραγωγεί
Συζούμε, αλλά μπορεί να μας σκοτώσει
Η μυκητίαση είναι μια ιατρική κατάσταση του 21ου αιώνα που επηρεάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού όλων των δυτικών βιομηχανοποιημένων χωρών. Η νόσος παρουσιάζεται με μια γενικευμένη μυκητιασική λοίμωξη που παράγεται από τον μικροοργανισμό που κάποτε ήταν γνωστός σαν Monilia Albicans αλλά τώρα αποκαλείται Candida Albicans. Ο μικροορ-γανισμός αυτός προκαλεί ένα σύνδρομο, με όχι σαφώς αφορι-ζόμενα χαρακτηριστικά - μια σειρά χρόνιων διαταραχών που γενικά επηρεάζουν τα εννέα διαφορετικά συστήματα του σώμα-τος: το πεπτικό, το νευρικό, το καρδιαγγειακό, το λεμφικό, το αναπνευστικό, το αναπαραγωγικό, το ουροποιητικό, το ενδοκρι-νικό και μυοσκελετικό, αλλά ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ!!.
Η Candida Albicans είναι ένας μύκητας που υπάρχει στους πε-ρισσότερους από εμάς, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το ανοσολογικό μας σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερο. Όταν όμως λαμβάνει χώρα μια οικολο-γική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, μειώνονται τα βακτή-ρια που βοηθούν στη μείωση του μύκητα, και μειώνεται η ανο-σολογική αντίδραση αυτή. Τότε ο μύκητας αρχίζει να αυξάνει μέσα στο σώμα, ειδικά στο παχύ έντερο. Οι αποικίες αυτές του μύκητα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες (τοξίνες) οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως είναι οι έντονες μυκητιασικές κράμπες στις γυναίκες και στα παιδιά. Η υπερα-νάπτυξη της Candida σε κατά τόπους περιοχές προκαλεί άλλες εμφανείς, υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η Καντιντιασική Κολπίτιδα και οι μυκητιάσεις του στόματος. Τα προβλήματα αυτά συχνά είναι προάγγελοι της έναρξης πιο βαθιών και πιο επικίνδυνων εσωτερικών λοιμώξεων. Έτσι, υ-πάρχει μια πλειάδα συμπτωμάτων και σημείων που προκαλούν τις διαταραχές που οφείλονται στην Candida και που αναφέρο-νται όλες μαζί σαν «Καντιδίαση».
Οι γιατροί που ασχολούνται με την έρευνα της Candida, την υ-ποψιάζονται ότι είναι ένας μικροοργανισμός που μπορεί να επι-πλέξει το σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS), συμβάλλει στον πρώιμο θάνατο σε διάφορες μορφές καρκίνου, προκαλεί στειρότητα σε μερικές γυναίκες, και μπορεί να επιπλέξει και άλλες ιατρικές καταστάσεις όπως είναι η κατά πλάκας σκλήρυνση, η μυασθένεια Gravis, η σχιζοφρένεια και η αρθρίτιδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις η υπερανάπτυξη του μύκητα μπορεί να καταλήξει σε πνευμονία, μηνιγγίτιδα, και παρόμοιες καταστάσεις.
Η Candida είναι ένας μικροοργανισμός που φυσιολογικά ζει τρώγοντας νεκρό ιστό - ένα σαπρόφυτο - και αποφεύγοντας τα ζώντα υλικά. Όταν καταναλώνετε ποσότητες ζωικής πρωτεΐνης οι οποίες είναι γεμάτες με αντιβιοτικά ή όταν σας χορηγούνται διάφορα αντιβιοτικά από τον ιατρό ή τον φαρμακοποιό για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων, τα φάρμακα αυτά που ει-σέρχονται για πρώτη φορά στον οργανισμό μεταβάλλουν τον σαπροφυτικό οργανισμό, σε παθογόνο. Ένας παθογόνος μικρο-οργανισμός μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει με τους ζώντες ιστούς στο σώμα, και μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη ή νόσηση. Η λήψη κορτιζόνης, αντισυλληπτικών ή άλλων παραγώγων στεροειδών ουσιών προκαλεί ορμονική ανισορροπία στο σώμα σας. Και στην περίπτωση αυτή, μπορούμε να έχουμε αλλαγές της κατάστασης του μύκητα, έτσι ώστε να αρχίσει το καντιντι-σιακό σύνδρομο.
Όλοι μας σχεδόν στις δυτικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες είμαστε ευαίσθητοι στο να νοσήσουμε με Candida. Και για να το πούμε απλά, όταν αρχίζουν να παρουσιάζονται τα συμπτώ-ματα σε ένα άτομο που έχει μολυνθεί, αυτό σημαίνει ότι το α-νοσολογικό του/της σύστημα έχει τελικά υποκύψει στις μη φυ-σιολογικές επιδράσεις της σύγχρονης ζωής. Από τη στιγμή που η Candida albicans υπάρχει παρούσα σε όλο τον κόσμο, σε ο-ποιαδήποτε στιγμή που το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου θα εξασθενήσει, τότε υπάρχει υπέρ-αποικισμός του μύκητα.
Επιπλέον, η Candida Αlbicans αυξάνει σιγά-σιγά την ολική επι-φάνεια διάχυσης πάνω στους ιστούς, αφού βέβαια μετατραπεί σε παθογόνο. Στοιχεία της ζωής μας που μπορεί να βοηθήσουν στην υπερανάπτυξη του μύκητα, δεν συμπεριλαμβάνουν μόνο τα αντισυλληπτικά που αναφέρθηκαν και πιο πάνω, αλλά και την χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που περιέχουν κορ-τιζόνη, τις πολλαπλές εγκυμοσύνες, τα φαγητά που έχουν υψη-λή περιεκτικότητα σε μύκητες (τυρί, ροκφόρ) ή υγρασία, όπως είναι το ψωμί, η μαγιά της μπύρας, η μπύρα και τα μανιτάρια καθώς και μια δίαιτα με πολλούς υδατάνθρακες ή με πολύ ζά-χαρη. Ο αυξημένος αριθμός αντιγόνων και τοξινών καταλαμβά-νουν τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, και η ανοσο-λογική μας δύναμη ελαττώνεται. Ένα αντιγόνο είναι οποιαδή-ποτε ουσία που το σώμα θεωρεί σαν ξένη, ή δυνητικά επικίνδυ-νη. Το σώμα παράγει ένα αντίσωμα απέναντι στο αντιγόνο αυ-τό, ή κάποια άλλη αντίδραση άμυνας. Οι τοξίνες που απορρο-φούνται ή μια υπερφόρτωση σε αντιγόνα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της άμυνάς μας, και να επιφέρει σοβαρά συμπτώματα νόσησης, και - σε βαριά άρρωστους ασθενείς - μπορεί να καταλήξει σε γενικευμένη σηψαιμία από Candida (δηλητηρίαση του αίματος), και πιθανώς θάνατο.
Υπάρχει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) τα οποία αποκαλούνται «suppressor cells» που εμποδίζει την ανο-σολογική αντίδραση στους δικούς μας ιστούς. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε μια ανοσολογική επί-θεση του δικού μας οργανισμού απέναντι στα δικά μας όργανα. Για να μη γίνει αυτό υπάρχουν λεμφοκύτταρα που εμποδίζουν μια τέτοια βλαπτική επίδραση. Στις αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρ-θρίτις, η μυασθένεια, κατά πλάκας σκλήρυνση, νόσος του Hashimoto (θυρεοειδίτις), ορισμένες αιμολυτικές αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις, τόσο οι κλινικές όσο και οι ερ-γαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η Candida Αlbicans επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την δράση τους αυτή, δηλαδή του να εμποδί-ζουν την επίθεση του ανοσολογικού μας συστήματος στα όργα-νά μας. Η μόλυνση με μύκητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των φυσικών suppressor cells στα υγρά των ιστών και στο αίμα, το οποίο μπορεί να πέσει από 15%, αλλά και να φτάσει έως 1%. Αυτό σημαίνει, ότι ο μύκητας μπορεί να μειώσει το ποσοστό των suppressor cells στο 1%, δηλαδή μπορεί να εξαλείψει το 99% των κυττάρων αυτών από το σώμα μας. Όταν γίνει σωστή θεραπεία για την Candida, το ποσοστό των κυττάρων αυτών (suppressor cells) αυξάνεται και φτάνει στο φυσιολογικό, και τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανιστούν.
Όταν η Candida Αlbicans επηρεάσει το έντερο, και προκαλέσει φλεγμονή του, μπορεί να γίνει η διάγνωση της νόσου του Crohnn. Όταν έχουμε αιμορραγίες από τη μήτρα, ή ενδιάμεσα στην περίοδο, ή πριν τη περίοδο, ή στη μέση του κύκλου, ή σε όλη τη διάρκεια του κύκλου, ή αυξημένη περίοδο, η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονών (ή και μερικές φορές αντι-βιοτικών). Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει το πρό-βλημα της γυναίκας, εάν η πραγματική αιτία είναι η υπερανά-πτυξη της Candida. Συνεπώς, ένας αριθμός διαφορετικών ασθε-νειών που έχουν ονομαστεί «τοπικές» νόσοι μπορεί στην πραγ-ματικότητα να προέρχονταν από μια κοινή, γενικευμένη αιτία - την Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση (Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC).. Η επανάκτηση της λειτουργίας του ανοσολογικού αμυντικού συστήματος, η αναστροφή των δράσεων των τοξινών που προέρχονται από τη Candida, και η επανόρθωση των τροφικών ανωμαλιών, συνήθως χρειάζονται 8 έως 16 μήνες. Ορισμένοι ασθενείς έχουν πάρει θεραπεία μέχρι και 3 χρόνια ή και περισσότερο, για να «βελτιωθούν», εάν είναι πολύ άρρωστοι, ή εάν δεν έχουν κάνει σωστά τα θεραπευτικά τους προγράμματα. Τα κυριότερα συμπτώματα που συνήθως βελτιώνονται γρήγορα είναι οι κεφαλαλγίες, η διάρροια, η δυ-σκοιλιότητα, η κολπίτιδα, οι συναισθηματικές και συμπεριφορι-κές διαταραχές, τα δερματικά προβλήματα, ο γενικευμένος κνη-σμός, και διάφορες άλλες καταστάσεις. Λαμβανομένου υπόψιν ότι το καντιντισιακό σύνδρομο συχνά έχει εγκατασταθεί πολύ σταθερά στον ασθενή πριν γίνει αναγνωρίσιμο, οι θεραπευτικές προσπάθειες θα πρέπει να συνεχίζονται για όσο χρόνο χρειάζε-ται, ώστε να διορθωθούν τα προβλήματα που βρίσκονται από κάτω, και για να προληφθεί η υποτροπή της καντιντιασικής νό-σησης.
Υπάρχουν τόσες νόσοι που ταλανίζουν τον ανθρώπινο πληθυ-σμό, όπως είναι ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες, ο έρπης, το AIDS και τόσα άλλα προβλήματα, που το τελευταίο πράγμα που χρει-αζόμαστε είναι μια άλλη νόσος που επεκτείνεται σε ρυθμούς ε-πιδημίας. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο θα έχουμε να αντιμετωπί-σουμε στο μέλλον λόγω του ότι σχεδόν το κάθε άτομο στον κό-σμο δείχνει κάποια μικρή επιπλοκή από τη νόσο αυτή, αλλά με-γάλοι αριθμοί ανθρώπων δείχνουν σημεία και συμπτώματα του ότι το ανοσολογικό τους σύστημα λειτουργεί σε παρά πολύ χα-μηλά επίπεδα υγείας. Περίπου το 30% όλων των ατόμων σ' όλο τον κόσμο επάνω από την ηλικία των 12 - κυρίως θήλεις - υπο-φέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με τις μυκητιάσεις από τον μύκητα Candida Αlbicans.
Μερικά από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα συμπτώματα και ση-μεία της εισβολής της Candida - που είναι ένας πολύ κοινός μύ-κητας του εντέρου που έχει ξεφύγει από την ισορροπία - συμπε-ριλαμβάνουν: κολπίτις, φαγούρα στα γεννητικά όργανα, κυστί-τις, διαταραχές περιόδου, προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, σεξου-αλικές διαταραχές, μειωμένη λίμπιντο, στειρότητα - υπογονιμό-τητα, κεφαλαλγίες, δυσκολίες στην κίνηση των αρθρώσεων, αρ-θρίτις, δυσπεψία, αέρια στο έντερο, ναυτία, φούσκωμα, κοιλια-κός πόνος, διάρροια, δυσκοιλιότητα, αίσθημα ζάλης, κόπωση, υπνηλία, λευκό επίχρισμα στη γλώσσα, αλλεργίες και άλλα ε-ξανθήματα του δέρματος, θόλωση της όρασης, φαγούρα στον πρωκτό, ανεπαρκής απορρόφηση τροφών, δυσανεξίες στις τρο-φές, στο μη καθαρό νερό, στο κάπνισμα, επίσης μπορεί να πα-ρουσιαστεί σύνδρομο ευερεθίστου εντέρου, αυτισμός, στο ίδιο άτομο ή στο παιδί του, ελάττωση της λειτουργίας του εγκεφά-λου, άγχος, κατάθλιψη, και άλλες συναισθηματικές διαταραχές, άσθμα και άλλες διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος και πολλές άλλες ανωμαλίες της ανθρώπινης φυσιολογίας.
Εάν δεν θεραπευτεί, η Candida Αlbicans μπορεί να διαταράξει έντονα την ισορροπία του ανθρώπινου συστήματος. Η διαταρα-χή αυτή της ισορροπίας είναι τόσο έντονη που τα θύματα μπο-ρεί να γίνουν εύκολη λεία για πολλές άλλες πιο βαριές κατα-στάσεις όπως είναι το σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανε-πάρκειας, η κατά πλάκας σκλήρυνση, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια Gravis, η κολίτιδα, η περιοχική ειλεϊτιδα, και πι-θανώς ο θάνατος από σηψαιμία από Candida. Παρόλα αυτά, η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη. Μέχρι τώρα η οργανωμένη ια-τρική έχει αγνοήσει σε ένα μεγάλο βαθμό μια τέτοια διάγνωση και θεραπεία.
Γιατί δεν δίνουμε θεραπεία; Απλώς επειδή η ορθόδοξη ιατρική που εξασκείται κυρίως στον κόσμο προέρχεται από ανεπαρ-κή πληροφόρηση για αυτόν τον μύκητα ο οποίος επιτίθεται συστηματικά στο σώμα. Επίσης, είναι εύκολο όταν ο γιατρός δεν μπορεί να βρει κάποιους αναγνωρίσιμους λόγους για την επιμονή της νόσησης του ασθενούς, να πάει σε μια διάγνωση ψυχοσωματικής κατάστασης. Οι ασθενείς που υποφέρουν από Candida συνεχίζουν να υποφέρουν επειδή έχουν δημοσιευθεί λίγα πράγματα για την κατάσταση αυτή ή έχει γίνει λίγη συζή-τηση, εκτός ανάμεσα στους γιατρούς που ειδικεύονται στην διά-γνωση και θεραπεία της.
Τον Νοέμβριο του 1985 η Αμερικανική Ακαδημία Αλλεργίας και Ανοσολογίας (American Academy of Allergy and Immunology - AAAI) έδωσε στο πρόβλημα της Candida μια ε-πικεφαλίδα: «σύνδρομο υπερευαισθησίας από Candida» - (Candidiasis Hypersensitivity Syndrome). Σχεδόν μια δεκαετία πιο πριν οι ιατρικοί ερευνητές είχαν δώσει σ' αυτή τη νόσο το όνομα Πολυσυστηματική Χρόνια Καντιντίαση - Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC, ή γενικά Xρόνια Kαντιντίαση.
Η καντιντίαση είναι στην πραγματικότητα μια παλιά νόσος αλ-λά τώρα τελευταία έχει υποστεί μια έξαρση στις δυτικές χώρες, έξαρση η οποία προέρχεται από αλλαγές του εξωτερικού περι-βάλλοντος και από τις διάφορες επιθέσεις που υφίσταται το σώ-μα μας από τις αλλαγές αυτές.
Η υπερβολική χρησιμοποίηση αναγραφόμενων αντιβιοτικών, στεροειδών, και αντισυλληπτικών μαζί με ένα περιβάλλον παγκό-σμιας μόλυνσης τείνει να βοηθά την εξάπλωση της τοπικής κα-ντιντίασης μέσα στον οργανισμό μας, έτσι ώστε να έχουμε μια χρόνια, επιθετική, συστηματική και διαφοροποιούμενη λοίμω-ξη. Τέτοιες λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη των ι-στών σε όλο το σώμα. Από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν εξίσου και άντρες και γυναίκες, παρόλο που στις γυναίκες η κα-ντιντίαση μπορεί να υπάρχει πιο συχνά, αλλά και με πιο έντονα συμπτώματα. Επίσης από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν και παιδιά, ειδικά εκείνα που παίρνουν υπερβολικά ποσοστά αντιβι-οτικής θεραπείας ή που καταναλώνουν υπερβολική ζάχαρη ή τροφές χωρίς μεγάλη θρεπτική αξία. Η εγκυμοσύνη επειδή προ-καλεί ορμονική αλλοίωση του σώματος της γυναίκας, προκειμέ-νου το σώμα αυτό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες σε ορμόνες που υπάρχουν για την περίοδο εκείνη, τεί-νει να αυξήσει τον πολλαπλασιασμό του μύκητα στους ιστούς.
ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΚΗΤΙΑΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
Η καντιντίαση μπορεί να έχει συμπτώματα των εξής τριών κυ-ρίως περιοχών:
1. Προβλήματα στο γαστρεντερικό και στο ουροποιητικό.
2. Αλλεργικές αντιδράσεις.
3. Συναισθηματικές και νοητικές διαταραχές.
Η υπερανάπτυξη της Candida μπορεί να προκαλέσει επίσης και συμπτώματα υπογονιμότητας στις γυναίκες και μπορεί να προ-καλέσει σε σπάνιες περιπτώσεις γενετικές διαταραχές στα νεο-γνά.
Η παρουσία της χρονίας κολπίτιδος πολύ συχνά δείχνει ότι η πολυσυστηματική καντιντίαση είναι ένα υποκείμενο πρόβλημα, επειδή εννέα από τις δέκα περιπτώσεις της μυκητίασης αυτής προκαλούνται από την Candida Αlbicans. Η κολπίτιδα - φλεγ-μονή του κόλπου - συχνά εκδηλώνεται με ερεθισμό, αυξημένα υγρά - και πόνο στην ούρηση (σύμπτωμα κυστίτιδος). Η κολπί-τιδα που προκαλείται από Candida μπορεί να προκληθεί και από ενδομητρικά σπειράματα (σπιράλ), που δεν έχουν μπει εντελώς καλά, από φλεγμονή από αντισυλληπτικές κρέμες/ζελέ/υπόθετα, διαταραχές και ανωμαλίες στη δίαιτα, κακή υγιεινή, και άλλες αιτίες.
ΜΕΡΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ και ΣΥ-ΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ
Άγχος Υπερδραστηριότητα (κυρίως στα παιδιά ADD/ADHD).
Αρθριτιδες
Αλλεργίες Λοιμώξεις: βακτηριακές, ιοικές, μηκητιασικές.
Άσθμα,
Αυτισμός στο γονέα ή στο παιδί
Εκζέματα,
"Ηχοι" στα αυτιά ή διαφορά ακοής ανάμεσα στα αυτιά
Τριχόπτωση, ή μαλλιά που γίνονται εύθρυπτα (θυμίζουν Hashimoto)
'Αφθες ή μικροί άσπροι και κόκκινοι "κόκκοι" στη γλώσσα και στην υπερώα που φαγουρίζουν κατά διαστήματα
Στόμα που πονά ή/και μυρίζει
Αϋπνία, τόσο χρόνια όσο και αυξημένα περιοδικά επεισόδια.
Φούσκωμα (στομάχι, κοιλιά) ναυτίες, πόνος
Πόνο στις αρθρώσεις και δυσκινησία.
Βρογχίτιδα,
Θυρεοειδίτιδες
Υπνηλία,
Χημικές ευαισθησίες,
Απώλεια συγκέντρωσης, δυσκολία στη λήψη αποφάσεων, σύν-δρομο "ομιχλώδους" εγκεφάλου
Χρόνια καούρα στο στομάχι,
Δυσανεξία σε τροφές
Απώλεια της λίμπιντο.
Στειρότητα
Χρόνιες λοιμώξεις,
Απώλεια μνήμης.
Κολίτιδα,
Διαταραχές εμμηνορρυσίας.
Δυσκοιλιότητα Πόνος στους μυς.
Πόνο στη κοιλιά ή στο στομάχι (παροδικό ή για μεγαλύτερα δι-αστήματα) Αίσθημα Καύσου στους μυς.
Κατάθλιψη
Προεμμηνορυσιακό Σύνδρομο
Διάρροια ενναλάξ με δυσκοιλιότητα (κόπρανα παρόμοια με προβάτου)
Διαταραχή των αισθήσεων: γεύση, όσφρηση, όραση, ακοή Προ-εμμηνορυσιακή κατάθλιψη.
Προεμμηνορυσιακή αλλαγή στη διάθεση.
Αίσθημα ζάλης
Ευαισθησία στις οσμές, χημικά, αρώματα, καπνό. Αλλεργίες
Εξαρθρήματα.
Κατακράτηση υγρών (ελαφρύ πρήξιμο σε πρόσωπο, χέρια, πό-δια. Παροδικό συνήθως. Στις γυναίκες ιδίως πριν ή κατά την περίοδο)
Κολπίτιδα από Candida. (σε μερικές περιπτώσεις επαναλαμβα-νόμενες)
Αλλαγές στο βάρος: αδυνάτισμα ή αύξηση του πάχους.
Σύνδρομο Χρονιας Κοπωσης - Ινομυαλγία (φιμπρομυαλγία)
Ανεξήγητες φαγούρες σε όλο το σώμα (κυρίως στα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό).
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.
'Εντονη Παγωνιά στα άκρα.
Κιτρινίλες στα νύχια.
Εντονη επιθυμία για ορισμένα είδη τροφίμων. Π.χ. γλυκά-παγωτά, πολλούς καφέδες, κακάο, τσάϊ, μπύρα, κρασί, ψωμί και είδη του φούρνου, ζυμαρικά, "βαρειά" κρέατα,... λαχτάρα για ζέ-στη
Εντονη επιθυμία για συνήθειες (Υπερβολικό κάπνισμα κατά δια-στήματα, ενώ θέλουμε να το μειώσουμε)
Τα κύρια συμπτώματα της Candida ΠΙΘΑΝΑ συμπτώματα από τη λήψη της θεραπείας.
Τριχωτό της κεφαλής - φαγούρα στο τριχωτό της κεφαλής Εμ-φάνιση παροδικού συντόμου εξανθήματος.
Μάτια - ξηρά μάτια Συμπτώματα παρόμοια με επιπεφυκίτιδα.
Παρορυνικοί κόλποι - απόφραξη των παρορυνικών κόλπων Α-ποβολή λευκής βλέννας από τους παραρρινικούς κόλπους.
Μύτη - συνεχής ρινόρροια Αποβολή λευκής ή κίτρινης βλέννας.
Αυτιά - απώλεια ακοής/φαγούρα στα αυτιά Αποβολή λευκής κί-τρινης βλέννας.
Λάρυγγας - βραχνάδα φωνής/πονόλαιμος. Βραχνά-δα/επιδείνωση του πόνου πριν την καλυτέρευση.
Στόμα - στόμα που πονά Λευκά στίγματα ή ελαφρό εξάνθημα μπορεί να φανεί στη γλώσσα ή στο βλεννογόνο του στόματος, επίσης λευκή ή κίτρινη παροδική χρώση της γλώσσας.
Στήθος - βήχας, Ασθμα, δύσπνοια Μπορεί να παραχθούν λίγα λευκά φλέματα.
Στομάχι - φούσκωμα, κακή χώνεψη Το φούσκωμα μπορεί στην αρχή να γίνει χειρότερο, η σωστή λειτουργία της πέψης θα επα-νέλθει όταν εξαλειφθεί εντελώς η Candida.
Μυς - πόνος στους μυς, αίσθημα καύσου Στην αρχή μπορεί να γίνει χειρότερα, το αίσθημα καύσου μπορεί να προέρχεται από απόφραξη της κυκλοφορίας των ερυθρών αιμοσφαιρίων στα τριχοειδή, λόγω συγκριμάτων Candida.
Αρθρώσεις - πόνος στις αρθρώσεις, δυσκινησία Μπορεί να προκληθεί από Candida στην περιοχή της άρθρωσης (που συχνά νομίζουμε ότι είναι οστεοαρθρίτιδα) ή από φλεγμονή γύρω από την άρθρωση.
Πόδια - πόδι του αθλητού/φαγούρα στα πόδια Η λοίμωξη και η φαγούρα μπορεί αρχικά να επιδεινωθούν.
Παροδικές συχνουρίες η/και αίσθημα ατελούς ούρησης ή/και αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
Αίσθημα ατελούς κένωσης ή/και αίσθημα καύσου κατά την κέ-νωση
Αίσθημα καύσου κατά την αποβολή αερίων
Πλάτη - προστατίτις, οσφυαλγία Μπορεί να προκαλούνται από την Candida.
Δέρμα - ξηρό δέρμα που απολεπίζεται, με φαγούρα, έκζεμα Μπορεί να έχουμε ερυθρό εξάνθημα ή λευκά στίγματα οπουδή-ποτε στο πρόσωπο, στο λαιμό, στο σώμα ή στα χέρια. Το σύ-μπτωμα αυτό είναι εντελώς παροδικό. 'Oπως και άλλα!
http://www.candida-society.org.uk/
http://www.diagnostiki.gr/enimerosi/enimerosi_10.shtml
http://www.healthy.net/scr/condition.asp?Id=50
http://www.medical-library.net/sites..._syndrome.html
http://www.healthy.net/scr/article.asp?ID=1263
http://www.yeastconnection.com/about.html
Συζούμε, αλλά μπορεί να μας σκοτώσει
Η μυκητίαση είναι μια ιατρική κατάσταση του 21ου αιώνα που επηρεάζει περίπου το 1/3 του συνολικού πληθυσμού όλων των δυτικών βιομηχανοποιημένων χωρών. Η νόσος παρουσιάζεται με μια γενικευμένη μυκητιασική λοίμωξη που παράγεται από τον μικροοργανισμό που κάποτε ήταν γνωστός σαν Monilia Albicans αλλά τώρα αποκαλείται Candida Albicans. Ο μικροορ-γανισμός αυτός προκαλεί ένα σύνδρομο, με όχι σαφώς αφορι-ζόμενα χαρακτηριστικά - μια σειρά χρόνιων διαταραχών που γενικά επηρεάζουν τα εννέα διαφορετικά συστήματα του σώμα-τος: το πεπτικό, το νευρικό, το καρδιαγγειακό, το λεμφικό, το αναπνευστικό, το αναπαραγωγικό, το ουροποιητικό, το ενδοκρι-νικό και μυοσκελετικό, αλλά ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ!!.
Η Candida Albicans είναι ένας μύκητας που υπάρχει στους πε-ρισσότερους από εμάς, ο οποίος φυσιολογικά ελέγχεται από το ανοσολογικό μας σύστημα και από την βακτηριακή χλωρίδα που υπάρχει στο έντερο. Όταν όμως λαμβάνει χώρα μια οικολο-γική αλλαγή στο εσωτερικό περιβάλλον, μειώνονται τα βακτή-ρια που βοηθούν στη μείωση του μύκητα, και μειώνεται η ανο-σολογική αντίδραση αυτή. Τότε ο μύκητας αρχίζει να αυξάνει μέσα στο σώμα, ειδικά στο παχύ έντερο. Οι αποικίες αυτές του μύκητα απελευθερώνουν ισχυρές χημικές ουσίες (τοξίνες) οι οποίες μπορεί να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας μια πλειάδα συμπτωμάτων, όπως είναι οι έντονες μυκητιασικές κράμπες στις γυναίκες και στα παιδιά. Η υπερα-νάπτυξη της Candida σε κατά τόπους περιοχές προκαλεί άλλες εμφανείς, υποτροπιάζουσες και επίμονες λοιμώξεις, όπως είναι η Καντιντιασική Κολπίτιδα και οι μυκητιάσεις του στόματος. Τα προβλήματα αυτά συχνά είναι προάγγελοι της έναρξης πιο βαθιών και πιο επικίνδυνων εσωτερικών λοιμώξεων. Έτσι, υ-πάρχει μια πλειάδα συμπτωμάτων και σημείων που προκαλούν τις διαταραχές που οφείλονται στην Candida και που αναφέρο-νται όλες μαζί σαν «Καντιδίαση».
Οι γιατροί που ασχολούνται με την έρευνα της Candida, την υ-ποψιάζονται ότι είναι ένας μικροοργανισμός που μπορεί να επι-πλέξει το σύνδρομο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (AIDS), συμβάλλει στον πρώιμο θάνατο σε διάφορες μορφές καρκίνου, προκαλεί στειρότητα σε μερικές γυναίκες, και μπορεί να επιπλέξει και άλλες ιατρικές καταστάσεις όπως είναι η κατά πλάκας σκλήρυνση, η μυασθένεια Gravis, η σχιζοφρένεια και η αρθρίτιδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις η υπερανάπτυξη του μύκητα μπορεί να καταλήξει σε πνευμονία, μηνιγγίτιδα, και παρόμοιες καταστάσεις.
Η Candida είναι ένας μικροοργανισμός που φυσιολογικά ζει τρώγοντας νεκρό ιστό - ένα σαπρόφυτο - και αποφεύγοντας τα ζώντα υλικά. Όταν καταναλώνετε ποσότητες ζωικής πρωτεΐνης οι οποίες είναι γεμάτες με αντιβιοτικά ή όταν σας χορηγούνται διάφορα αντιβιοτικά από τον ιατρό ή τον φαρμακοποιό για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων, τα φάρμακα αυτά που ει-σέρχονται για πρώτη φορά στον οργανισμό μεταβάλλουν τον σαπροφυτικό οργανισμό, σε παθογόνο. Ένας παθογόνος μικρο-οργανισμός μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει με τους ζώντες ιστούς στο σώμα, και μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη ή νόσηση. Η λήψη κορτιζόνης, αντισυλληπτικών ή άλλων παραγώγων στεροειδών ουσιών προκαλεί ορμονική ανισορροπία στο σώμα σας. Και στην περίπτωση αυτή, μπορούμε να έχουμε αλλαγές της κατάστασης του μύκητα, έτσι ώστε να αρχίσει το καντιντι-σιακό σύνδρομο.
Όλοι μας σχεδόν στις δυτικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες είμαστε ευαίσθητοι στο να νοσήσουμε με Candida. Και για να το πούμε απλά, όταν αρχίζουν να παρουσιάζονται τα συμπτώ-ματα σε ένα άτομο που έχει μολυνθεί, αυτό σημαίνει ότι το α-νοσολογικό του/της σύστημα έχει τελικά υποκύψει στις μη φυ-σιολογικές επιδράσεις της σύγχρονης ζωής. Από τη στιγμή που η Candida albicans υπάρχει παρούσα σε όλο τον κόσμο, σε ο-ποιαδήποτε στιγμή που το ανοσολογικό σύστημα του ατόμου θα εξασθενήσει, τότε υπάρχει υπέρ-αποικισμός του μύκητα.
Επιπλέον, η Candida Αlbicans αυξάνει σιγά-σιγά την ολική επι-φάνεια διάχυσης πάνω στους ιστούς, αφού βέβαια μετατραπεί σε παθογόνο. Στοιχεία της ζωής μας που μπορεί να βοηθήσουν στην υπερανάπτυξη του μύκητα, δεν συμπεριλαμβάνουν μόνο τα αντισυλληπτικά που αναφέρθηκαν και πιο πάνω, αλλά και την χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που περιέχουν κορ-τιζόνη, τις πολλαπλές εγκυμοσύνες, τα φαγητά που έχουν υψη-λή περιεκτικότητα σε μύκητες (τυρί, ροκφόρ) ή υγρασία, όπως είναι το ψωμί, η μαγιά της μπύρας, η μπύρα και τα μανιτάρια καθώς και μια δίαιτα με πολλούς υδατάνθρακες ή με πολύ ζά-χαρη. Ο αυξημένος αριθμός αντιγόνων και τοξινών καταλαμβά-νουν τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, και η ανοσο-λογική μας δύναμη ελαττώνεται. Ένα αντιγόνο είναι οποιαδή-ποτε ουσία που το σώμα θεωρεί σαν ξένη, ή δυνητικά επικίνδυ-νη. Το σώμα παράγει ένα αντίσωμα απέναντι στο αντιγόνο αυ-τό, ή κάποια άλλη αντίδραση άμυνας. Οι τοξίνες που απορρο-φούνται ή μια υπερφόρτωση σε αντιγόνα μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της άμυνάς μας, και να επιφέρει σοβαρά συμπτώματα νόσησης, και - σε βαριά άρρωστους ασθενείς - μπορεί να καταλήξει σε γενικευμένη σηψαιμία από Candida (δηλητηρίαση του αίματος), και πιθανώς θάνατο.
Υπάρχει μια ομάδα λευκών αιμοσφαιρίων (λεμφοκύτταρα) τα οποία αποκαλούνται «suppressor cells» που εμποδίζει την ανο-σολογική αντίδραση στους δικούς μας ιστούς. Με άλλα λόγια, έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε μια ανοσολογική επί-θεση του δικού μας οργανισμού απέναντι στα δικά μας όργανα. Για να μη γίνει αυτό υπάρχουν λεμφοκύτταρα που εμποδίζουν μια τέτοια βλαπτική επίδραση. Στις αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, η ρευματοειδής αρ-θρίτις, η μυασθένεια, κατά πλάκας σκλήρυνση, νόσος του Hashimoto (θυρεοειδίτις), ορισμένες αιμολυτικές αναιμίες και άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις, τόσο οι κλινικές όσο και οι ερ-γαστηριακές μελέτες δείχνουν ότι η Candida Αlbicans επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσολογικού συστήματος, εμποδίζοντας στην πραγματικότητα την δράση τους αυτή, δηλαδή του να εμποδί-ζουν την επίθεση του ανοσολογικού μας συστήματος στα όργα-νά μας. Η μόλυνση με μύκητα μπορεί να μειώσει το ποσοστό των φυσικών suppressor cells στα υγρά των ιστών και στο αίμα, το οποίο μπορεί να πέσει από 15%, αλλά και να φτάσει έως 1%. Αυτό σημαίνει, ότι ο μύκητας μπορεί να μειώσει το ποσοστό των suppressor cells στο 1%, δηλαδή μπορεί να εξαλείψει το 99% των κυττάρων αυτών από το σώμα μας. Όταν γίνει σωστή θεραπεία για την Candida, το ποσοστό των κυττάρων αυτών (suppressor cells) αυξάνεται και φτάνει στο φυσιολογικό, και τα συμπτώματα τείνουν να εξαφανιστούν.
Όταν η Candida Αlbicans επηρεάσει το έντερο, και προκαλέσει φλεγμονή του, μπορεί να γίνει η διάγνωση της νόσου του Crohnn. Όταν έχουμε αιμορραγίες από τη μήτρα, ή ενδιάμεσα στην περίοδο, ή πριν τη περίοδο, ή στη μέση του κύκλου, ή σε όλη τη διάρκεια του κύκλου, ή αυξημένη περίοδο, η συνήθης θεραπεία είναι η χορήγηση ορμονών (ή και μερικές φορές αντι-βιοτικών). Μια τέτοια θεραπεία μπορεί να επιδεινώσει το πρό-βλημα της γυναίκας, εάν η πραγματική αιτία είναι η υπερανά-πτυξη της Candida. Συνεπώς, ένας αριθμός διαφορετικών ασθε-νειών που έχουν ονομαστεί «τοπικές» νόσοι μπορεί στην πραγ-ματικότητα να προέρχονταν από μια κοινή, γενικευμένη αιτία - την Πολυσυστηματική Χρονία Καντιδίαση (Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC).. Η επανάκτηση της λειτουργίας του ανοσολογικού αμυντικού συστήματος, η αναστροφή των δράσεων των τοξινών που προέρχονται από τη Candida, και η επανόρθωση των τροφικών ανωμαλιών, συνήθως χρειάζονται 8 έως 16 μήνες. Ορισμένοι ασθενείς έχουν πάρει θεραπεία μέχρι και 3 χρόνια ή και περισσότερο, για να «βελτιωθούν», εάν είναι πολύ άρρωστοι, ή εάν δεν έχουν κάνει σωστά τα θεραπευτικά τους προγράμματα. Τα κυριότερα συμπτώματα που συνήθως βελτιώνονται γρήγορα είναι οι κεφαλαλγίες, η διάρροια, η δυ-σκοιλιότητα, η κολπίτιδα, οι συναισθηματικές και συμπεριφορι-κές διαταραχές, τα δερματικά προβλήματα, ο γενικευμένος κνη-σμός, και διάφορες άλλες καταστάσεις. Λαμβανομένου υπόψιν ότι το καντιντισιακό σύνδρομο συχνά έχει εγκατασταθεί πολύ σταθερά στον ασθενή πριν γίνει αναγνωρίσιμο, οι θεραπευτικές προσπάθειες θα πρέπει να συνεχίζονται για όσο χρόνο χρειάζε-ται, ώστε να διορθωθούν τα προβλήματα που βρίσκονται από κάτω, και για να προληφθεί η υποτροπή της καντιντιασικής νό-σησης.
Υπάρχουν τόσες νόσοι που ταλανίζουν τον ανθρώπινο πληθυ-σμό, όπως είναι ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες, ο έρπης, το AIDS και τόσα άλλα προβλήματα, που το τελευταίο πράγμα που χρει-αζόμαστε είναι μια άλλη νόσος που επεκτείνεται σε ρυθμούς ε-πιδημίας. Δυστυχώς όμως κάτι τέτοιο θα έχουμε να αντιμετωπί-σουμε στο μέλλον λόγω του ότι σχεδόν το κάθε άτομο στον κό-σμο δείχνει κάποια μικρή επιπλοκή από τη νόσο αυτή, αλλά με-γάλοι αριθμοί ανθρώπων δείχνουν σημεία και συμπτώματα του ότι το ανοσολογικό τους σύστημα λειτουργεί σε παρά πολύ χα-μηλά επίπεδα υγείας. Περίπου το 30% όλων των ατόμων σ' όλο τον κόσμο επάνω από την ηλικία των 12 - κυρίως θήλεις - υπο-φέρουν από ασθένειες που σχετίζονται με τις μυκητιάσεις από τον μύκητα Candida Αlbicans.
Μερικά από τα πιο εύκολα αναγνωρίσιμα συμπτώματα και ση-μεία της εισβολής της Candida - που είναι ένας πολύ κοινός μύ-κητας του εντέρου που έχει ξεφύγει από την ισορροπία - συμπε-ριλαμβάνουν: κολπίτις, φαγούρα στα γεννητικά όργανα, κυστί-τις, διαταραχές περιόδου, προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, σεξου-αλικές διαταραχές, μειωμένη λίμπιντο, στειρότητα - υπογονιμό-τητα, κεφαλαλγίες, δυσκολίες στην κίνηση των αρθρώσεων, αρ-θρίτις, δυσπεψία, αέρια στο έντερο, ναυτία, φούσκωμα, κοιλια-κός πόνος, διάρροια, δυσκοιλιότητα, αίσθημα ζάλης, κόπωση, υπνηλία, λευκό επίχρισμα στη γλώσσα, αλλεργίες και άλλα ε-ξανθήματα του δέρματος, θόλωση της όρασης, φαγούρα στον πρωκτό, ανεπαρκής απορρόφηση τροφών, δυσανεξίες στις τρο-φές, στο μη καθαρό νερό, στο κάπνισμα, επίσης μπορεί να πα-ρουσιαστεί σύνδρομο ευερεθίστου εντέρου, αυτισμός, στο ίδιο άτομο ή στο παιδί του, ελάττωση της λειτουργίας του εγκεφά-λου, άγχος, κατάθλιψη, και άλλες συναισθηματικές διαταραχές, άσθμα και άλλες διαταραχές του αναπνευστικού συστήματος και πολλές άλλες ανωμαλίες της ανθρώπινης φυσιολογίας.
Εάν δεν θεραπευτεί, η Candida Αlbicans μπορεί να διαταράξει έντονα την ισορροπία του ανθρώπινου συστήματος. Η διαταρα-χή αυτή της ισορροπίας είναι τόσο έντονη που τα θύματα μπο-ρεί να γίνουν εύκολη λεία για πολλές άλλες πιο βαριές κατα-στάσεις όπως είναι το σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανε-πάρκειας, η κατά πλάκας σκλήρυνση, η ρευματοειδής αρθρίτις, η μυασθένεια Gravis, η κολίτιδα, η περιοχική ειλεϊτιδα, και πι-θανώς ο θάνατος από σηψαιμία από Candida. Παρόλα αυτά, η διάγνωση είναι σχετικά εύκολη. Μέχρι τώρα η οργανωμένη ια-τρική έχει αγνοήσει σε ένα μεγάλο βαθμό μια τέτοια διάγνωση και θεραπεία.
Γιατί δεν δίνουμε θεραπεία; Απλώς επειδή η ορθόδοξη ιατρική που εξασκείται κυρίως στον κόσμο προέρχεται από ανεπαρ-κή πληροφόρηση για αυτόν τον μύκητα ο οποίος επιτίθεται συστηματικά στο σώμα. Επίσης, είναι εύκολο όταν ο γιατρός δεν μπορεί να βρει κάποιους αναγνωρίσιμους λόγους για την επιμονή της νόσησης του ασθενούς, να πάει σε μια διάγνωση ψυχοσωματικής κατάστασης. Οι ασθενείς που υποφέρουν από Candida συνεχίζουν να υποφέρουν επειδή έχουν δημοσιευθεί λίγα πράγματα για την κατάσταση αυτή ή έχει γίνει λίγη συζή-τηση, εκτός ανάμεσα στους γιατρούς που ειδικεύονται στην διά-γνωση και θεραπεία της.
Τον Νοέμβριο του 1985 η Αμερικανική Ακαδημία Αλλεργίας και Ανοσολογίας (American Academy of Allergy and Immunology - AAAI) έδωσε στο πρόβλημα της Candida μια ε-πικεφαλίδα: «σύνδρομο υπερευαισθησίας από Candida» - (Candidiasis Hypersensitivity Syndrome). Σχεδόν μια δεκαετία πιο πριν οι ιατρικοί ερευνητές είχαν δώσει σ' αυτή τη νόσο το όνομα Πολυσυστηματική Χρόνια Καντιντίαση - Polysystemic Chronic Candidiasis - PSCC, ή γενικά Xρόνια Kαντιντίαση.
Η καντιντίαση είναι στην πραγματικότητα μια παλιά νόσος αλ-λά τώρα τελευταία έχει υποστεί μια έξαρση στις δυτικές χώρες, έξαρση η οποία προέρχεται από αλλαγές του εξωτερικού περι-βάλλοντος και από τις διάφορες επιθέσεις που υφίσταται το σώ-μα μας από τις αλλαγές αυτές.
Η υπερβολική χρησιμοποίηση αναγραφόμενων αντιβιοτικών, στεροειδών, και αντισυλληπτικών μαζί με ένα περιβάλλον παγκό-σμιας μόλυνσης τείνει να βοηθά την εξάπλωση της τοπικής κα-ντιντίασης μέσα στον οργανισμό μας, έτσι ώστε να έχουμε μια χρόνια, επιθετική, συστηματική και διαφοροποιούμενη λοίμω-ξη. Τέτοιες λοιμώξεις μπορεί να προκαλέσουν βλάβη των ι-στών σε όλο το σώμα. Από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν εξίσου και άντρες και γυναίκες, παρόλο που στις γυναίκες η κα-ντιντίαση μπορεί να υπάρχει πιο συχνά, αλλά και με πιο έντονα συμπτώματα. Επίσης από καντιντίαση μπορεί να υποφέρουν και παιδιά, ειδικά εκείνα που παίρνουν υπερβολικά ποσοστά αντιβι-οτικής θεραπείας ή που καταναλώνουν υπερβολική ζάχαρη ή τροφές χωρίς μεγάλη θρεπτική αξία. Η εγκυμοσύνη επειδή προ-καλεί ορμονική αλλοίωση του σώματος της γυναίκας, προκειμέ-νου το σώμα αυτό να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις αυξημένες ανάγκες σε ορμόνες που υπάρχουν για την περίοδο εκείνη, τεί-νει να αυξήσει τον πολλαπλασιασμό του μύκητα στους ιστούς.
ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΥΚΗΤΙΑΣΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ
Η καντιντίαση μπορεί να έχει συμπτώματα των εξής τριών κυ-ρίως περιοχών:
1. Προβλήματα στο γαστρεντερικό και στο ουροποιητικό.
2. Αλλεργικές αντιδράσεις.
3. Συναισθηματικές και νοητικές διαταραχές.
Η υπερανάπτυξη της Candida μπορεί να προκαλέσει επίσης και συμπτώματα υπογονιμότητας στις γυναίκες και μπορεί να προ-καλέσει σε σπάνιες περιπτώσεις γενετικές διαταραχές στα νεο-γνά.
Η παρουσία της χρονίας κολπίτιδος πολύ συχνά δείχνει ότι η πολυσυστηματική καντιντίαση είναι ένα υποκείμενο πρόβλημα, επειδή εννέα από τις δέκα περιπτώσεις της μυκητίασης αυτής προκαλούνται από την Candida Αlbicans. Η κολπίτιδα - φλεγ-μονή του κόλπου - συχνά εκδηλώνεται με ερεθισμό, αυξημένα υγρά - και πόνο στην ούρηση (σύμπτωμα κυστίτιδος). Η κολπί-τιδα που προκαλείται από Candida μπορεί να προκληθεί και από ενδομητρικά σπειράματα (σπιράλ), που δεν έχουν μπει εντελώς καλά, από φλεγμονή από αντισυλληπτικές κρέμες/ζελέ/υπόθετα, διαταραχές και ανωμαλίες στη δίαιτα, κακή υγιεινή, και άλλες αιτίες.
ΜΕΡΙΚΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ και ΣΥ-ΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ
Άγχος Υπερδραστηριότητα (κυρίως στα παιδιά ADD/ADHD).
Αρθριτιδες
Αλλεργίες Λοιμώξεις: βακτηριακές, ιοικές, μηκητιασικές.
Άσθμα,
Αυτισμός στο γονέα ή στο παιδί
Εκζέματα,
"Ηχοι" στα αυτιά ή διαφορά ακοής ανάμεσα στα αυτιά
Τριχόπτωση, ή μαλλιά που γίνονται εύθρυπτα (θυμίζουν Hashimoto)
'Αφθες ή μικροί άσπροι και κόκκινοι "κόκκοι" στη γλώσσα και στην υπερώα που φαγουρίζουν κατά διαστήματα
Στόμα που πονά ή/και μυρίζει
Αϋπνία, τόσο χρόνια όσο και αυξημένα περιοδικά επεισόδια.
Φούσκωμα (στομάχι, κοιλιά) ναυτίες, πόνος
Πόνο στις αρθρώσεις και δυσκινησία.
Βρογχίτιδα,
Θυρεοειδίτιδες
Υπνηλία,
Χημικές ευαισθησίες,
Απώλεια συγκέντρωσης, δυσκολία στη λήψη αποφάσεων, σύν-δρομο "ομιχλώδους" εγκεφάλου
Χρόνια καούρα στο στομάχι,
Δυσανεξία σε τροφές
Απώλεια της λίμπιντο.
Στειρότητα
Χρόνιες λοιμώξεις,
Απώλεια μνήμης.
Κολίτιδα,
Διαταραχές εμμηνορρυσίας.
Δυσκοιλιότητα Πόνος στους μυς.
Πόνο στη κοιλιά ή στο στομάχι (παροδικό ή για μεγαλύτερα δι-αστήματα) Αίσθημα Καύσου στους μυς.
Κατάθλιψη
Προεμμηνορυσιακό Σύνδρομο
Διάρροια ενναλάξ με δυσκοιλιότητα (κόπρανα παρόμοια με προβάτου)
Διαταραχή των αισθήσεων: γεύση, όσφρηση, όραση, ακοή Προ-εμμηνορυσιακή κατάθλιψη.
Προεμμηνορυσιακή αλλαγή στη διάθεση.
Αίσθημα ζάλης
Ευαισθησία στις οσμές, χημικά, αρώματα, καπνό. Αλλεργίες
Εξαρθρήματα.
Κατακράτηση υγρών (ελαφρύ πρήξιμο σε πρόσωπο, χέρια, πό-δια. Παροδικό συνήθως. Στις γυναίκες ιδίως πριν ή κατά την περίοδο)
Κολπίτιδα από Candida. (σε μερικές περιπτώσεις επαναλαμβα-νόμενες)
Αλλαγές στο βάρος: αδυνάτισμα ή αύξηση του πάχους.
Σύνδρομο Χρονιας Κοπωσης - Ινομυαλγία (φιμπρομυαλγία)
Ανεξήγητες φαγούρες σε όλο το σώμα (κυρίως στα γεννητικά όργανα και τον πρωκτό).
Σκλήρυνση Κατά Πλάκας.
'Εντονη Παγωνιά στα άκρα.
Κιτρινίλες στα νύχια.
Εντονη επιθυμία για ορισμένα είδη τροφίμων. Π.χ. γλυκά-παγωτά, πολλούς καφέδες, κακάο, τσάϊ, μπύρα, κρασί, ψωμί και είδη του φούρνου, ζυμαρικά, "βαρειά" κρέατα,... λαχτάρα για ζέ-στη
Εντονη επιθυμία για συνήθειες (Υπερβολικό κάπνισμα κατά δια-στήματα, ενώ θέλουμε να το μειώσουμε)
Τα κύρια συμπτώματα της Candida ΠΙΘΑΝΑ συμπτώματα από τη λήψη της θεραπείας.
Τριχωτό της κεφαλής - φαγούρα στο τριχωτό της κεφαλής Εμ-φάνιση παροδικού συντόμου εξανθήματος.
Μάτια - ξηρά μάτια Συμπτώματα παρόμοια με επιπεφυκίτιδα.
Παρορυνικοί κόλποι - απόφραξη των παρορυνικών κόλπων Α-ποβολή λευκής βλέννας από τους παραρρινικούς κόλπους.
Μύτη - συνεχής ρινόρροια Αποβολή λευκής ή κίτρινης βλέννας.
Αυτιά - απώλεια ακοής/φαγούρα στα αυτιά Αποβολή λευκής κί-τρινης βλέννας.
Λάρυγγας - βραχνάδα φωνής/πονόλαιμος. Βραχνά-δα/επιδείνωση του πόνου πριν την καλυτέρευση.
Στόμα - στόμα που πονά Λευκά στίγματα ή ελαφρό εξάνθημα μπορεί να φανεί στη γλώσσα ή στο βλεννογόνο του στόματος, επίσης λευκή ή κίτρινη παροδική χρώση της γλώσσας.
Στήθος - βήχας, Ασθμα, δύσπνοια Μπορεί να παραχθούν λίγα λευκά φλέματα.
Στομάχι - φούσκωμα, κακή χώνεψη Το φούσκωμα μπορεί στην αρχή να γίνει χειρότερο, η σωστή λειτουργία της πέψης θα επα-νέλθει όταν εξαλειφθεί εντελώς η Candida.
Μυς - πόνος στους μυς, αίσθημα καύσου Στην αρχή μπορεί να γίνει χειρότερα, το αίσθημα καύσου μπορεί να προέρχεται από απόφραξη της κυκλοφορίας των ερυθρών αιμοσφαιρίων στα τριχοειδή, λόγω συγκριμάτων Candida.
Αρθρώσεις - πόνος στις αρθρώσεις, δυσκινησία Μπορεί να προκληθεί από Candida στην περιοχή της άρθρωσης (που συχνά νομίζουμε ότι είναι οστεοαρθρίτιδα) ή από φλεγμονή γύρω από την άρθρωση.
Πόδια - πόδι του αθλητού/φαγούρα στα πόδια Η λοίμωξη και η φαγούρα μπορεί αρχικά να επιδεινωθούν.
Παροδικές συχνουρίες η/και αίσθημα ατελούς ούρησης ή/και αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
Αίσθημα ατελούς κένωσης ή/και αίσθημα καύσου κατά την κέ-νωση
Αίσθημα καύσου κατά την αποβολή αερίων
Πλάτη - προστατίτις, οσφυαλγία Μπορεί να προκαλούνται από την Candida.
Δέρμα - ξηρό δέρμα που απολεπίζεται, με φαγούρα, έκζεμα Μπορεί να έχουμε ερυθρό εξάνθημα ή λευκά στίγματα οπουδή-ποτε στο πρόσωπο, στο λαιμό, στο σώμα ή στα χέρια. Το σύ-μπτωμα αυτό είναι εντελώς παροδικό. 'Oπως και άλλα!
http://www.candida-society.org.uk/
http://www.diagnostiki.gr/enimerosi/enimerosi_10.shtml
http://www.healthy.net/scr/condition.asp?Id=50
http://www.medical-library.net/sites..._syndrome.html
http://www.healthy.net/scr/article.asp?ID=1263
http://www.yeastconnection.com/about.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
